22.09.2013 Views

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

leen maar iets met Armstrong te maken. Er is een slachtoffer van<br />

ontvoering dood of in ernstig gevaar. Dat valt onder de FBI, daar<br />

is geen twijfel over mogelijk. Plus moord in verschillende staten.<br />

Dat is ook hun pakkie-an.'<br />

Het bleef doodstil. Stuyvesant slaakte een zucht en keek alle aanwezigen<br />

stuk voor stuk langzaam en nauwgezet aan.<br />

'Ja,' zei hij. 'Mee eens. Het is te ver gegaan. Ze moeten het weten.<br />

God weet hoezeer me dat tegen de borst stuit, maar ik zal het ze<br />

vertellen. Wij steken onze nek wel uit. Ik zal de hele zaak aan ze<br />

overdragen.'<br />

Het werd weer stil. Niemand zei iets. Er viel niets te zeggen. Onder<br />

de gegeven omstandigheden was dat precies wat er moest gebeuren.<br />

Instemming zou sarcastisch zijn en medeleven ongepast. Misschien<br />

wel voor de heer en mevrouw Nendick en twee gezinnen die Armstrong<br />

heetten en niets met elkaar te maken hadden, maar niet voor<br />

Stuyvesant.<br />

'Intussen concentreren we ons op Armstrong,' zei hij. 'Meer kunnen<br />

we niet doen.'<br />

'Morgen is het weer North Dakota,' zei Froelich. 'Meer brood en<br />

spelen in de open lucht. Zelfde plek als eerst. Niet zo veilig. We vertrekken<br />

om tien uur.'<br />

'En donderdag?'<br />

'Donderdag is Thanksgiving. Dan dient hij hier in Washington kalkoen<br />

op in een opvangtehuis voor daklozen. Hij zal erg kwetsbaar<br />

zijn.'<br />

Er viel een lange stilte. Stuyvesant slaakte weer een diepe zucht en<br />

legde zijn handen plat op de lange houten tafel.<br />

'Oké,' zei hij. 'Morgenochtend om zeven uur zijn we hier weer terug.<br />

Ik weet zeker dat de FBI met alle genoegen een verbindingsman<br />

zal sturen.'<br />

Daarna hees hij zich overeind en verliet de zaal om terug te keren<br />

naar zijn kantoor en de telefoontjes te plegen die voor een permanent<br />

sterretje naast zijn loopbaan zouden zorgen.<br />

'Ik voel me zo machteloos,' zei Froelich. 'Ik zou graag meer doen.'<br />

'Hou je niet van de verdediging?' vroeg hij.<br />

Ze lagen in bed in haar kamer. Die was groter dan de logeerkamer.<br />

Mooier ook. En stiller omdat hij aan de achterkant was. Het plafond<br />

was gaver. Hoewel het zonlicht in een hoek naar binnen moest<br />

vallen om de proef op de som te nemen. En dat zou gebeuren bij

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!