Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

agenten, geduldig alle etages af. Als een verdieping veilig was bevonden,
namen drie politieagenten er hun permanente post in, een
aan beide uiteinden van een gang met kamers, en een die de liften
en de brandtrap bewaakte. De twee zoekteams troffen elkaar om
zes uur op de negende verdieping. Inmiddels stonden de tijdelijke
metaaldetectors in de hal en bij de ingang van de balzaal op hun
plek. De camera's waren geïnstalleerd en draaiden.
'Deze keer moet je om twee legitimatiebewijzen vragen,' zei Neagley.
'Rijbewijs en misschien een creditcard.'
'Maak je geen zorgen,' zei Froelich. 'Dat was ik al van plan.'
Reacher stond in de deuropening van de balzaal en keek om zich
heen. Het was een kolossale ruimte, maar met duizend mensen zou
hij toch barstensvol zijn.
Armstrong nam de lift van zijn kantoor naar beneden en sloeg meteen
linksaf de hal in. Ging door een ongemarkeerde deur die naar
een achteruitgang voerde. Hij droeg een regenjas en een aktetas.
Voorbij de ongemarkeerde deur was een kale, smalle gang die naar
conciërgespullen rook. Een of ander krachtig schoonmaakmiddel.
Hij moest zich langs twee stapels kartonnen dozen persen. Een stapel
was netjes en nieuw en bestond uit recente leveranties. De andere
was wankel en haveloos en bestond uit dozen die op de vuilnisman
wachtten. Hij draaide zijn lichaam zijwaarts om langs de
tweede stapel te komen. Hield zijn tas achter zich en zijn rechteronderarm
naar voren. Hij duwde de achterdeur open en liep de kou
in.
Er was een binnenhof je dat aan de noordzijde gedeeltelijk open was.
Het was geen deftige ruimte. Tinnen kastjes van het ventilatiesysteem
van het gebouw zaten boven hoofdhoogte op de muur bevestigd.
Ter hoogte van de onderbenen liepen rode leidingen met koperen
ventielen om de sprinklerinstallatie te voeden. Er stonden drie
donkerblauwe vuilniscontainers. Het waren omvangrijke metalen
bakken ter grootte van een auto. Armstrong moest erlangs om in
het achterstraatje te komen. Hij passeerde de eerste. Hij passeerde
de tweede. Toen werd hij aangesproken door een kalme stem.
'Hé,' klonk het. Hij draaide zich om en zag een man in de smalle
ruimte tussen de eerste en de tweede container geperst. Hij zag een
donkere jas en hoed en een wreed soort wapen. Het was kort, fors
en zwart. Het werd gericht en blafte.
Het was een Heckler & Koch MP5SD6 machinepistool, ingesteld op