Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

maker had zijn initialen gesoldeerd op de plek waar het ijzer in de
hals versmalde, AHB stond er drie keer in bibberige lijntjes van gesmolten
tin.
Hij schoof omhoog. Zette zijn vingertoppen net als eerst op het hout
boven zijn hoofd. Maar dat waren dikke, houten balken, waarschijnlijk
aan de buitenkant met lood bekleed. Ze waren zo massief
als steen. Iemand kon er daarboven de horlepiep op dansen zonder
dat hij iets voelde. Hij schoof nog twee sporten hoger. Trok zijn
schouders in en nam nog een sport zodat hij boven aan de trap met
zijn rug tegen het luik hurkte. Hij besefte dat het zwaar zou zijn.
Waarschijnlijk was het even dik als het dak zelf en met lood waterdicht
zijn gemaakt. Met een soort rand om te voorkomen dat de
regen naar binnen lekte. Hij draaide zich om voor een blik op de
scharnieren. Die waren van ijzer. Tikje roestig. Misschien wat onwillig.
Hij haalde diep en vochtig adem om het mesheft, duwde met een
ruk zijn benen recht en explodeerde door het luik. Het sloeg met
een klap open en hij krabbelde omhoog en het dak op in oogverblindend
daglicht. Griste het mes uit zijn mond en rolde weg. Zijn
gezicht schuurde over het dak. Het was van lood, dof en onregelmatig
grauw van meer dan honderddertig winters. Hij ging met een
ruk rechtop zitten en beschreef op zijn knieën een volledige cirkel.
Er was geen mens.
Het dak was als een ondiepe doos van lood zonder deksel. De wanden
waren ongeveer een meter hoog. In het midden was de vloer
verhoogd om de vlaggenmast, de paal met het weervaantje en de
bliksemafleider te verankeren. Van dichtbij waren ze kolossaal. Het
lood was in lappen aangebracht, zorgvuldig platgeslagen en aaneen
gesoldeerd. In de hoeken zaten trechters om regenwater en gesmolten
sneeuw af te voeren.
Hij kroop op handen en voeten naar de rand. Hij wilde niet rechtop
staan. Hij ging ervan uit dat de agenten beneden getraind waren
om willekeurige bewegingen op hoge waarnemingsposten boven
hun hoofd te registreren. Hij stak voorzichtig zijn hoofd boven
de balustrade. Huiverde van de ijskoude lucht. Hij zag Armstrong
vijfentwintig meter recht onder zich. De nieuwe senator stond vlak
naast hem. De zes agenten stonden in een volmaakte kring om hem
heen. Daarna zag hij uit zijn ooghoek iets bewegen. Honderd meter
verderop op het veld holden politieagenten. Ze verzamelden zich
op een plek in de buurt van de verste hoek van de omheining. Ze