Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Neagley ook,' zei Reacher.
Froelich keek hem even aan. Stuyvesant knikte.
'Maak je geen zorgen,' zei hij. 'Ik heb al iemand gestuurd om haar
op te halen.'
'Buren?' vroeg Bannon.
'Die ken ik niet echt,' antwoordde Froelich.
'Misschien weten ze iets,' zei Bannon. Hij keek op zijn horloge.
'Misschien zijn ze nog op. Dat hoop ik althans. Getuigen uit bed
sleuren maakt ze meestal erg pissig.'
'Doe je best, mensen,' zei Stuyvesant. 'Wij gaan nu meteen weg.'
Reacher stond in Froelichs logeerkamer en had sterk het gevoel dat
hij hier nooit meer terug zou komen. Dus haalde hij zijn spullen uit
de badkamer en zijn vuilniszak met de kleren uit Atlantic City en alle
schone pakken en overhemden van Joe. Hij propte schone sokken
en ondergoed in de zakken. Droeg alle kleren in een hand en de kartonnen
doos van Joe onder zijn andere arm. Hij ging naar beneden,
liep de kou in en opeens drong het tot hem door dat hij voor het
eerst in vijf jaar ergens wegging met bagage. Hij borg die in de kofferruimte
van de Suburban, liep om de auto en stapte achterin. Bleef
roerloos op Froelich wachten. Ze kwam naar buiten met een kleine
reistas. Stuyvesant nam hem van haar aan, borg hem in de kofferbak
en ze stapten samen voorin. Reden weg. Froelich keek niet om.
Ze reden in noordelijke richting en sloegen vervolgens af naar het
westen. Ze passeerden alle toeristische bezienswaardigheden en verlieten
de stad weer aan de andere kant. Ze stopten bij een motel in
Georgetown op ongeveer tien blokken van de straat waar Armstrong
woonde. Voor het motel stond een oud model Crown Victoria
en daarnaast een nieuwe Town Car. In de Town Car zat een
chauffeur. De Crown Vic was leeg. Het motel zelf was een kleine,
nette gelegenheid met donker hout alom. Een bescheiden bordje.
Het stond tussen drie ambassades waarvan het terrein omheind was.
De ambassades waren van nieuwe landen waarvan Reacher nog
nooit had gehoord, maar de omheiningen waren degelijk. Het was
een zeer beschermde lokatie. Je kon maar op een manier naar binnen
en een Marshal in de receptie zou die in de gaten houden. De
extra Marshal op de gang was luxe.
Stuyvesant had drie kamers geboekt. Neagley was er al. Ze troffen
haar in de receptie. Ze haalde net frisdrank uit de automaat en stond
te praten met een grote man in een goedkoop donker pak en dienst-