Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

meter achter hem op D Street. Ik wil dat jij vooruit gaat met je ogen
wijd open.'
'Wanneer doen we dit?'
'Over tien minuten. Rechtdoor en linksaf.'
'Oké,' zei hij. Ze startte de auto weer en reed een stukje naar voren
zodat hij voorbij de tent de stoep op kon lopen. Hij stapte uit,
ritste zijn jack dicht en liep de kou in. Over 1st Street en vervolgens
linksaf naar C Street. Voor hem op Delaware Avenue was verkeer
en daarachter zag hij Capitol Plaza. Er waren lage, kale bomen en
lege, bruine plantsoenen. Voetpaden van vergruisd zandsteen. In het
midden een fontein. Rechts een vijver. Links, een eindje verderop,
een obeliskachtige gedenksteen voor deze of gene.
Hij holde slalommend tussen de auto's Delaware over. Liep het plein
op. Onder zijn schoenen knarste het grind. Het was erg koud. Zijn
schoenzolen waren dun. Hij had het gevoel alsof er ijskristallen door
de vergruisde stenen gemengd waren. Een eindje voor de fontein bleef
hij staan. Keek om zich heen. De omgeving was niet slecht. Naar het
noorden was open terrein en daarachter stonden vlaggen in een halve
cirkel, nog een monument en vervolgens het kolossale Union Station.
Naar het zuiden, in de verte aan de overkant van Constitution
Avenue, was niets anders dan de Capitol Building zelf. Voor hem,
aan de westkant, was een gebouw waarvan hij aannam dat dit het
departement van arbeid was. Hij maakte een rondje om de fontein
en speurde met zijn ogen de nabije omgeving af, maar zag niets verontrustends.
Slechte dekking, geen ramen in de buurt. Er waren mensen
in het park, maar geen enkele moordenaar zou hier de hele dag
rondhangen voor het geval dat iemand ineens zijn agenda verandert.
Hij liep verder. C Street ging verder aan het andere eind van het
plein, ongeveer tegenover de obelisk. Het was eigenlijk meer een
rechtopstaande gedenksteen. Er stond een wegwijzer: TAFT MEMO-
RIAL. C Street kruiste New Jersey Avenue, en daar Louisiana Avenue.
Er waren voetgangersoversteekplaatsen. Hard rijdend verkeer.
Armstrong zou wat tijd kwijt zijn aan het wachten voor voetgangerslichten.
De Armeense ambassade was een eindje verder links.
Een patrouillewagen reed er juist naar toe. Hij parkeerde tegen de
stoeprand, en er kwamen vier agenten uit. In de verte hoorde
Reacher een helikopter. Hij draaide zich om en zag hem laag in het
noordwesten vliegen, daarbij het verboden luchtruim van het Witte
Huis ontwijkend. Het departement van arbeid was recht vooruit.
Er waren een heleboel handige zij-ingangen.