Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

de hoogte gebracht. Dat moeten we onder ogen zien.'
'De wapens zeggen ook veel,' zei Neagley. 'Plus Froelichs adres.'
Reacher knikte. 'De duimafdruk ook, in feite. Als we werkelijk in
de put willen gaan zitten, moeten we ons afvragen of ze misschien
wisten dat de duimafdruk niet zou opduiken. Misschien hebben ze
dat zelf wel van deze kant onderzocht.'
'Geweldig,' zei Stuyvesant.
'Maar ik geloof het nog steeds niet,' zei Reacher.
'Waarom niet?'
'Haal de boodschappen maar, en bekijk ze eens goed.'
Stuyvesant dacht even na, stond vervolgens langzaam op en verliet
de zaal. Kwam drie minuten later terug met een dossiermap. Hij
maakte hem open en legde de zes officiële FBI-foto's keurig op een
rij midden op tafel. Hij had nog altijd zijn roze sweater aan. Toen
hij zich over de grote foto's boog, werd de felle kleur weerspiegeld
in de glanzende oppervlakte. Neagley liep om de tafel en ze gingen
alle drie naast elkaar zitten om de boodschappen rechtop te kunnen
lezen.
'Oké,' zei Reacher. 'Bekijk ze goed. Alle bijzonderheden. En vergeet
niet waarom je dit doet. Je doet het voor Froelich.'
De rij foto's was honderdtwintig centimeter lang. Ze moesten overeind
komen en van links naar rechts schuifelen om ze allemaal te
inspecteren.
Je gaat sterven.
De aankomende vice-president Armstrong gaat sterven.
De dag op welke Armstrong zal sterven komt snel naderbij.
Vandaag zal er een demonstratie van je kwetsbaarheid zijn.
Vond je het geen mooie demonstratie?
Het gaat weldra gebeuren.
'Nou?' vroeg Stuyvesant.
'Kijk naar de vierde boodschap,' zei Reacher. 'Kwetsbaarheid is
goed gespeld.'
'Nou en?'
'Het is een groot woord. En kijk eens naar de laatste boodschap.
Er staat weldra in plaats van spoedig. Aan het eind staat overal een
punt, behalve waar een vraagteken staat.'
'Nou en?'
'De boodschappen zijn redelijk geletterd.'
'Oké.'
'Kijk nu naar de derde boodschap.'