Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

duizenden die de landelijke campagne hadden gesteund. De echt
grote geldschieters zouden een aparte behandeling krijgen, maar de
individuele schenkers van duizend dollar en meer moesten ook delen
in het succes. Dus had de partij een aantal grote recepties in
Washington georganiseerd, waar ze allemaal konden rondlopen,
zich belangrijk voelen en zich in het zenuwcentrum van de gebeurtenissen
wanen. De plaatselijke comités zouden ze uitnodigen op
het vliegtuig te stappen, zich netjes aan te kleden en ouwe-jongenskrentenbrood
te spelen. Ze zouden te horen krijgen dat het nog niet
zeker was of de president of de vice-president voor gastheer zou
spelen, maar in de praktijk stond het al vast dat driekwart van die
taak op Armstrongs schouders zou komen.
Bij de tweede taak begon het pas echt belangrijk te worden. Taak
twee was Wall Street knuffelen. Een verandering van regering was
financieel gezien een gevoelige zaak. Er was geen reële reden waarom
er iets anders dan een soepele continuïteit zou zijn, maar tijdelijke
nervositeit en spanning konden een razendsnel sneeuwbaleffect
hebben, en een instabiele markt kon een nieuw presidentschap
van meet af aan verlammen. Dus werd er heel wat energie gestoken
in het geruststellen van investeerders. De komende president nam
het leeuwendeel voor zijn rekening met uitvoerige persoonlijke audiënties
in Washington voor de voornaamste captains of industry,
maar Armstrong moest de mensen van de tweede garnituur in New
York bewerken. Gedurende een periode van tien weken stonden er
vijf afzonderlijke bezoeken op het programma.
Maar Armstrongs eerste en allerbelangrijkste taak was het overgangsteam
leiden. Een nieuwe regering vergt een dienstrooster voor
bijna achtduizend mensen, waarvan zo'n achthonderd bevestiging
door de senaat vereisen, en daarvan gaan er zo'n tachtig een sleutelpositie
bekleden. Het was Armstrongs taak om deel te nemen aan
de selectieprocedure en vervolgens zijn connecties in de senaat te
gebruiken om de komende bevestigingsprocedure te smeren. Het
hoofdkwartier van de overgangsoperatie was in het officiële kantoor
in G Street, maar voor Armstrong was het logisch dat hij die
vanuit zijn oude kantoor in de senaat zou leiden. Al met al was dat
geen pretje. Het was lopende-bandwerk, maar dat was nu eenmaal
het verschil tussen de nummer een en de nummer twee op de verkiezingslijst.
Dus de derde week na de verkiezingen verliep als volgt: Armstrong
bracht dinsdag, woensdag en donderdag in de Beltway door met