Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

ömertopf op een hoge kastplank. Noodfonds. Misschien een maatregel
in verband met de computercrash van de millenniumwisseling,
die ze had aangehouden. Hij vond een negenmillimeterpistool - een
Beretta - in een la, zorgvuldig weggeborgen onder een stapel placemats.
Hij was oud en er zaten krassen en her en der gedroogde olievlekken
op. Waarschijnlijk gedumpt door het leger en weer aan een
ander overheidslichaam verstrekt. Ongetwijfeld een dienstpistool van
de eerste generatie. Hij was niet geladen. Er zat geen magazijn in. Hij
trok een la links ervan open en voelde vier reservemagazijnen onder
een ovenhandschoen. Ze waren allemaal geladen met standaardmunitie.
Goed en slecht nieuws. De plaatsing was slim. Je pakt het pistool
met je rechter- en de magazijnen met je linkerhand. Degelijke
ergonomie. Maar magazijnen met kogels was een slecht idee. Als je
die lang genoeg liet liggen, raakte de veer gewend aan zijn ingedrukte
positie en functioneerde hij niet goed meer. Er blokkeerden meer pistolen
door vermoeide magazijnveren dan door welke andere oorzaak
ook. Je kon beter een pistool met een kogel in de kamer bewaren en
alle andere kogels los. Je kunt een keer met je rechterhand schieten
terwijl je met de duim van je linkerhand losse munitie in een leeg magazijn
voert. Langzamer dan ideaal, maar een stuk beter dan de trekker
overhalen en niets anders dan een doffe tik horen.
Hij deed de keukenladen dicht en liep weer naar de huiskamer. Daar
was niets behalve een uitgehold boek op een van de planken en er
zat niets in. Hij zette de tv aan en hij deed het. Hij had ooit een
vent meegemaakt die dingen verstopte in een tv-toestel waaruit de
elektronica was verwijderd. De vertrekken van de man waren acht
keer doorzocht voor iemand op het idee kwam om te controleren
of alles wel was wat het leek.
In de gang was niets. Niets onder de laden in het kastje geplakt.
Niets in de wc's. Niets belangrijks in de slaapkamers behalve een
schoenendoos onder Froelichs bed. Hij zat vol met brieven in Joe's
handschrift. Hij legde ze ongelezen terug. Ging weer naar beneden
om zijn zak met kleren te pakken en naar de logeerkamer te brengen.
Besloot een uur te wachten en dan een hapje te eten als ze dan
nog niet terug was. Hij zou weer die zoetzure hap van General Tso
bestellen. Die was erg lekker. Hij zette zijn toiletspullen naast de
wastafel. Hing zijn Atlantic City-kleren in de kast naast de achtergelaten
pakken van Joe. Hij bekeek ze, bleef een hele poos stil staan
en haalde vervolgens een willekeurig pak van de stang.
Het plastic scheurde toen hij het weg trok. Het was stijf en broos.