Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Omdat ik denk dat de duimafdruk identiek is aan het element-Nendick.
Ik heb vandaag een horlogemaker gesproken. Hij heeft me verteld
waar squalene vandaan komt.'
'Haaienlever,' zei Neagley.
'En mensenneuzen,' zei Reacher. 'Zelfde spul. Die troep waarmee
je 's morgens wakker wordt. Precies dezelfde chemische samenstelling.'
'Dus?'
'Dus denk ik dat onze knapen een gokje gedaan hebben dat verkeerd
is uitgepakt. Stel dat je een willekeurige man van een jaar of
zestig, zeventig van de straat plukt. Hoe groot is dan de kans dat
er dan minstens een keer in zijn leven vingerafdrukken zijn gemaakt?'
'Vrij groot, denk ik,' zei Neagley. 'Alle immigranten worden geregistreerd.
Als hij hier is geboren, zou hij voor Korea of Vietnam zijn
opgekomen en zouden zijn vingerafdrukken zijn genomen, ook al
zou hij niet zijn uitgezonden. Zijn afdrukken zouden geregistreerd
zijn als hij ooit was gearresteerd of voor de overheid had gewerkt.'
'Of voor de een of andere particuliere instelling,' zei Swain. 'Een
heleboel instanties eisen vingerafdrukken. Banken, winkelbedrijven,
dat soort mensen.'
'Oké,' zei Reacher. 'Ik denk dus het volgende. Volgens mij is die
duimafdruk niet van die lui zelf. Ik denk dat hij afkomstig is van
heel iemand anders. Van de een of andere onschuldige buitenstaander.
Van iemand die ze willekeurig hebben opgepikt. En de afdruk
moest ons rechtstreeks naar die persoon leiden.'
Het werd stil. Neagley staarde naar Reacher.
'Waarvoor?' vroeg ze.
'Zodat we weer een Nendick zouden vinden,' zei hij. 'De duimafdruk
heeft op elke boodschap gestaan, en de man van wie hij afkomstig
is was een boodschap, net zoals Nendick, volgens Swain.
We werden geacht de duimafdruk te traceren, de man te vinden en
een exacte replica van de Nendick-situatie aan te treffen. Een of ander
doodsbang slachtoffer, te bang om zijn mond open te doen en
ons iets te vertellen. Een boodschap op zich. Maar stom toevallig
hebben onze knapen iemand getroffen wiens vingerafdrukken nooit
zijn genomen, dus hebben we hem niet gevonden.'
'Maar er zijn zes papieren boodschappen geweest,' zei Swain. 'Er
zaten zo'n twintig dagen tussen de eerste die op de post ging en de
laatste die bij Froelich is bezorgd. Wat wil dat dan zeggen? Dat al~