Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

lege van de CIA thuis, net als vrijdagmorgen. Vervolgens 's middags
de overgangsbesprekingen op de Hill, net als op de meeste andere
dagen. Daarna een avondreceptie in hetzelfde hotel als donderdag.
Stuyvesant schreef het allemaal op, en toen hij naar huis ging was
het bijna half drie. Hij liet Froelich aan haar lot over aan de lange
tafel, in de stilte en het felle licht, tegenover Reacher en Neagley.
'Advies?' vroeg ze.
'Naar huis gaan om te slapen,' zei Reacher.
'Geweldig.'
'En vervolgens gewoon met je werk doorgaan,' zei Neagley. 'Thuis
zit hij goed. Op zijn kantoor zit hij goed. Als je die tenten blijft gebruiken,
zijn de verplaatsingen ook in orde.'
'En die hotelreceptie?'
'Kort houden en goed uitkijken.'
Froelich knikte. 'Meer kan ik waarschijnlijk niet doen.'
'Ben je goed in je werk?' vroeg Neagley.
Froelich dacht even na.
'Ja,' zei ze. 'Ik ben vrij goed.'
'Nee, dat ben je niet,' zei Reacher. 'Je bent de beste. De allerbeste
die er ooit is geweest. Je bent zo verrekte goed dat het bijna niet te
geloven is.'
'Zo moet je denken,' zei Neagley. 'Je moet jezelf oppeppen. Je moet
het punt bereiken waarop je het je gewoon niet voor kunt stellen
dat die eikels met hun malle briefjes ook maar enigszins bij je in de
buurt kunnen komen.'
Froelich glimlachte even. 'Is dat training in militaire stijl?'
'Voor mij was het dat wel,' zei Neagley. 'Reacher denkt van nature
al zo.'
Froelich glimlachte weer.
'Oké,' zei ze. 'Naar huis en slapen. Grote dag morgen.'
In het holst van de nacht is Washington stil en verlaten, dus kostte
het Froelich maar twee minuten om Neagleys hotel te bereiken
en nog eens tien minuten om thuis te komen. Haar straat stond vol
met geparkeerde auto's. Ze zagen eruit alsof ze sliepen: donker,
zwijgzaam en roerloos en bedekt met een laagje klamme mist. De
Suburban was ruim zes meter lang en ze moesten twee blokjes om
rijden voordat ze een plek hadden gevonden die groot genoeg was.
Ze sloten af en liepen samen door de kou naar haar huis terug. Ze
maakte de voordeur open en gingen naar binnen. De lichten brand-