Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

gen en vervolgens avondeten, en elke avond om negen uur werd de
ruimte weer tot slaapzaal omgetoverd.
Maar vandaag was het anders. Thanksgiving Day was altijd anders
en dit jaar verschilde het meer dan andere jaren. De reveille was iets
vroeger en het ontbijt werd iets sneller opgediend. De logés werd
ruim een halfuur eerder de deur gewezen dan anders, wat een dubbele
slag voor ze was omdat de stad berucht stil is op Thanksgiving
Day en de bedelinkomsten schamel zijn. De vloer werd degelijker
geschrobd dan anders en er werd meer desinfecteermiddel gesproeid.
De tafels werden rechter neergezet, de stoelen netter op een rij, er
waren meer vrijwilligers beschikbaar en ze droegen stuk voor stuk
frisse, witte sweaters met de naam van de weldoener in felrode letters.
De eerste geheime-dienstagenten die arriveerden waren het telescoopteam.
Ze hadden een plattegrond op grote schaal van de gemeentelijke
landmetingsdienst en een telescoop die ze van een sluipschuttersgeweer
hadden gedemonteerd. Een agent zette alle passen
die Armstrong geacht werd te zetten. Bij iedere stap draaide hij zich
om, tuurde door de telescoop en riep elk raam en dak af dat hij kon
zien. Want als hij een raam of een dak kon zien, kon een potentiële
scherpschutter op dat dak of in dat raam hem ook zien. De agent
met de plattegrond identificeerde het bewuste gebouw, controleerde
de schaal en berekende de afstand. Alles onder de tweehonderdtien
meter markeerde hij met zwart.
Maar het was een goede lokatie. Het enig beschikbare sluipschuttersnest
was op het dak van de verlaten pakhuizen aan de overkant.
De man met de kaart rondde zijn taak af met een rechte lijn van
vijf zwarte kruizen, meer niet. Hij schreef onder op de plattegrond:
gecontroleerd met telescoop bij klaarlichte dag om 8.45 uur, alle
verdachte lokaties geregistreerd en tekende met zijn naam en de datum.
De agent met de telescoop contrasigneerde en de kaart werd
opgerold en achter in de Suburban opgeborgen in afwachting van
Froelichs komst.
Vervolgens arriveerde er een konvooi van politiebusjes met vijf verschillende
hondenbrigades. Een brigade controleerde het tehuis.
Twee andere betraden de pakhuizen. De laatste twee waren explosievenjagers
die de omliggende straten in een straal van vierhonderd
meter in alle richtingen afzochten. Voorbij die vierhonderd meter
betekende de doolhof van straten dat er te veel potentiële toegangsroutes
te controleren waren en daarom ook te veel om met