Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Begrijp je wat ik bedoel?'
Hij knikte. 'Wat je in hem zag, zie je ook in mij, een beetje.'
'Maar bén je ook zoals hij?'
Hij wist precies wat ze bedoelde. Hadden jullie dezelfde opvattingen?
Dezelfde smaak? Voelden jullie je aangetrokken tot dezelfde
vrouwen?
'Wat ik al zei,' zei hij. 'Er zijn overeenkomsten. En er zijn verschillen.'
'Dat is geen antwoord.'
'Hij is dood,' zei Reacher. 'Daar heb je je antwoord.'
'En als hij niet dood was?'
'Dan zouden er een heleboel dingen anders zijn.'
'Gesteld dat ik hem nooit had gekend. Gesteld dat ik op een andere
manier aan jouw naam was gekomen.'
'Dan was ik hier misschien niet eens geweest.'
'En als je hier wel was geweest?'
Hij keek haar aan. Haalde diep adem, hield hem even in en ademde
toen weer uit.
'Dan betwijfel ik dat we hier over eten hadden staan praten,' zei
hij.
'Misschien zou je geen substituut zijn,' zei ze. 'Misschien zou jij wel
de ware zijn en was Joe het substituut.'
Hij zei niets.
'Dit is te gek,' zei ze. 'We kunnen dit niet maken.'
'Nee, inderdaad,' zei hij.
'Het is zo lang geleden,' zei ze. 'Zes jaar.'
'Is Armstrong oké?'
'Ja,' zei ze. 'Hij is oké.'
Reacher zei niets.
'Vergeet niet dat we uit elkaar zijn gegaan,' zei ze. 'Een jaar voor
zijn dood. Ik ben geen tragische weduwe of zo.'
Reacher zei niets.
'En jij bent ook geen rouwende broer,' zei ze. 'Je kende hem amper.'
'Ben je daar boos over?'
Ze knikte. 'Hij was eenzaam. Hij had iemand nodig. Dus daar ben
ik een beetje kwaad over.'
'Niet half zo boos als ik.'
Ze gaf geen antwoord. Bewoog haar pols om op haar horloge te
kijken. Het was een merkwaardig gebaar, dus volgde hij haar voor-