Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

De barkeeper bracht de koffie op een dienblad van kurk met biervlekken.
Twee zwarte kopjes, kleine plastic kuipjes nepmelk, kleine
zakjes suiker. Twee goedkope lepeltjes van roestvrij staal.
'Ze waren op hem gesteld,' zei Froelich.
'Hij was best oké.'
'Is dat alles?'
'Onder broers is dat een compliment.'
Hij tilde zijn kopje op en liet de melk, de suiker en het lepeltje van
het schoteltje glijden.
'Je drinkt het zwart,' zei Froelich. 'Net als Joe.'
Reacher knikte. 'Wat ik niet begrijp is, dat ik altijd het jongste broertje
ben gebleven, maar nu ben ik al drie jaar ouder dan hij ooit geworden
is.'
Froelich wendde haar hoofd af. 'Ik weet het. Hij is opgehouden te
bestaan, maar de wereld is gewoon doorgegaan. Het had op z'n
minst een beetje moeten veranderen.'
Ze nam een slokje koffie. Zwart, geen suiker. Net als Joe.
'Heeft niemand anders er ooit over gedacht, behalve hij?' vroeg
Reacher. 'Een buitenstaander gebruiken voor een beveiligingsonderzoek?'
'Niemand.'
'De geheime dienst is een betrekkelijk oude organisatie.'
'Dus?'
'Dus heb ik een voor de hand liggende vraag.'
Ze knikte. 'President Lincoln heeft ons vlak na de lunch op 14 april
1865 in het leven geroepen. Diezelfde avond ging hij naar de
schouwburg en werd hij vermoord.'
'Ironisch.'
'Nu ja, terugkijkend. Maar in die tijd waren we alleen maar bedoeld
om het geld te bewaken. Vervolgens werd McKinley in 1901
vermoord. Toen vonden ze dat er iemand moest zijn om de president
fulltime te bewaken en werd die taak aan ons toegewezen.'
'Omdat er in de jaren dertig pas een FBI kwam.'
Ze schudde haar hoofd. 'In feite was er al een eerdere incarnatie die
de Office of the Chief Examiner heette, opgericht in 1908. Die werd
in 1935 omgedoopt tot FBI.'
'Dat klinkt als het soort pedante kennis waarover Joe beschikte.'
'Volgens mij heb ik het ook van hem.'
'Vast. Hij was dol op dat soort historische feitjes.'
Hij zag dat ze moeite moest doen om niet weer tot stilzwijgen te
vervallen.