CONGENITALE EN PEDIATRISCHE CARDIOLOGIE - UZ Leuven

Hoofdstuk I - HEMODYNAMISCHE BEGRIPPEN
1.1 Hartdebiet
Het hartdebiet is de hoeveelheid bloed die per tijdseenheid door het hart wordt gepompt.
Het hartdebiet wordt meestal bepaald tijdens hartcatheterisatie met het Fick-principe (variante wet van
Ohm):
02-verbruik in ml/min
HD (l/min) = _________________
A-V verschil in 02-gehalte in ml/l
02-verbruik: verschil in O2 tussen ingeademde en uitgeademde lucht.
A-V-verschil : verschil in O2 (uitgedrukt in ml/l) tussen arterieel bloed en gemengd veneus bloed. Veneus
bloed is bij afwezigheid van een L>R shunt ideaal gemengd in de arteria pulmonalis. Bij het bestaan van
een shunt dient het gemengd veneus staal proximaal van de shunt genomen (bij VSD: RA; bij ASD: 1/3
VCS + 2/3 VCI; bij PAPVU: proximaal van junctie van de abnormale vene).
Het hartdebiet kan ook berekend worden uit kleurstofcurven waarbij een kleurstof (bv. Cardio green)
intravasculair of intracardiaal wordt ingespoten en met een ooroxymeter een licht-extinctie curve wordt
geregistreerd. Ook met de Doppler-methode (percutaan of intravasculair) of magnetische
resosonantie MR kan het hartdebiet vrij nauwkeurig bepaald worden.
Normale waarden van het hartdebiet bij volwassenen schommelen tussen 4 en 5 lit/min; bij afwezigheid
van enige shunt zijn de debieten van het Li en Re hart gelijk. Onder bepaalde fysiologische
omstandigheden neemt het hartdebiet toe, bv. bij inspanning, angst, zwangerschap. Ook bepaalde pathologische
toestanden o.m. koorts, anemie, hyperthyroidie en arterio-veneuze fistels gaan met een
pathologisch groot hartdebiet gepaard.