Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

wezigheid van twee agenten buiten de kamer voldoende zou zijn.
Daarna belde hij Armstrong thuis om het met hem persoonlijk te
regelen. Hij hing op met de mededeling dat Armstrong een beetje
bezorgd leek over het een en ander en zo gauw mogelijk terug zou
bellen.
Ze wachtten en twintig minuten later belde Armstrong op om Stuyvesant
drie dingen mee te delen: ten eerste dat zijn moeders gezondheid
plotseling was gekelderd, dat hij ten tweede daarom diezelfde
middag naar Oregon wilde vliegen en derhalve in de derde
plaats het gesprek met Reacher en Neagley kort moest zijn en pas
over twee uur plaats kon vinden omdat hij moest pakken.
Dus gingen Reacher en Neagley naar Froelichs kantoor om nog een
poos te wachten, maar dat was al in beslag genomen door de nieuwe
man. Het plantje was weg. Het meubilair was verplaatst. Dingen
waren veranderd. Het enige dat er nog van Froelich over was,
was een vaag spoortje parfum in de lucht. Dus keerden ze naar de
hal terug om het zich gemakkelijk te maken in de leren stoelen en
naar de geluidloze tv te kijken. Die stond afgestemd op een nieuwskanaal,
dus zagen ze Froelich helemaal opnieuw sterven, geruisloos
en in slow motion. Ze zagen een deel van Armstrongs navolgende
verklaring. Ze zagen hoe Bannon voor de Hoover Building werd
geïnterviewd. Ze vroegen niet of het geluid harder mocht. Ze wisten
toch wel wat hij zou zeggen. Ze keken naar de footballhoogtepunten
van de wedstrijden op Thanksgiving Day. Daarna liet Stuyvesant
ze terug naar zijn kantoor komen.
Zijn secretaresse was er niet. Die genoot kennelijk een lang weekeinde
thuis. Ze liepen door de verlaten ruimte en namen plaats voor
Stuyvesants smetteloze bureau om de regels van de bijeenkomst door
te nemen.
'Geen fysiek contact,' zei hij.
Reacher glimlachte. 'Zelfs geen hand?'
'Een hand is waarschijnlijk oké,' zei Stuyvesant. 'Maar verder niets.
En jullie mogen niets over de huidige situatie loslaten. Hij weet het
niet en ik wil niet dat hij er via jullie achter komt. Is dat begrepen?'
Reacher knikte.
Begrepen,' zei Neagley.
'Breng hem niet van zijn stuk en zit hem niet op zijn huid. Vergeet
niet wie hij is. En dat hij zich zorgen maakt over zijn moeder.'
'Oké,' zei Reacher.
Stuyvesant wendde zijn hoofd af. 'Ik heb besloten dat ik niet wil