Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

More documents

Recommendations

Info

'Geweldig,' zei hij. Daarna gaf ze hem een vierde envelop. Weer een gewatteerde bruine envelop, maar nu kleiner. Er zat een doosje in. Een keurig, klein geval van karton zoals de juwelier gebruikt voor een paar oorbellen. Er zat een propje watten in. De watten waren bruin van oud bloed, want bovenop lag een vingertopje. Hij was bij de eerste knokkel afgeknipt door iets hards en scherps. Misschien een tuinschaar. Hij was waarschijnlijk van de linkerpink, te oordelen naar de grootte en de kromming. Er zat nog lak op de nagel. Reacher keek er een hele poos naar. Daarna knikte hij en gaf het terug aan Neagley. Liep om de ontbijtbar en ging recht tegenover Nendick staan. Keek hem recht in de ogen. Nam een gok. 'Stuyvesant,' riep hij. 'En Froelich. Even op de gang wachten.' Ze bleven een ogenblik verrast staan kijken. Hij wierp ze een harde, nijdige blik toe. Ze schuifelden gehoorzaam de keuken uit. 'Neagley,' riep hij. 'Kom eens hier.' Ze liep om de bar en ging zwijgend naast hem staan. Hij boog zich naar voren en legde zijn ellebogen op de bar. Bracht zijn gezicht vlak voor dat van Nendick. Sprak zacht. 'Oké, ze zijn weg,' zei hij. 'Alleen wij zijn er nog. En wij zijn niet van de geheime dienst. Dat weet je toch, hè? Voor een paar dagen geleden had je ons nog nooit gezien. Dus kun je ons vertrouwen. Wij gaan de zaak niet verknallen zoals zij. Wij komen van een plek waar je niet mag blunderen. En waar geen regels zijn. Dus kunnen we haar terughalen. Wij weten hoe we dat moeten aanpakken. We grijpen die zware jongens en brengen je vrouw terug. Veilig en wel. Zonder mankeren, oké? Dat is een belofte van mij aan jou.' Nendick liet zijn hoofd naar achteren zakken en deed zijn mond open. Zijn lippen waren droog. Ze waren bevlekt met een kleverig soort schuim. Daarna deed hij zijn mond weer stijf dicht. Klemde de kaken hard op elkaar. Zo hard dat zijn lippen in een bloedeloos, smal streepje veranderden. Hij trok een hand onder zijn oksel vandaan en bracht duim en wijsvinger bij elkaar alsof hij iets kleins vasthield. Hij trok het denkbeeldige dingetje langzaam zijwaarts langs zijn lippen, alsof hij een rits dichttrok. Stak zijn hand weer onder zijn arm. Sidderde. Staarde naar de muur. Er lag een krankzinnige angst in zijn ogen. De een of andere absolute, onbedwingbare doodsangst. Hij begon weer te wiegen. Hoestte. Hij hoestte en stikte bijna. Wilde zijn mond niet opendoen. Die zat potdicht. Hij zat te steigeren en sidderen op zijn kruk. Greep zijn zij vast. In zijn dichte mond leek hij wanhopig naar adem te happen. Zijn ogen
staarden verwilderd. Het waren poelen van afgrijzen. Daarna draaiden ze omhoog in zijn oogkassen zodat alleen het oogwit zichtbaar was en viel hij achterover van zijn kruk.
Page 1 and 2:
Lee Child BUITENWACHT Uitgeverij Lu
Page 3 and 4:
teltje, hield het schuin en zag hoe
Page 5 and 6:
'Het is echt noodzakelijk,' zei ze.
Page 7 and 8:
jaar geen belasting betaald. Hij ha
Page 9 and 10:
de man, op een toon alsof afgemaakt
Page 11 and 12:
'Kan ik u helpen?' Hij draaide zich
Page 13 and 14:
'Misschien niet. Dit is een bizarre
Page 15 and 16:
hout dat de bossen op deze wereld t
Page 17 and 18:
ken. Hij hief zijn hand om zijn haa
Page 19 and 20:
Reacher knikte. 'Ik ben M.I. Froeli
Page 21 and 22:
Ze keek op. 'Het was iets wat hij o
Page 23 and 24:
De barkeeper bracht de koffie op ee
Page 25 and 26:
Ze knikte. 'Dat wist Joe ook wel. H
Page 27 and 28:
'Dat was de bedoeling ook,' zei Rea
Page 29 and 30:
hogere kwaliteit vuurwapens geen kw
Page 31 and 32:
zijn overgangsteam. Zijn vrouw geno
Page 33 and 34:
schudden aankwam. Een campagne voer
Page 35 and 36:
veiligd. Daarna liet ze Armstrong n
Page 37 and 38:
onder zijn zware jas te dragen, maa
Page 39 and 40:
'We moeten elkaar spreken,' zei Rea
Page 41 and 42:
maar valse speld van de geheime die
Page 43 and 44:
standsschot vanuit een raam op een
Page 45 and 46:
teriaal dat er is. In elk geval har
Page 47 and 48:
de het uit, lamineerde het met een
Page 49 and 50:
hoog. Het was een opname vanuit een
Page 51 and 52:
huis hebben geschoten, gelijktijdig
Page 53 and 54:
'Ik had je min of meer gewaarschuwd
Page 55 and 56:
'Maar we hebben nog nooit een vice-
Page 57 and 58:
4 Froelich stak het trottoir over n
Page 59 and 60:
'Misschien wil ze dat ook niet.' 'W
Page 61 and 62:
Froelich keek haar verrast aan. En
Page 63 and 64:
Lettertypes ondergaan heel subtiele
Page 65 and 66:
'Wat hebben ze in het lab gebruikt?
Page 67 and 68:
'En disciplinaire problemen?' vroeg
Page 69 and 70:
door het gejank van harddisks en ko
Page 71 and 72:
'Wie dan wel?' vroeg Reacher. 'Wat
Page 73 and 74:
sneeuw op het scherm en het gewone
Page 75 and 76:
5 De man in de deuropening was Stuy
Page 77 and 78:
iedere andere sport kunnen de spele
Page 79 and 80:
kaar. We zeggen wel dat we je onder
Page 81 and 82:
'Voortreffelijke analyse,' zei hij.
Page 83 and 84:
Hij vertrok even plotseling als hij
Page 85 and 86:
Toen ze hem opendeed, ging er autom
Page 87 and 88:
geur van warme printplaatjes en je
Page 89 and 90:
op haar bureau en zette hem nog rec
Page 91 and 92:
'Het was zijn werk eigenlijk niet.
Page 93 and 94:
'Denk je?' Ze knikte. 'Een beetje t
Page 95 and 96:
'We moeten met u praten over die si
Page 97 and 98:
'Niet langer dan anders.' 'Hebben j
Page 99 and 100:
'Is er een camera in de garage?' vr
Page 101 and 102:
vige kant. Waarschijnlijk rechts. N
Page 103 and 104:
'Je voelt te veel,' zei Neagley. Fr
Page 105 and 106:
4 Waar komt hij vandaan?' 'Orlando,
Page 107 and 108:
was het überhaupt onmogelijk om er
Page 109 and 110:
sine, die tegen de opening van de t
Page 111 and 112:
Froelich haalde haar voet van de re
Page 113 and 114:
Froelich sloeg af van M Street en r
Page 115 and 116:
'Nee,' zei ze. 'Het wil zeggen dat
Page 117 and 118:
meter achter hem op D Street. Ik wi
Page 119 and 120:
naar auto's op de weg. Allemaal sne
Page 121 and 122:
het ontwerp van het nieuwe honderdd
Page 123 and 124: hebben er maar een. Ze hebben ook g
Page 125 and 126: en misschien de bak in te draaien.
Page 127 and 128: dollar. Daarna stapte hij weer in n
Page 129 and 130: Op het label in het jasje stond in
Page 131 and 132: 'Jij kunt er niets aan doen,' zei z
Page 133 and 134: eeld. Het was precies halftien. De
Page 135 and 136: 8 Stuyvesant ging ze voor en liep r
Page 137 and 138: 'Hij is vrijdag op de post gedaan.
Page 139 and 140: 'Is dat zo'n probleem?' 'Wat dacht
Page 141 and 142: den nog. De verwarming stond nog ho
Page 143 and 144: 'Dat ben ik,' zei ze. 'Begin waarva
Page 145 and 146: zwart, zelfde merk, zelfde pasvorm.
Page 147 and 148: kwestie ging naar binnen open. Dat
Page 149 and 150: 'Juffrouw Froelich heeft het voor e
Page 151 and 152: agenten, geduldig alle etages af. A
Page 153 and 154: troleerden legitimaties en uitnodig
Page 155 and 156: 9 Ze gebruikte het rode knipperlich
Page 157 and 158: 'Dus nu zijn ze er hoe dan ook bij
Page 159 and 160: Niemand zei iets. 'Een lafaard is e
Page 161 and 162: gens weer terug zijn. Dus laat Neag
Page 163 and 164: Ze repten zich weer naar de keuken.
Page 165 and 166: 'Waar ik heen wil, is dat er volgen
Page 167 and 168: 'Nee.' 'Heeft Maria het soms op eig
Page 169 and 170: klaar waren met het kantoor. Dat is
Page 171 and 172: iemand met problemen. Als iemand di
Page 173: woei alle kanten op en de soundtrac
Page 177 and 178: 'Wanneer kunnen we met hem praten?'
Page 179 and 180: zonsondergang in plaats van 's morg
Page 181 and 182: aangenomen dat dit niet op stel en
Page 183 and 184: als dondert niet of val me niet las
Page 185 and 186: ten sprongen uit de Suburbans, en A
Page 187 and 188: mel. Drie kilometer beneden hen was
Page 189 and 190: Froelich sprak met de plaatselijke
Page 191 and 192: volgens geruisloos in het schemerig
Page 193 and 194: ter lager aan de voet van de toren
Page 195 and 196: keken naar iets op de grond, draaid
Page 197 and 198: dere aan. De tweede patrouillewagen
Page 199 and 200: Ze knikte. 'Aan de voet van de omhe
Page 201 and 202: 'Natuurlijk niet.' Reacher knikte.
Page 203 and 204: 'Hij wordt al langzamer,' zei hij.
Page 205 and 206: iel overging. Het was even na negen
Page 207 and 208: Reacher haalde zijn schouders op. '
Page 209 and 210: 'Jullie hebben een opname gemaakt,'
Page 211 and 212: geheime-dienstjongen uit. We prober
Page 213 and 214: 'Ons soort mensen?' vroeg hij. 'Hoe
Page 215 and 216: 'Dat kan wel zijn,' zei hij. 'Maar
Page 217 and 218: 12 H e t was het bekende spierwitte
Page 219 and 220: Het huis was leeg en er was niets o
Page 221 and 222: schoenen. Zonder enige twijfel een
Page 223 and 224: 'Waarom zegt ze dat dan?' 'Ze zegt
Page 225 and 226:
Hij keek haar aan en liet de voorga
Page 227 and 228:
Hij vouwde het papier open. Het was
Page 229 and 230:
De hotelreceptie maakte hen om zes
Page 231 and 232:
'Wat maakt buiten dan beter?' 'Er i
Page 233 and 234:
'Precies,' zei Bannon. 'Ze hebben a
Page 235 and 236:
'Mijn mensen zijn over twee uur op
Page 237 and 238:
13 Elke stad heeft een punt waar he
Page 239 and 240:
een realistische kans op succes een
Page 241 and 242:
'Oké,' zei Reacher. 'Dan laat ik j
Page 243 and 244:
het niet in de grond groeide of van
Page 245 and 246:
over tien dagen is niets voor ze. V
Page 247 and 248:
'Oké,' zei ze. 'Waarom niet? Missc
Page 249 and 250:
wakende agenten. De eerste begunsti
Page 251 and 252:
open. Ze bewogen zich traag heen en
Page 253 and 254:
ug tegen de muur, zijn handen op zi
Page 255 and 256:
'Dan blijf ik ook hier.' 'Ik red he
Page 257 and 258:
'Als u wilt helpen, zult u dat moet
Page 259 and 260:
drie stoelen bij hem vandaan zitten
Page 261 and 262:
Ze reden de achthonderd meter in we
Page 263 and 264:
'Wat is daarmee?' 'Neagley?' vroeg
Page 265 and 266:
'Leeftijd is cruciaal,' zei Reacher
Page 267 and 268:
'Alles goed met jou?' vroeg Neagley
Page 269 and 270:
'Weet ik niet meer.' Hij hield zijn
Page 271 and 272:
lich. Dacht aan hen samen. Daarna r
Page 273 and 274:
hij, 'Er waren tweeënveertig plaat
Page 275 and 276:
£ Ik zie er niet uit als een polit
Page 277 and 278:
'En?' 'De situatie voelt heel ander
Page 279 and 280:
vind mezelf niet analytisch genoeg.
Page 281 and 282:
Ie boodschappen van tevoren zijn vo
Page 283 and 284:
oud, flitsend, saai, noordelijk, zu
Page 285 and 286:
De man schudde weer zijn hoofd. 'Ne
Page 287 and 288:
twee soorten sluipschuttersgeweren
Page 289 and 290:
'Forensisch onderzoek in huis?' 'An
Page 291 and 292:
ik had moeten zeggen dat ze de wach
Page 293 and 294:
Reacher. 'De meeste zaken waar ik o
Page 295 and 296:
Het was het perfecte politieke antw
Page 297 and 298:
'Oké,' zei hij. Armstrong knikte.
Page 299 and 300:
egon zoals bij iedereen met de kleu
Page 301 and 302:
'Ik denk het wel. Maar het kan er t
Page 303 and 304:
doorlopen, kwam er als tweede luite
Page 305 and 306:
'Dus?' 'Dus heeft Armstrong een abs
Page 307 and 308:
ciaal verzoek van Armstrong via de
Page 309 and 310:
En weet je wat je in dat stadium wi
Page 311 and 312:
'Hoe werkt dat?' Stuyvesant haalde
Page 313 and 314:
weten waarover jullie hem willen sp
Page 315 and 316:
klein en op hoge lang uitzien. Ze r
Page 317 and 318:
'Wat zou de elfde moeten zijn?' vro
Page 319 and 320:
estaan. We zijn ze een heel eind vo
Page 321 and 322:
een wijde boog omheen liep. Ze haal
Page 323 and 324:
Stuyvesant! En mensen hebben gelede
Page 325 and 326:
de metro. Het was het eind van de o
Page 327 and 328:
'Alleen vraag ik het je niet.' 'Nie
Page 329 and 330:
geheel was op zijn beurt weer aan e
Page 331 and 332:
'Niet erg,' zei hij. 'Misschien kom
Page 333 and 334:
Neagley zei niets. 'Nevada, Utah, o
Page 335 and 336:
'Zo gemakkelijk zal het niet zijn.'
Page 337 and 338:
'Ze gaan zich aan de zuidkant insta
Page 339 and 340:
delen van de weg zien waar hij in d
Page 341 and 342:
's nachts. Het is allemaal voorbij
Page 343 and 344:
verdeelden de resterende munitie na
Page 345 and 346:
18 De lucht was koud en bijna vijfe
Page 347 and 348:
'Zie je wie erin zit?' 'Zonlicht en
Page 349 and 350:
'Wat moet ik nog meer weten?' 'Kome
Page 351 and 352:
Reacher zei niets. 'Nee,' zei menee
Page 353 and 354:
enkel voertuig in minder dan een mi
Page 355 and 356:
'Dank u,' zei de dominee. 'Hooguit
Page 357 and 358:
derd en tweehonderd meter hiervanda
Page 359 and 360:
langzaam terug. Stond op en liep na
Page 361 and 362:
'Tot straks,' fluisterde ze. Ze lie
Page 363 and 364:
Hij gaf nog meer gas. Hij reed bijn
Page 365 and 366:
net zichtbaar, bijna aan het oog on
Page 367 and 368:
wielen in elkaar grepen. De jeep sc
Page 369 and 370:
chauffeur van de Tahoe had een gewe
Page 371 and 372:
De smeris uit Bismarck haalde zijn
Page 373 and 374:
Hij knikte. Ze deed een stap naar a
Page 375 and 376:
les gleden van Reachers schoot en d
Page 377:
Stuyvesant griste de bon uit zijn h
show all

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?