Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Dan is zijn partner geen politieagent,' zei Reacher. 'De man op de
garagevideo.'
Niemand zei iets.
'Hij was het,' herhaalde Reacher.
'Hoe lang heb je hem in Bismarck gezien?' vroeg Bannon.
'Een seconde of tien,' zei Reacher. 'Hij holde naar de kerk. Misschien
had hij mij binnen gezien, was vervolgens naar buiten gedoken,
zag mij weggaan en maakte hij rechtsomkeert om weer naar
binnen te gaan.'
'In totaal tien en een kwart seconde,' zei Bannon. 'Beide keren in
panieksituaties. Advocaten van de verdediging zouden je rauw lusten.'
'Het klinkt logisch,' zei Stuyvesant. 'Armstrong komt uit Bismarck.
Thuishonken zijn uitgelezen plaatsen om naar vetes te zoeken.'
Bannon trok een gezicht. 'Signalement?'
'Lang,' zei Reacher. 'Zandkleurig haar dat grijs wordt. Ingevallen
gezicht, mager lijf. Lange jas, een soort zware keperstof, roodachtig
bruin, open. Tweed jasje, wit overhemd, das, grijze flanellen
broek. Grote oude schoenen.'
'Leeftijd?'
'Midden tot eind veertig.'
'Rang?'
'Hij liet me goudkleurige legitimatie zien, maar bleef op een afstand
van een meter of zeven. Ik kon het niet lezen. Hij leek me een hoge.
Misschien hoofdinspecteur van de recherche, misschien zelfs een
commissaris.'
'Zei hij iets?'
'Hij riep iets van zeven meter. Enkele tientallen woorden.'
'Was het de man aan de telefoon?'
'Nee.'
'Dus nu kennen we ze allebei,' zei Stuyvesant. 'Een kleine, gedrongen
man met een visgraatjas van de garagevideo en een lange, magere
politieagent uit Bismarck. De gedrongen man heeft het telefoongesprek
gevoerd, en de duimafdruk is van hem. En hij was de
persoon in Colorado met het machinepistool, want de smeris is de
scherpschutter met het geweer. Daarom was hij op weg naar de
kerktoren. Hij zou gaan schieten.'
Bannon sloeg een map open. Haalde er een papier uit. Bekeek het
zorgvuldig.
'Bureau Bismarck heeft een lijst van al het aanwezige personeel,' zei