CONGENITALE EN PEDIATRISCHE CARDIOLOGIE - UZ Leuven

Hoofdstuk VIII - ARYTMIEEN
8.1 Bradycardieen
8.1.1 Fysiologische bradycardie
Het normale hartritme vertoont een zeer grote variabiliteit; de laagst aanvaardbare grens varieert zeer
sterk met de leeftijd. Algemene invloeden zoals uithoudingssport of vagale tonus zijn eveneens zeer
belangrijk. Zo een bradycardie secundair is aan een andere oorzaak, dient deze vanzelfsprekend in
eerste instantie te worden behandeld.
8.1.2 Pathologische bradycardie
8.1.1.1 AV block AVB
• congenitaal, frequent bij maternele lupus; kan bij de foetus oorzaak zijn van hydrops-mors;
• bij structurele cardiopathie met abnormale AV junctie: AVSD, DILV, L-TGA;
• post-op: sluiten VSD bij L-TGA, vergroten VSD bij Rastelli of sub-AS.
8.1.1.2 Sick sinus syndroom SSS
• bij Li atriaal isomerisme: patient heeft 2 X LA, met elk een hypoplastische SA knoop;
• post-op atriale chirurgie: Senning, Mustard, vroeger na elke canulatie VCS; veelal verwikkeld met
VK flutter - fibrillatie.
Bradycardieen worden best behandeld met een pacemaker indien:
• symptomatisch: vertigo, (pre)syncope
• instabiel escape ritme: breed of wisselend QRS, lange pauzes
• te traag escape ritme: nacht < 30/min, dag < 40/min (tolerantie USA ≠ Europa)
• ventriculaire dilatatie, ventriculaire ectopie: risico op VF
• zo supplementaire hemodynamische problemen: dus bij ± elk PO-AVB
8.2 Tachycardieen
Maximale frequentie bij sinusritme: 220 - leeftijd (jaar): dergelijke hart-frequenties zijn veelal normaal bij
inspanning, anemie, angst, huilen, ...
Essentieel zijn er 2 basismechanismes voor een pathologische tachycardie:
• verhoogde automaticiteit: een focus gaat depolariseren aan een abnormaal hoge frequentie; dit is
zeldzaam (