Jaarboek no. 87. 2008/2009 - Koninklijke Maatschappij voor ...

More documents

Recommendations

Info

50 Diligentia Figuur 2. Geleidingsmechanisme voor protonen in water. Het proton verplaatst zich niet als deeltje, maar de lading van het proton wordt doorgegeven via een omzetting van solvatatiesstructuren. Het bovenbeschreven mechanisme wordt ook wel aangeduid als Grotthussgeleiding van protonen. Met deze aanduiding wordt de nagedachtenis geëerd van C.J.T. de Grotthuss die aan het begin van de 19e eeuw (!) het mechanisme van elektrolyse van zoutoplossingen bestudeerde [4]. De Grotthuss stelde een doorgeefmechanisme van lading voor om de geleiding van zoutoplossingen te verklaren. Overigens wist de Grotthuss nog niet van het bestaan van protonen en hij heeft dan ook niet het mechanisme als getoond in figuur 2 voorgesteld. Het mechanisme van figuur 2 is gebaseerd op berekeningen en daarmee nog niet bewezen. Het mechanisme is te bewijzen door de omzetting van de Zundel- en de Eigenstructuren te meten [5]. Dat is mogelijk als de verschillende solvatatiestructuren karakteristieke spectroscopische eigenschappen bezitten die in de tijd kunnen worden gevolgd. In de experimenten die wij hebben verrricht worden die specifieke spectroscopische eigenschappen gevormd door de vibraties (eigentrillingen) van de solvatatiestructuren. De Zundel- en Eigenstructuren bezitten specifieke eigentrillingen waarvan de frequenties met verschillen. Dat betekent dat de omzetting van een Zundel- naar een Eigenstructuur zal leiden tot een verandering van de trillingsfrequenties. De trillingsfrequenties kunnen we meten met infrarood licht. Als de frequentie van het infrarode licht resonant is met de trillingsfrequentie, zal het licht namelijk worden geabsorbeerd. In Figuur 3 staat het transmissiespectrum van een oplossing van een 5 M oplossing van HCl:DCl in HDO:D 2 O. We gebruikten isotopisch verdunde oplossingen om thermische effecten in de experimenten te minimaliseren. De O–H strekvibratie van het HD 2 O + ion in het centrum van een Eigenstructuur absorbeert tussen de 2700 en 2950 cm -1 . De O–H strekvibraties van het Zundel-ion absorberen van 3250 tot 3400 cm -1 . Door gebruik te maken van korte infrarood-pulsen is het mogelijk om veranderingen van de vibratiefrequenties in de tijd te volgen, en daarmee hoe snel Zundel- en Eigenstructuren in elkaar worden omgezet. Het experiment ziet er dus als volgt uit. Met een eerste infraroodpuls worden specifieke structuren, bijvoorbeeld Eigenstructuren, in trilling gezet. Vervolgens wordt met een vertraagde tweede infraroodpuls gemeten hoelang de trillingsfrequentie van de geëxciteerde structuren hetzelfde blijft, en hoelang het duurt voor de frequentie evolueert naar die van andere solvatatiestructuren. De karakteristieke tijdschaal waarop de solvatatiestructuren in elkaar worden omgezet, wordt bepaald door de tijd tussen de eerste en de tweede puls te variëren. De eerste puls dient dus om bepaalde solvatatiestructuren van een label (de trilling) te voorzien, de tweede puls heeft als functie om te meten wat er met de gelabelde structuren is gebeurd. Het is belangrijk dat de eerste infrarood puls alleen als label dient en niet zelf de dynamica van de omzetting van de solvatatiestructuren beïnvloedt. Het doel van het experiment is namelijk om de snelheid van de spontane uitwisseling van de solvatatiestructuren door de thermische beweeglijkheid van water te bepalen. De lichtpulsen die nodig zijn voor deze metingen hebben zeer speciale eigenschappen. Op de eerste plaats moeten deze pulsen een golflengte hebben in het infrarood van ca. 3 Proton-estafette in water
Diligentia 51 Frequency (cm -1 ) Figuur 3. Infrarood transmissiespectrum van een 5 M oplossing van HCl:DCl in HDO:D 2 O, met een H:D verhouding van 1:20. De balken geven de frequentiegebieden aan waarin de O–H strekvibraties van de Eigen- en Zundelstructuur absorberen. Figuur 4. Absorptieverandering als functie van de tijd na excitatie bij 2935 cm -1 van de O–H strekvibratie van het centrale HD 2 O + ion van een Eigenstructuur. De absorptieverandering wordt getoond voor twee probe frequenties, namelijk resonant met de Eigenstructuur en resonant met de Zundelstructuur. De lijnen zijn bi-exponentiele fits geconvolueerd met het cros-correlaat van de twee infrarood pulsen. Proton-estafette in water
Page 1: NATUURKUNDIGE VOORDRACHTEN 2008-200
Page 4 and 5: ISBN 978-90-72644-21-3
Page 7: INHOUD Verslag over het seizoen 200
Page 10 and 11: 10 Diligentia plaats op 18 mei 2009
Page 12 and 13: NAAMLIJST VAN BESTUURSLEDEN sedert
Page 14 and 15: 14 Diligentia Voorzitter Bestuursle
Page 16 and 17: 16 Diligentia Naam: Jaar: Titel voo
Page 24 and 25: 24 Diligentia Zij bestaan dus eigen
Page 26 and 27: 26 Diligentia draaien ze allemaal i
Page 28 and 29: 28 Diligentia Een van de meest bijz
Page 30 and 31: 30 Diligentia Figuur 9. Links: de D
Page 33 and 34: DWALEN IN DE TAALTUIN HET SPREKENDE
Page 35 and 36: Diligentia 35 Ruim voordat de feite
Page 37 and 38: Diligentia 37 elektrische activitei
Page 39 and 40: Diligentia 39 hebben Colin Brown en
Page 41 and 42: Diligentia 41 Dom genoeg hadden we
Page 43 and 44: ZEER HOGE MAGNEETVELDEN: HOE EN WAA
Page 45 and 46: Diligentia 45 oppervlak in het spec
Page 47 and 48: Diligentia 47 BOX 3 Vanwege de rand
Page 49: PROTON-ESTAFETTE IN WATER door Prof
Page 53 and 54: Diligentia 53 Figuur 5. Absorptieve
Page 55 and 56: Diligentia 55 Figuur 7 toont het si
Page 57: Diligentia 57 D=0.2 voor zowel H 2
Page 60 and 61: 60 Diligentia De dubbele helix van
Page 62 and 63: 62 Diligentia Het is deze dubbele s
Page 64 and 65: 64 Diligentia mentaire vormen van m
Page 66 and 67: 66 Diligentia staat ons niet langer
Page 68 and 69: 68 Diligentia Figuur 5. zijn grote
Page 70 and 71: 70 Diligentia zo hoog opliepen dat
Page 72 and 73: 72 Diligentia eenlopende facetten.
Page 74 and 75: 74 Diligentia Figuur 1. Ontwikkelin
Page 76 and 77: 76 Diligentia eigen DNA) zijn veel
Page 78 and 79: 78 Diligentia herkenningreceptoren
Page 80 and 81: 80 Diligentia De zebravis als model
Page 82 and 83: 82 Diligentia zouden diverse stappe
Page 84 and 85: 84 Diligentia 38. Zhang Y, Bai xT,
Page 86 and 87: 86 Diligentia Een nadeel van de vri
Page 88 and 89: 88 Diligentia Tabel 1 Wereldproduct
Page 90 and 91: 90 Diligentia zou het gevormde sili
Page 92 and 93: 92 Diligentia 1 = Magnesium 2 = Kat
Page 94 and 95: 94 Diligentia 1400 1200 1000 800 60
Page 96 and 97: 96 Diligentia Rek (%) 70 60 50 40 3
Page 99 and 100: Inleiding EIWITTEN: STRUCTUUR EEN F
Page 101 and 102:
Diligentia 101 de entropie van de b
Page 103 and 104:
Diligentia 103 te herkennen. Er is
Page 105 and 106:
Diligentia 105 (Brejc et al., 2001)
Page 107 and 108:
INFLUENZA: EEN BEDREIGING UIT DE DI
Page 109:
Diligentia 109 in oktober 2009 de e
Page 112 and 113:
112 Diligentia Figuur 1. Schematisc
Page 114 and 115:
114 Diligentia daan [6]. Door te ki
Page 116 and 117:
116 Diligentia [7] Schouten S., Hop
Page 119 and 120:
Introductie QUANTUMSUPERPOSITIE EN
Page 121 and 122:
Diligentia 121 Figuur 2. Interferen
Page 123 and 124:
Diligentia 123 Quantumbits Een norm
Page 125 and 126:
Diligentia 125 Quantumgeheimschrift
Page 127 and 128:
Diligentia 127 bijvoorbeeld door de
Page 129 and 130:
Introduction IMMUNOLOGIE VAN DE HYG
Page 131 and 132:
Diligentia 131 The regulatory respo
Page 133 and 134:
Inleiding SERIEUZE GAME-TECHNOLOGIE
Page 135 and 136:
Diligentia 135 computers te leren z
Page 137 and 138:
Diligentia 137 heersing en humanita
Page 139 and 140:
Diligentia 139 Serious Games al met
Page 141 and 142:
Diligentia 141 van een centrale op
Page 143 and 144:
STATUTENWIJZIGING Akte van statuten
Page 145 and 146:
Diligentia 145
Page 147 and 148:
Diligentia 147
Page 149 and 150:
Diligentia 149
Page 151:
Diligentia 151
show all

Jaarboek no. 87. 2008/2009 - Koninklijke Maatschappij voor ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?