Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

hebben er maar een. Ze hebben ook geen auto van de zaak, omdat
meneer Stuyvesant niet meer in de buitendienst werkt. Dus moet hij
met de metro.'
Neagley keek haar wezenloos aan. 'De metro?'
De secretaresse knikte. 'Hij heeft een speciale aktetas voor dinsdag
en donderdag omdat hij die in de coupé op de grond moet zetten.
Dat doet hij niet met zijn gewone aktetas, want hij denkt dat hij
vies wordt.'
Neagley bleef stilstaan. Reacher haalde zich de video voor de geest:
Stuyvesant die woensdagavond laat wegging en donderdagochtend
vroeg weer terugkwam.
'Ik heb geen verschil gezien,' zei hij. 'Leek me dezelfde aktetas.'
De secretaresse knikte instemmend.
'Ze zijn identiek,' zei ze. 'Zelfde merk, even oud. Hij vindt het niet
leuk als mensen het merken. Maar de ene is voor de auto en de andere
voor de metro.'
'Waarom?'
'Hij heeft een hekel aan viezigheid. Als je het mij vraagt, is hij er
bang voor. Op dinsdag en donderdag neemt hij zijn aktetas helemaal
niet naar binnen. Hij laat hem de hele dag hier staan en ik
moet hem dingen brengen die erin zitten. Als het heeft geregend,
laat hij ook zijn schoenen hier staan. Alsof zijn kantoor een Japanse
tempel is.'
Neagley keek Reacher aan en trok een grimas.
'Het is een onschuldige gekte,' zei de secretaresse. Daarna liet ze
haar stem dalen alsof ze bang was dat ze haar helemaal in het Witte
Huis konden horen. 'En absoluut overbodig, als je het mij vraagt.
De metro van Washington is beroemd omdat hij de schoonste ter
wereld is.'
'Oké,' zei Neagley. 'Maar wel vreemd.'
'Het is onschuldig,' herhaalde de secretaresse.
Reacher verloor zijn belangstelling en liep om haar heen voor een
blik op de nooduitgang. Op taillehoogte zat een roestvrij stalen
sluitstang, ongetwijfeld op voorschrift van de gemeentelijke bouwverordening.
Hij legde zijn vingers erop en de stang klikte met gesmeerde
precisie omlaag. Toen hij iets harder duwde, klapte hij tegen
het geverfde hout en de deur zwaaide open. Het was een zwaar,
vuurvast geval, gedragen door drie grote, stalen scharnieren. Hij
stapte naar buiten op een vierkant overloopje. Het was een betonnen
trap, nieuwer dan het stenen gebouw zelf. Hij liep door