22.09.2013 Views

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

De trap kwam uit in een gebouwtje op het dak. Een houten deur<br />

gaf toegang tot het zonnige, platte dak. Het was van asfalt. Hier en<br />

daar lagen duivenlijken, en er waren vieze dakramen van gepantserd<br />

glas en kleine, metalen torentjes boven op ventilatieschachten.<br />

Langs de omtrek stond een laag muurtje dat van boven was belegd<br />

met verweerde dekplaat. Crosetti liep eerst naar de linkerkant en<br />

vervolgens de rechterkant om visueel contact met zijn collega's aan<br />

weerskanten te maken. Daarna liep hij naar de voorkant om het<br />

uitzicht te controleren. Reacher stond er al.<br />

Het uitzicht was goed en slecht. Goed in conventionele zin omdat<br />

de zon scheen en ze op de vijfde verdieping van een stadsdeel stonden<br />

dat voornamelijk uit laagbouw bestond. Slecht omdat de binnenplaats<br />

van het opvangtehuis recht onder hen lag. Het was net<br />

alsof je in een schoenendoos keek vanaf een meter hoogte en een<br />

meter ervandaan. De achtermuur waar Armstrong zou staan was<br />

recht voor hen. Hij was van oude baksteen en leek wel een executiemuur<br />

in de een of andere buitenlandse gevangenis. Een voltreffer<br />

zou eenvoudiger zijn dan een vis in een ton schieten.<br />

'Wat is de afstand?' vroeg Reacher.<br />

'Wat denk je?' vroeg Crosetti.<br />

Reacher zette zijn knieën tegen het muurtje, boog zich wat naar voren<br />

en keek omlaag. 'Negentig meter?' zei hij.<br />

Crosetti maakte een zak van zijn vest open en haalde er een afstandmeter<br />

uit. 'Laser,' zei hij. Hij zette hem aan en richtte.<br />

'Tweeënnegentig tot de muur,' zei hij. 'Eenennegentig tot zijn hoofd.<br />

Geen slechte gok.'<br />

' Windcompensatie ?'<br />

'Lichte thermiek van het beton daar beneden,' zei Crosetti. 'Verder<br />

niets. Niets bijzonders.'<br />

'Praktisch alsof je naast hem staat,' zei Reacher.<br />

'Maak je geen zorgen,' zei Crosetti. 'Zolang ik hierboven sta, kan<br />

niemand anders hier staan. Dat is de opdracht vandaag. We zijn<br />

wachtposten, geen schutters.'<br />

'Waar ga je zitten?' vroeg Reacher.<br />

Crosetti keek zijn stukje onroerend goed rond en wees. 'Daar, denk<br />

ik,' zei hij. 'Dicht in de verste hoek. Dan zit ik parallel aan de voorgevel.<br />

Kleine draai naar links en ik dek de binnenplaats, kleine draai<br />

naar rechts en ik dek de bovenkant van het trappenhuis.'<br />

'Goed plan,' zei Reacher. 'Heb je nog iets nodig?'<br />

Crosetti schudde zijn hoofd.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!