buiten de legerplaats - Providence Mountain Ranch

met apostolische gaven, ziende de tekenen en
wonderen die hij deed onder het volk. Zijn taak
was het dus om de weduwen te bezoeken in
hun verdrukking, hetwelk een wezenlijk deel is
van de zuivere, onbevlekte godsdienst (Jak.
1:27). Deze diaconale taak was echter een bijkomstigheid
ten aanzien van zijn eigenlijke
roeping, namelijk om het Evangelie van vrije
genade te prediken aan alle creaturen.
Stefanus, één van de helderste sterren aan het
nieuwtestamentisch firmament, vol zijnde van
de Heilige Geest, drukte op een onomkoopbare
wijze de voetstappen van zijn Meester. Stefanus
was een man met enorme geheiligde
Schriftkennis. Die kennis had hij niet uit de
boeken, noch van oudvaders, maar van de
Heilige Geest Zelf ontvangen, middels de oudtestamentische
geschriften.
In die dagen waren er veel religieuzen van
allerlei slag in Jeruzalem. Stefanus preekte
echter niet voor een geselecteerd groepje; hij
was zogezegd niet Oud Gereformeerd of lid van
één of andere kerkelijke B.V., nee, hij verstond
bij uitstek de roeping van zijn Meester, Die
gezegd had: Predik het Evangelie aan álle cre -
aturen. Stefanus preekte voor blank en zwart,
geel en grauw, rijp en groen, welke kleuren
men tegenwoordig uitgeselecteerd heeft in
allerlei kerk-denominaties; allen natuurlijk op
de bres voor ‘de zuivere waarheid’.
Stefanus was niet alleen vóór de waarheid; die
man was door vrije genade áchter de waarheid
gebracht, vol zijnde met de Heilige Geest.
Stefanus was door de Heilige Geest in bezit
genomen. De diaken leefde zichzelf niet meer,
14