Jaarboek no. 87. 2008/2009 - Koninklijke Maatschappij voor ...
Jaarboek no. 87. 2008/2009 - Koninklijke Maatschappij voor ...
Jaarboek no. 87. 2008/2009 - Koninklijke Maatschappij voor ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Diligentia 91<br />
(-)<br />
(+)<br />
aluinaarde kooldioxide<br />
gen van zuurstof uit het oxide door een reactie met koolstof, zoals in de hoogoven, lukt<br />
alleen bij onwerkbaar hoge temperaturen boven 2000°C. Elektrolyse lukt beter: een proces<br />
waarbij aluinaarde door middel van een elektrische stroom ontleed wordt in metallisch<br />
vloeibaar aluminium en zuurstof. De stroom in de cel wordt toegevoerd via koolstofa<strong>no</strong>den,<br />
waarbij de koolstof gebruikt wordt om de vrijgekomen zuurstof te binden tot kooldioxide<br />
(figuur 5). De celtemperatuur is 960°C, het ideale werkpunt <strong>voor</strong> het elektrolyt. De<br />
ovens worden in lange rijen in serie geschakeld, waarbij een grote stroom gunstig is <strong>voor</strong><br />
het energieverbruik. Men werkt met stromen tussen 100 kA en 300 kA, afhankelijk van het<br />
ontwerp van de cel en de rangschikking van de cellen onderling. Aldel in Delfzijl heeft<br />
in totaal 348 ovens, opgesteld in vier lange rijen. Dit schetst meteen het karakteristieke<br />
probleem van de primaire aluminiumbereiding: het zeer grote aantal kleine eenheden, in<br />
tegenstelling tot de weinige zeer grote eenheden bij de productie van ijzer. Het meten van<br />
een groot aantal procesparameters bij de elektrolysecellen is problematisch omdat van<br />
elke sensor en meeteenheid er honderden <strong>no</strong>dig zijn - volstrekt anders dan bij de ijzerbereiding<br />
waar men met zeer geavanceerde meettechnieken het procesverloop kan volgen.<br />
Het geproduceerde aluminium wordt regelmatig uit de cellen gezogen en in grote <strong>voor</strong>raadovens<br />
verzameld. Na eventuele zuivering worden legeringselementen toegevoegd zoals<br />
mangaan, magnesium, zink, silicium en koper. De legering is dan klaar om afgegoten<br />
te worden in palen of plakken.<br />
Bereiding en raffinage van magnesium<br />
koolstofa<strong>no</strong>de<br />
aluminium kathode<br />
kryoliet<br />
vuurvaste bekleding<br />
stalen mantel<br />
Figuur 5. Principe van een elektrolysecel <strong>voor</strong> de fabricage van aluminium.<br />
Magnesium wordt net als aluminium geproduceerd via een elektrolyseproces (figuur 6)<br />
met als grondstof <strong>voor</strong>gezuiverd magnesiumchloride, dat in grote hoeveelheden in zeewater<br />
aanwezig is. Dit chloride is tevens het elektrolyt. Er is geen goed bruikbaar zoutmengsel<br />
waarin magnesiumoxide oplost, dus een magnesiumvariant van de ‘aluinaarde in kryoliet’<br />
route zoals bij aluminium werkt niet. Er treden complicaties op omdat de elektrolyt MgCl 2<br />
zwaarder is dan het gevormde vloeibare magnesium. Bovendien verdwijnt chloor als gas<br />
uit het proces, dat niet in contact mag komen met het vrijgemaakte magnesium. Met<br />
vernuftige membraanconstructies worden gas en metaal gescheiden. De cellen werken bij<br />
circa 700°C.<br />
IJzer, meester der metalen?