Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

De man schudde weer zijn hoofd. 'Nee,' zei hij. 'Als het nummer
erin was gestanst, konden we eronder gaan en voldoende geteisterde
kristallen in het metaal vinden om het nummer te reproduceren,
maar Vaime graveert het nummer in plaats van het te stansen. We
kunnen niets doen.'
'Waar is het nu?'
'We roken het voor afdrukken,' zei de man. 'Maar het is hopeloos.
We kregen niets met de fiuorescoop. Niets op de laser. Het is schoongeveegd.'
'Waar is het gevonden?'
'In het pakhuis. Achter de deur van een van de kamers op de tweede
verdieping.'
'Waarschijnlijk hebben ze daar zitten wachten,' zei Bannon. 'Een
minuut of vijf. En zijn ze op het hoogtepunt van de chaos weggeglipt.
Koele vogels.'
'Hulzen?' vroeg Neagley.
'Nee,' zei de technicus. 'Ze zullen hun koper opgeraapt hebben.
Maar we hebben alle vier de kogels. De drie van vandaag zijn vernield
door de inslag op harde ondergrond. Maar het exemplaar uit
Minnesota is nog intact. Die is heel gebleven door de aarde.'
Hij liep naar de werkbank waar de kogels op een schoon, wit stuk
vetvrij papier waren gelegd. Drie stukjes waren door de inslag in elkaar
gedrukt tot misvormde kwakjes. Een van de drie was schoon.
Dat was het exemplaar dat Armstrong had gemist en de muur had
geraakt. De andere twee zaten onder het zwarte residu van Crosetti's
hersens en Froelichs bloed. De sporen menselijk weefsel hadden
zich op de koperen mantel afgedrukt en waren op karakteristieke
wijze in kantachtige patronen op de hete oppervlakte ingebrand.
Vervolgens waren de patronen samengeperst nadat de kogels waren
doorgevlogen en tegen wat dan ook waren gebotst. De achtermuur
in Froelichs geval. Bij Crosetti waarschijnlijk de muur van het
trappenhuis. De kogel uit Minnesota zag er nieuw uit. Op zijn gang
door de aarde op het boerenerf was hij schoon geschuurd.
'Haal het geweer,' zei Bannon.
Toen het uit het lab kwam, rook het nog steeds naar de rook van
de hete superlijm die er helemaal overheen was geblazen in de hoop
latente afdrukken op te sporen. Het was een saai, hoekig, weinig
opwindend wapen. Hij was helemaal geschilderd in de zwarte
epoxyverf van de fabriek. Hij had een korte, stompe grendel en een
betrekkelijk korte loop, die een stuk langer was gemaakt door de