CONGENITALE EN PEDIATRISCHE CARDIOLOGIE - UZ Leuven

Diast. -2 - 2 0-5 7-12 5-10 60 > 90
Gemidd. 2 - 4 11-18 5-10 70 > 90
Foetaal en postnataal liggen de verhoudingen helemaal anders.
• Foetaal : niet-geëxpandeerde longen, dikwandige longarteriolen, pulmonalisdruk = druk in de aorta.
Bloed dat uit de RV in de AP komt wordt grotendeels (±85%) via de ductus Botalli naar de Ao geleid.
• Onmiddellijk postnataal daalt de weerstand in de longarteriolen, aanvankelijk (eerste uren postnataal)
zeer snel tengevolge van mechanische factoren (aeratie) en door vasodilatatie, veroorzaakt door oa.
de nu veel hogere arteriële 02-saturatie in het bloed. Gedurende de eerste levensweken is er nog
een verdere trage daling van de long-arteriolaire weerstand door involutie van de musculaire media
van de longarteriolen. Men neemt aan dat na een periode van 4 à 6 weken de longarteriolaire
weerstand en de pulmonaal-arteriële druk zodanig zijn afgenomen dat hun waarden vergelijkbaar zijn
met "volwassen" waarden.
De pulmonaal-arteriële druk kan verhoogd zijn door :
• sterk toegenomen longdebiet (hyperkinetische pulmonale hypertensie); bv. grote links-rechts-shunt;
• toegenomen pulmonaal-vasculaire weerstand met normaal of zelfs verlaagd debiet (obstructieve
pulmonale hypertensie); bv. Eisenmenger-complex;
• verhoogde weerstand op de pulmonaal veneuze afvloei (retro-obstructieve pulmonale hypertensie);
bv cor triatriatum, mitraalklepstenose of insufficientie, linker hartsdecompensatie (cardiomyopathie,
kritische aortastenose, coarctatio aortae);
• combinatie van voorgaande factoren.
5