Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Oké,' zei ze. 'Ik zal een chauffeur voor jullie laten komen. Zorg
dat je hier morgenochtend om negen uur weer bent. Dan hebben
we weer een strategische bijeenkomst. Precies een week na de laatste.'
Het was een klamme, erg koude ochtend, alsof de natuur genoeg
had van de herfst en zin had in de winter. Lage witte wolken uitlaatgas
dreven door de straten, en voetgangers haastten zich diep
weggedoken in hun kraag over de trottoirs. Neagley en Reacher
hadden om tien over halfnegen bij de taxistandplaats voor het hotel
afgesproken en troffen een Town Car van de geheime dienst die
dubbel geparkeerd en met draaiende motor op ze stond te wachten.
De chauffeur stond ernaast. Hij was een jaar of dertig, gekleed in
een donkere jas en handschoenen en stond op zijn tenen om de menigte
bezorgd af te speuren. Hij hijgde en zijn adem was zichtbaar
in de lucht.
'Hij kijkt zorgelijk,' zei Neagley.
Het was warm in de auto. Tijdens de hele rit zei de chauffeur geen
boe of bah. Stelde zich niet eens voor. Baande zich gewoon met geweld
een weg door de ochtendspits en scheurde met gierende banden
de garage in. Ging ze met spoed voor door de tweede hal en de
lift in. Drie etages omhoog en naar de ontvangstbalie. Er zat een
andere man achter. Hij wees de gang naar de vergaderzaal in.
'Ze zijn al begonnen,' zei hij. 'Schiet maar op.'
De vergaderzaal was verlaten, op Froelich en Stuyvesant na die tegenover
elkaar aan tafel zaten. Ze zaten roerloos te zwijgen. Ze waren
allebei bleek. Op het glanzende hout tussen hen in lagen twee
foto's. De ene was de officiële lokatiefoto van twintig bij vijfentwintig
die de FBI gisteren had gemaakt van de boodschap van tien
woorden: De dag op welke Armstrong zal sterven, komt snel dichterbij.
De andere was een haastige polaroid van een ander vel papier.
Reacher deed een stap dichterbij en bukte zich om te kijken.
'Shit,' zei hij.
De polaroid vertoonde een vel papier, identiek aan de eerste drie.
Zelfde opmaak: een gedrukte, keurig gecentreerde boodschap van
twee regels halverwege de bladzijde. Negen woorden: Vandaag zal
er een demonstratie van je kwetsbaarheid zijn.
'Wanneer is die gekomen?' vroeg hij.
'Vanmorgen,' zei Froelich. 'Met de post. Geadresseerd aan Armstrong
op kantoor. Maar al zijn post komt nu via ons.'