Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Froelich haalde haar voet van de rem en liet de wagen in zijn vrije
loop vooruitkruipen. Ze bleef vlak langs de stoeprand en stopte toen
het achterportier aan de andere kant precies voor het eind van de
tent stond. Ze haalde de hand van het stuur om iets in haar polsmicrofoon
te zeggen.
'Een, klaar,' zei ze.
Reacher keek naar rechts in de canvastunnel, zag de voordeur open
gaan en iemand naar buiten komen. Het was Brook Armstrong.
Geen twijfel mogelijk. Zijn foto had vijf maanden in alle kranten
gestaan en Reacher had vier dagen al zijn gangen gevolgd. Hij droeg
een kaki regenjas en een leren tas. Hij liep door de tunnel, hard
noch langzaam. Een agent in een pak keek hem na vanuit de deuropening.
'Het konvooi was een afleidingsmanoeuvre,' zei Froelich. 'Zo doen
we dat af en toe.'
'Mij had je in elk geval tuk,' zei Reacher.
'Niet zeggen dat het geen oefening was,' zei Froelich. 'Vergeet niet
dat hij nog nergens van weet.'
Reacher ging rechtop zitten en schoof opzij om ruimte te maken.
Armstrong deed het portier open en kwam naast hem zitten.
'Morgen, M.I.,' zei hij.
'Morgen, meneer,' antwoordde ze. 'Dit zijn medewerkers van me.
Jack Reacher en Frances Neagley.'
Neagley draaide zich half om en Armstrong stak een lange arm over
haar stoel om haar een hand te geven.
'Ik ken u,' zei hij. 'Ik heb u donderdagavond op dat feestje gezien.
U bent toch een donatrice?'
'In werkelijkheid zit ze in de beveiliging,' zei Froelich. 'We hebben
een kleine geheime operatie uitgevoerd. Een doelmatigheidsanalyse.'
'Ik was onder de indruk,' zei Neagley.
'Uitstekend,' zei Armstrong. 'Neem maar gerust aan dat ik erg
dankbaar ben voor de wijze waarop iedereen voor me zorgt. Veel
beter dan me toekomt. Echt.'
Hij was magnifiek, vond Reacher. Stem, gezicht en ogen verrieden
niets anders dan grenzeloze fascinatie voor Neagley. Alsof met haar
praten zijn allerliefste bezigheid was. En er mankeerde niets aan zijn
visuele geheugen, om zich één gezicht uit duizend van vier dagen
geleden te herinneren. Dat was duidelijk. Een geboren politicus. Hij
wendde zich naar Reacher, gaf hem een hand en verlichtte de auto
met een glimlach van oprecht genoegen.