Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

2
'Goeie tekst,' zei Reacher. 'Interessant voorstel.'
'En wat zeg je ervan?' vroeg Froelich.
'Nee,' zei hij. 'Momenteel lijkt me dat de veiligste eenduidige reac-
tie.'
Ze glimlachte weer aarzelend en pakte haar tasje. 'Ik zal me legiti-
meren,' zei ze.
Hij schudde zijn hoofd. 'Hoeft niet,' zei hij. 'Jij bent van de Ame-
rikaanse geheime dienst.'
Ze keek hem aan. 'Dat is snel.'
'Nogal wiedes,' zei hij.
'O ja?'
Hij knikte. Voelde aan zijn rechterelleboog. Die was gekneusd.
'Daar werkte Joe ook,' zei hij. 'En hem kennende heeft hij waar-
schijnlijk behoorlijk hard gewerkt. Bovendien was hij een beetje ver-
legen, dus als hij met iemand uitging, was dat waarschijnlijk met
een collega, anders zou hij nooit iemand tegenkomen. En verder,
wie anders dan iemand van de overheid zal een twee jaar oude Sub-
urban zo laten glimmen? En parkeert vlak voor een brandkraan?
En wie anders dan de geheime dienst zou me zo efficiënt kunnen
opsporen via mijn bankafspraken?'
'Dat is snel,' herhaalde ze.
'Dank je,' antwoordde hij. 'Maar Joe had niets met vice-presiden-
ten te maken. Hij zat bij Financiële Misdrijven, niet bij de bewa-
kingsdienst van het Witte Huis.'
Ze knikte. 'We beginnen allemaal bij Financiële Misdrijven. Je
wordt ingewijd als voetsoldaat bij de anti-vervalsingsdienst. En daar
was hij het hoofd van. En je hebt gelijk, we hebben elkaar op het
werk leren kennen. Maar toen wilde hij niet met me uit. Dat vond
hij ongepast. Maar ik was toch van plan zo snel mogelijk naar de
bewakingsdienst te worden overgeplaatst, dus zodra dat gebeurde,
begonnen we afspraakjes te maken.'
Daarna zweeg ze weer. Keek omlaag naar haar tasje.
'En?' vroeg Reacher.