Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Dat was mijn tweede gedachte,' zei Neagley. 'Het is niet ondenkbaar.
Er zat iets onder de oppervlakte toen hij erop stond om naar
haar dienst te gaan, niet dan? Maar ik neem aan dat het grotere
plaatje er dan al lang geleden uit zou zijn gekomen. De man heeft
op allerlei niveaus in zijn leven campagne gevoerd. En dit is allemaal
met de zomercampagne begonnen. Daar waren we het al over
eens.'
Reacher knikte vaag. 'De campagne,' herhaalde hij. Hij bleef roerloos
met de kop koffie in zijn hand zitten. Staarde recht voor zich
uit naar de muur. Een volle minuut, twee volle minuten.
'Wat is er?' vroeg Neagley.
Hij gaf geen antwoord. Stond op en liep naar het raam. Trok de
gordijnen open en keek naar stukken en brokken van Washington
onder de grijze ochtendlucht.
'Wat heeft Armstrong in de campagne uitgespookt?' vroeg hij.
'Een heleboel dingen.'
'Hoeveel afgevaardigden heeft New Mexico?'
'Ik weet het niet,' zei Neagley.
'Ik denk drie. Weet je hun naam?'
'Nee.'
'Zou je er een van op straat herkennen?'
'Nee.'
'Oklahoma?'
'Ik weet niet. Vijf?'
'Zes, denk ik. Kun je ze opnoemen?'
'Een van hen is een eikel, dat weet ik wel. Maar zijn naam weet ik
niet meer.'
'Senatoren uit Tennessee?'
'Waar wil je heen?'
Reacher staarde naar buiten.
'We hebben de Washingtonse ziekte,' zei hij. 'We hebben ons laten
meeslepen. We bekijken dit niet als echte mensen. Voor bijna alle
andere mensen daar in het land zijn die politici absolute onbekenden.
Je hebt het zelf gezegd. Je zei dat je wel belangstelling voor politiek
had, maar niet alle senatoren kon opnoemen. En de meeste
mensen hebben duizend keer zo weinig belangstelling als jij. De
meeste mensen zouden geen jonge senator van een andere staat herkennen,
al kwam hij op ze af gerend om ze in hun kont te bijten.
Of zij, zoals Froelich zou zeggen. Zij heeft met zoveel woorden toegegeven
dat niemand ooit eerder van Armstrong had gehoord.'