buiten de legerplaats - Providence Mountain Ranch

van Christus te zijn. Ook het ambt aller gelovigen
staat in dat kader.
Dat Simon de tovenaar alleen ‘van de kroeg tot
de kerk bekeerd’ was, zal uit het volgende blijken.
Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren,
hoorden dat Samaria het Woord Gods aangeno -
men had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes
(Hand. 8:14).
Petrus en Johannes kwamen op visitatie om de
gemeente te Samaria te institueren en sommigen
in het ambt te bevestigen. Daarvoor was
toen de bijzondere gave van de Heilige Geest
nodig. De apostelen gaan om die reden in het
gebed en smeken of de bekeerde Samaritanen
ook de Heilige Geest ontvangen mochten. Dat
betekent niet dat degenen die tot het geloof
gekomen waren zonder de Heilige Geest waren.
Waar de apostelen om baden, betrof -zo
zeiden we reeds- de bijzondere gaven van de
Heilige Geest, waarmee sommigen bedeeld
werden, zodat zij ambtelijk konden functioneren
in de gemeente van Christus en macht ontvingen
om tekenen te doen en in vreemde talen
te spreken.
In het ontvangen van de Heilige Geest zijn alle
zegeningen opgesloten. Dat geldt in het bijzonder
voor de ambten, maar in het algemeen ook
voor het ambt aller gelovigen. Het was Filippus
echter niet gegeven om door handoplegging de
Heilige Geest te geven, die macht was alleen de
apostelen toebedeeld. De apostolische tijd is in
die zin uniek te noemen, want ook daarna is die
macht de kerk niet meer gegeven. Sommigen
56