Heraut #44 - Ismus

Gerry van der Kamp-Alons: “Ik heb het genoegen
gehad om in de afgelopen jaren meerdere
keren met ismus op studiereis te gaan. Elke reis
is weer even bijzonder en laat me plaatsen zien
waar ik anders toch niet zo snel naartoe zou zijn
gegaan. Het beste voorbeeld daarvan is denk ik
wel Tsjernobyl, dat dit jaar op het programma
stond, maar ook de ontzettend diepe zoutmijnen
bij Krakow of het bezoek aan Srebrenica staan
in mijn geheugen gegrift. Srebrenica omdat het
zo confronterend is en veel emotie oproept en
de zoutmijnen vanwege de enge, overvolle lift en
eindeloze trappen. En door die trappen denk ik
nu weer aan Minsk, waar we onder tijdsdruk en
niet gehinderd door enige kennis of informatie
over spoornummers zwaar beladen met koffers
trappen op en af renden om de trein te zoeken die
ons naar het vliegveld in Vilnius zou brengen om
weer naar huis te gaan. Ja, stress hoort er zo nu en
dan ook bij ;-) Maar natuurlijk zijn het vooral de
gezellige gesprekken en etentjes met studenten die
een ismusreis voor mij als docent extra bijzonder
en aangenaam maken. Petje af voor de verschillende
reiscommissies dat er elk jaar weer een
fantastisch programma ligt. Ik hoop dat ismus de
traditie nog lange tijd zal voortzetten!”
Anna van der Vleuten: “De oprichting van ismus was
een heuglijke gebeurtenis in mijn ogen: een eigen club
van de Nijmeegse politicologiestudenten die zou bijdragen
aan plezier in de studie & het student-zijn en een
echte gemeenschap zou creëren. ismus heeft laten zien
dat het inderdaad die verwachting waarmaakt.
Mijn meest hilarische herinnering betreft een ismusfilmavond,
ooit in een zaaltje achter Café de Compagnie.
Een handvol belangstellenden had zich verzameld.
Er zou een film over apartheid vertoond worden, die
ik niet gezien had omdat het enige exemplaar in heel
Nijmegen was uitgeleend aan... ismus. Na mijn ongetwijfeld
gedegen inleiding over het Nederlandse beleid
jegens Zuid-Afrika doofde het licht. Ook ismus had de
film niet vooraf bekeken, helaas. De unieke videoband
bleek namelijk zwaar beschadigd, waardoor de beelden
zich schokkerig voortbewogen, alsof Zuid-Afrika naast
alle door mensenhand veroorzaakte ellende ook nog
werd geteisterd door een permanente aardbeving. Ik
heb nooit geweten hoe de film afliep, maar in het café
werd de filmloze filmavond alsnog heel gezellig.
Ik bedank alle studenten die zich in de loop der jaren zo
actief voor ismus hebben ingezet en hoop dat de vereniging
ook in tijden van BSA en boetes het hoofd boven
water en het lijf actief houdt.”
Hans Slomp: “Gelukkig was de revolutie allang
achter de rug toen ismus ter wereld kwam,
anders had ie ook vast van zijn ouders een
andere, minder fraaie, naam gekregen. Dat de
revolutie ver achter ons lag, was ook aan het
uiterlijk van studenten en andere jongeren te
zien. Revolutionaire lange jongensharen en kort
meisjespiekhaar, alsmede tamelijk vervuilde tshirts
of hemden, tekenen van protest tegen de
burgerlijke orde, hadden al geruime tijd plaats
gemaakt voor een ordentelijk en aantrekkelijker
kapsel en kleurrijke overhemden en blousen,
meer uitdrukking van de wens tot contact met
anderen dan van eigen gelijk.
Deze ontwikkeling is in volle gang met steeds
groter variatie in kleding en opsmuk, en ook
discussie over de vraag of ander dan hoofdhaar
niet moet worden afgeschoren, omdat het jezelf
en anderen in de weg zit.
Omdat contact aan alle politieke verbeteringen
ten grondslag ligt, zou ismus zich erop kunnen
richten deze ontwikkeling aan te moedigen met
een eigen kledinglijn. Een eigen deolijn zou
ook heel prettig zijn, want Axe is ook niet alles,
maar die vereist waarschijnlijk teveel onderzoek
met proeven op zielige konijntjes. Bij de
kledinglijn denk ik aan mooie haarbanden voor
meisjes; die bevorderen tevens de integratie van
allochtonen, omdat ze die groep enigszins tegemoet
komen, als compromis tussen hoofddoek
en helemaal onbedekt. Voor jongens valt te denken
aan een nieuw soort hoofddeksel in de sfeer
van een tulband, ook goed ter voorkoming van
teken. Zou dit alles niet een mooi, ja, hoe zal ik
het zeggen, een mooi stukje statement zijn? In
ieder geval mijn gelukwensen, ismus.”