Brielse Mare 13/1 - Historische Vereniging de Brielse Maasmond!

36
In het archief van de commissie zijn talloze bonnetjes te vinden van
leveranties ten behoeve hiervan. Nabestaanden werden ook geholpen,
zeker wanneer een kostwinner was weggevallen. Soms werden
simpele dingen vergoed, zoals beddengoed. Immers, na een
sterfgeval moesten kleren en beddengoed verbrand worden. Zeegras
en strobossen werden ook op ruime schaal uitgedeeld om het
gebruik van schone slaapplaatsen te bevorderen.
Financiering
Hadden vooral kleinere plaatsen nogal eens moeite met de extra
kosten die een heersende ziekte met zich meebracht voor de
gemeentekas, in Brielle verliep de fondsenverwerving tamelijk
voorspoedig. Zoals hiervoor vermeld, stelde de raad al bij de eerste
berichten van naderende ziekte een bedrag beschikbaar. Daarnaast
verkeerde Brielle in de gelukkige omstandigheid dat er particuliere
weldadigheidsfondsen beschikbaar waren waaruit geput kon
worden. In 1863 had de gemeente een gift ontvangen van een zekere
"X"; hiervan mocht ƒ. 700 gebruikt worden (rente en te gelde
gemaakte aandelen). En er was het al langer bestaande fonds Vrouw
Briell’ van Ellemeet, een legaat uit 1685 waarvan de rente gebruikt
mocht worden voor armen en noodlijdenden in Brielle. De
gemeenteraad deed in juni een beroep op het fonds; de diaconie van
de Hervormde Kerk had echter in dit fonds zeggenschap en deze voelde
aanvankelijk er niet zoveel voor om de jaarrente dit keer op de
gevraagde manier te gebruiken. Uiteindelijk ging de kerkenraad
akkoord, mits zij vertegenwoordigd zou worden in de choleracommissie.
Zo traden de heren De Jager en Kluit tot laatstgenoemd
gezelschap toe. Hiermee was het grootste deel van het werkkapitaal
van de commissie gevonden. 3
3 Rekening van ontvangsten en uitgaven van de commissie. Archief Brielle 1811-
1979. IV, 87, no. 6. Bijlagen bij de rekening. Idem, no. 7.