De brief van oud-wethouder Hollebrand. - Noordhollands Dagblad

Aan de gemeenteraadsleden van de gemeente Heemskerk
Heemskerk, 10 juni 2012.
Ik heb vernomen dat u aanstaande donderdag in de Commissie ROF o.a. het conflict bespreekt
tussen de gemeente en de heren Beerse en Gerrits over de grondprijs voor de starters- en rijtje
koopwoningen in de Waterackers. Ik neem aan dat het thema u genoegzaam bekend is. Ten einde u
in staat te stellen om een afgewogen oordeel te vormen, geef ik u hierbij informatie over het door
mij, als verantwoordelijk wethouder, gevoerde beleid in de periode dat afspraken zijn gemaakt.
(2005- april 2006)
Inleiding.
Laat ik beginnen u deelgenoot te maken van mijn zeer grote teleurstelling dat ik mij na ruim 6 jaar
alsnog bezig moet houden met een kwestie die in mijn ogen allang opgelost had moeten zijn. Gezien
het verloop van het proces in de afgelopen jaren zal ik me in deze notitie niet alleen bedienen van
het gangbare correcte politieke en bestuurlijke jargon, maar zal rond Hollandse bewoordingen
gebruiken, daar waar ik vind dat dit de duidelijkheid ten goede komt. Kern van zaak is: dient een
gemeentebestuur betrouwbaar en integer te zijn.
In de eerste plaats heeft het mij zeer verwonderd en teleurgesteld dat het College van meet af aan
geweigerd heeft met mij in contact te treden over het ontstane geschil over de grondprijs tussen de
heren Beerse en Gerrits en de gemeente anderzijds. Ik beschouw dat als een zeer onprofessionele,
en in mijn situatie als een zeer onfatsoenlijke manier van werken. Ik was destijds de
verantwoordelijke bestuurder, de eerst aangewezene voor het verkrijgen van informatie.
In de tweede plaats, voor zover dat niet bij een ieder bekend is, was ik in de periode waarin de
afspraken met de heren Gerrits en Beerse zijn gemaakt, als wethouder o.a. verantwoordelijk voor de
Ruimtelijke Ordening, de Volkshuisvesting en het Grondbedrijf. In de 12-jarige periode dat ik die
verantwoordelijkheid droeg heb ik me o.a. bezig gehouden met de ontwikkeling van de Waterackers,
de Broekpolder, de Trompet, de herstructurering van oude wijken en als bijzonder projectje de
realisering van starterswoningen. In die 12 jaar heeft er binnen de commissie, noch in de raad, enige
discussie plaatsgevonden die betrekking had over de integriteit van mijn bestuurlijk handelen.
Verder heb ik het als zeer teleurstellend en uiterst onprofessioneel ervaren dat de Burgemeester van
meet af aan stelling heeft genomen en niet de aan hem -bij uitstek- toebehorende ruimte heeft
genomen om overleg te hebben met alle bij het geschil betrokken personen en partijen. Ook mijn
recente poging overleg met de heer Nawijn te hebben op basis van mijn bevindingen van het door
mij gedane dossieronderzoek, is op niets uitgelopen; ik heb niet eens antwoord gekregen. Hoe bot
kun je zijn.
Verder is het op zijn minst onnozel om je standpunt te bepalen op basis van verklaringen van een
wethouder die geen enkele verantwoordelijkheid voor de Volkshuisvesting droeg en niet bij de

dagelijkse gang van zaken betrokken was. De heer van der Kolk was enkel bij de
stuurgroepvergaderingen van de Waterackers aanwezig. Deze stuurgroep kwam periodiek, meestal
met een tussentijd van meerder weken, bijeen. Met andere woorden, het is maar de vraag of gezien
zijn marginale betrokkenheid bij de dagelijkse gang van zaken binnen mijn portefeuille, het ‘logisch’ is
om zijn opvattingen als enige juiste te beschouwen. De rol van de Ambtelijk adviseur laat ik nog even
buiten beschouwing.
Het geschil.
Op 14 november 2005 wordt tussen de heren Gerrits en Beerse en de stuurgroep, vertegenwoordigd
door ondergetekende, die als voorzitter van deze stuurgroep functioneerde, het lid de heer van Kolk
en de ambtelijk adviseur de heer Nelissen, een afspraak gemaakt over het aantal te bouwen
starterswoningen en het aantal te bouwen koopwoningen in een rijtje t.w. 8 starterswoningen en 5
koopwoningen. Dit overigens zeer tegen mijn zin. Er was immers grote behoefte aan
starterswoningen en deze locatie in de Waterackers was één van de laatste locaties in de
Waterackers om dit type woningen te realiseren. De heer van der Kolk liet zich vooral leiden, gevoed
door de ambtelijk adviseur, dat hierdoor de in de exploitatie geprognosticeerde winst, veel lager zou
uitpakken, dan begroot.
In het notuleren van 6 februari 2006 staat dan ook een grondprijs genoemd van €200,- tot €250, -
per m². Dat was de grondprijs bedoeld voor het rijtje koopwoningen. Nu zegt het College in haar
laatste brief aan de heer Gerrits dat deze grondprijs bedoeld was voor de starterswoningen. Dit is
een misverstand. Er is nooit, ik herhaal nooit, sprake van geweest om de grondprijs voor de
starterswoningen te verhogen. Het is altijd de bedoeling van mij als verantwoordelijk wethouder
Volkshuisvesting en van de commissie om betaalbare starterswoningen te bouwen conform de 28
woningen die al waren gebouwd. Overigens is de vierkante meter prijs voor starterswoningen
vastgelegd in de in die periode actuele notitie grondprijzenbeleid, welke grondprijs ook gehanteerd is
voor de 28 starterswoningen die eerder waren gebouwd. (€150,- per m²).
Overigens staat dat standpunt om de grondprijs voor de starterswoningen te verhogen, nergens
vermeld; het genoemde bedrag, bedoeld voor het rijtje koopwoningen, is op een zodanige en
doorzichtige wijze geïnterpreteerd, dat het past binnen de misleidende voorstelling van zaken van
het College.
Aanvullende overwegingen
1. In de grondexploitatie wordt voor de kavel waarop de starterswoningen thans zijn
gerealiseerd, een grondprijs genoemd van € 450, -, Dat was een grondprijs behorende bij
vrijstaande villa’s. De totale kavel heeft jarenlang in de etalage gestaan, en is niet verkocht
voor de gevraagde grondprijs. Vervolgens is ingegaan op een vraag van de toenmalige
Minister Volkshuisvesting, de heer Remkes, om zogenaamde Droomwoningen te realiseren
op deze locatie. Ook dat plan is niet verwezenlijkt als gevolg van de te hoge grondprijs. De
markt stapte er niet in. Inmiddels was duidelijk geworden dat de grondprijs veel te hoog was
voor deze ‘nederige’ locatie en dat mensen die over voldoende financiële middelen
beschikten elders hun woning realiseerden. Gezien het feit dat er op dat moment veel
behoefte was aan betaalbare starterswoningen en er met Woon-Op-Maat prima afspraken
waren gemaakt over de vorm waarin dit zou kunnen plaatsvinden, is besloten ook op deze

locatie starterswoningen te realiseren. Uit de toe nu toe gevoerde correspondentie met het
College maak ik op dat de ambtelijk adviseur deze uiterst relevante feiten en
omstandigheden niet naar voren heeft gebracht.
2. Door het plan om 13 starterswoningen, onder druk van de wethouder van der Kolk te
reduceren tot 8 starterswoningen en 5 rijtjes koopwoningen, had natuurlijk consequenties
voor de marktwaarde van de grond voor de koopwoningen. Zo werkt dat nu een maal in de
markt. Uit de notulen kunt u ook lezen dat ook de makelaars de door de aannemers
genoemde prijs in hun exploitatie van december 2005, te hoog vonden. Die prijs was
gebaseerd op de afgesproken grondprijs van €250,- p m². Overigens zijn in de vergadering
van 6 februari 2006, noch door de heer van der Kolk, noch door de heer H. Nelissen
opmerkingen gemaakt over de in hun ogen onjuiste bedragen in de exploitatie van de heren
Beerse en Gerrits. Er zou zelfs op basis van het gewijzigde plan met de daaraan gehechte
exploitatieopzet, een grondaanbieding worden gedaan, zo valt te lezen.
3. Toen na ruim 2 jaar!! ( we hebben het over 13 woningen) er uiteindelijk een grondaanbieding
kwam van de gemeente, werd door de heer van der Kolk, kennelijk niet gehinderd door
kennis van zaken op dat terrein, een grondprijs geëist van € 450,- p m², omdat die prijs nu
eenmaal in de grondexploitatie was opgenomen (voor heel andere woningen!!) Een prijs die
ver, heel ver, boven de reële marktwaarde lag en volstrekt in strijd met wat de heren Beerse
en Gerrits mochten verwachten op basis van het tot dan toe gevoerde
onderhandelingsproces en de door hen aangeleverde documenten. Dat een gemeente
scherp moet onderhandelen is evident, maar om een grondprijs te vragen die ver boven de
reële marktwaarde ligt om er een onredelijk bedrag uit te persen, behoort niet de werkwijze
van een zichzelf respecterend openbaar bestuur te zijn . Deze situatie wordt nog wranger als
in ogenschouw wordt genomen dat de heren Beerse en Gerrits al € 80.000, - aan
voorbereidingskosten hadden gemaakt en dus met hun rug tegen de muur stonden.
Natuurlijk, in de harde handel komt dergelijk gedrag regelmatig voor. Bekend zijn de louche
autohandelaren die een nederige auto verkopen voor de hoofdprijs. Het mag, maar het
openbaar bestuur dient zich verre te houden van dergelijke hufterige praktijken. Daarvan is
hier helaas geen sprake geweest.
4. Eén ding staat voor mij vast; door het toenmalige hoofd grondzaken is het vorige College en
ook het huidige College op het verkeerde been gezet. M.a.w. hij heeft ze onjuist en zeer
onvolledig geïnformeerd. Dat dit geen incident is wordt geïllustreerd e in de notitie die
enkele jaren geleden door het toenmalige raadslid, de heer C.Beentjes is geschreven over het
functioneren van het grondbedrijf. U zou er als raad goed aan doen deze notitie nog eens
door te lezen, evenals de tot nu toe gevoerde correspondentie tussen het College,
ondergetekende, en de heren Beerse en Gerrits.
5. Tevens is duidelijk dat het College een zeer gebrekkig kritisch vermogen aan de dag heeft
gelegd ten aanzien van het beoordelen van de aan haar aangereikte adviezen. Dat valt haar
in hoge mate te verwijten en is in belangrijke mate de veroorzaker van dit inmiddels
slepende en steeds scherper wordend conflict.

Wat moet er gebeuren?
Het lijkt mij buitengewoon verstandig, om niet te zeggen de enige juiste keuze, dat u als
gemeenteraad het besluit neemt om een (parlementair) onder zoek te doen naar het gevoerde
beleid, de wijze waarop het College tot haar standpunten is gekomen en de kwaliteit van de
ambtelijke advisering.
De gemeentewet geeft u daartoe alle instrumenten. Neem uw verantwoordelijkheid als
gemeenteraad en maak daar gebruik van.
U een goede vergadering toewensend,
verblijf ik met de meeste hoogachting,
Bernard Hollebrand