Een mooi gebit met hier en daar een rotte kies - Bewonersplatform ...

Een mooi gebit met hier en daar een rotte kies - Bewonersplatform ... Een mooi gebit met hier en daar een rotte kies - Bewonersplatform ...

langdonk.info
from langdonk.info More from this publisher
22.09.2013 Views

ervaren. De jongeren moeten zich weer ‘behoorlijk’ gaan gedragen en aan leuke positieve activiteiten kunnen deelnemen. SIW heeft voor 2009 bij de gemeente een aanvraag ingediend voor BOS/You’re the Future in Langdonk. Als deze aanvraag wordt toegekend, heeft het de voorkeur om voormalige ‘straatjongeren’, liefst uit Langdonk, die bij SIW een kaderopleiding hebben gevolgd naast een beroepskracht in te zetten. Deze kadercoaches kunnen een voorbeeldfunctie hebben voor de hangjeugd. Daarmee zijn ze een belangrijke factor in de begeleiding naar meer gewenst gedrag. Thema 3: Gebrek aan sociale cohesie De sociale cohesie in Langdonk staat erg onder druk. Was er van oudsher al geen sprake van een hechte buurtgemeenschap, het was altijd al een wat anonieme wijk, de komst van grote aantallen allochtone gezinnen heeft dit nog verslechterd. Op zich zou die instroom geen probleem hoeven zijn, wat in de interviews ook wordt bevestigd, maar de gevestigden ergeren zich aan de andere levensstijl van de nieuwkomers, die bijvoorbeeld hun kinderen maar aan laten rotzooien tot diep in de nacht, hun voortuinen verwaarlozen en geen of slecht Nederlands spreken. Daarnaast ergert men zich aan het woongedrag van de zogenoemde ‘asocialen’. Je zou in Langdonk dus drie groepen kunnen onderscheiden: zij die weten hoe het hoort, zij die dat niet weten en zij die het niet willen weten. Het probleem van ‘zij die weten hoe het hoort’ nu is dat zij ook geen eenheid vormen en zich als individu daarom vrij machteloos voelen tegenover de ‘niet weters’ en ‘niet willers’. ‘Mensen met een ander woongedrag zouden zich moeten aanpassenen ‘Je krijgt hier een overheerst gevoel’ en ‘Het lijkt wel alsof Nederlanders bang zijn voor buitenlanders’. Kortom, de gevestigden hebben het gevoel dat het moeilijk is om de nieuwkomers aan te spreken op hun gedrag. Het gevolg is dat zij zich terugtrekken in hun eigen domein, waar ze schuttingen optrekken en rolluiken neerlaten, zo letterlijk barrières makend tegen het oprukkende ‘andere’ in de wijk, het voor hun gevoel ook ontwrichtende. Mogelijkheden Er zijn twee strategieën denkbaar: 1. Erkennen dat er drie groepen zijn in de wijk, die elkaar niet goed verdragen, en deze in

de ruimte van elkaar scheiden. 2. De groepen met elkaar in contact proberen te brengen en bevorderen van gedragsverandering. Beide strategieën hebben hun eigen voor- en nadelen. 1. Segregatie Via woningtoewijzing als instrument kan gestreefd worden naar buurten die een vrij homogene bevolking kennen. Gevestigden bij elkaar, allochtonen bij elkaar en aso’s bij elkaar. Het voordeel van deze strategie is dat op deze wijze de sociale cohesie als vanzelf wordt bereikt. Bovendien hebben mensen met een vergelijkbare levenswijze minder last van elkaar. En feitelijk kiezen mensen met meer geld en keuzemogelijkheden er ook allang voor om bij ‘hun eigen soort’ te gaan wonen in een soort gated community’s, niet letterlijk maar wel ruimtelijk afgescheiden van de rest, zoals bijvoorbeeld het ‘gouden randje’ van Langdonk. Het positieve van de nieuw te creëren homogene woonbuurten kan bijvoorbeeld nog eens extra benadrukt worden door toe te staan dat er hier en daar in woonhuizen winkeltjes worden gevestigd en door het bevorderen van andere vormen van nijverheid en ondernemerschap. Deze strategie zou wel samen moeten gaan met woonbegeleiding en opvoedingsondersteuning. Bij woonbegeleiding denken wij aan een woonconsulent van Aramis die mensen leert om ‘fatsoenlijk’ te wonen. Hiervoor dienen duidelijke regels te worden gesteld die gehandhaafd worden. Daarnaast hulpverlening waar nodig. Met een dergelijke strategie is overigens in het verleden ruime ervaring opgedaan. Denk aan de vroegere wooninspectrices, de zogeheten woonscholen en de woonblokken voor asocialen. 2. Bevorderen van onderling contact In deze strategie wordt gestreefd naar ‘gemengde’ buurten, maar niet meer dan men aankan. Ook nu is woningtoewijzing een instrument. Hierbij is het van belang om bewoners met verschillende levensstijlen met elkaar in contact te brengen en begrip voor elkaar te laten krijgen. Het idee hierachter is dat men als men elkaar maar beter kent en begrijpt, men elkaar ook eerder durft aan te spreken en waar nodig te corrigeren, en meer rekening met elkaar houdt. Ook hierbij is de inzet van een woonbegeleider nodig. In dit geval zal het echter minder om strikte disciplinering gaan en heeft de woonbegeleiding eerder een opbouwwerkkarakter. Regels en de handhaving ervan blijven wel nodig. De inrichting van

ervar<strong>en</strong>. De<br />

jonger<strong>en</strong> moet<strong>en</strong> zich weer ‘behoorlijk’ gaan gedrag<strong>en</strong> <strong>en</strong> aan leuke positieve activiteit<strong>en</strong><br />

kunn<strong>en</strong><br />

deelnem<strong>en</strong>.<br />

SIW heeft voor 2009 bij de geme<strong>en</strong>te e<strong>en</strong> aanvraag ingedi<strong>en</strong>d voor BOS/You’re the Future<br />

in Langdonk.<br />

Als deze aanvraag wordt toegek<strong>en</strong>d, heeft het de voorkeur om voormalige ‘straatjonger<strong>en</strong>’,<br />

liefst uit<br />

Langdonk, die bij SIW e<strong>en</strong> kaderopleiding hebb<strong>en</strong> gevolgd naast e<strong>en</strong> beroepskracht in te<br />

zett<strong>en</strong>. Deze<br />

kadercoaches kunn<strong>en</strong> e<strong>en</strong> voorbeeldfunctie hebb<strong>en</strong> voor de hangjeugd. Daarmee zijn ze<br />

e<strong>en</strong> belangrijke<br />

factor in de begeleiding naar meer gew<strong>en</strong>st gedrag.<br />

Thema 3: Gebrek aan sociale cohesie<br />

De sociale cohesie in Langdonk staat erg onder druk. Was er van oudsher al ge<strong>en</strong> sprake<br />

van e<strong>en</strong> hechte<br />

buurtgeme<strong>en</strong>schap, het was altijd al e<strong>en</strong> wat anonieme wijk, de komst van grote aantall<strong>en</strong><br />

allochtone<br />

gezinn<strong>en</strong> heeft dit nog verslechterd. Op zich zou die instroom ge<strong>en</strong> probleem hoev<strong>en</strong> zijn,<br />

wat in de<br />

interviews ook wordt bevestigd, maar de gevestigd<strong>en</strong> erger<strong>en</strong> zich aan de andere<br />

lev<strong>en</strong>sstijl van de<br />

nieuwkomers, die bijvoorbeeld hun kinder<strong>en</strong> maar aan lat<strong>en</strong> rotzooi<strong>en</strong> tot diep in de nacht,<br />

hun voortuin<strong>en</strong><br />

verwaarloz<strong>en</strong> <strong>en</strong> ge<strong>en</strong> of slecht Nederlands sprek<strong>en</strong>. Daarnaast ergert m<strong>en</strong> zich aan het<br />

woongedrag van<br />

de zog<strong>en</strong>oemde ‘asocial<strong>en</strong>’. Je zou in Langdonk dus drie groep<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> onderscheid<strong>en</strong>: zij<br />

die wet<strong>en</strong><br />

hoe het hoort, zij die dat niet wet<strong>en</strong> <strong>en</strong> zij die het niet will<strong>en</strong> wet<strong>en</strong>. Het probleem van ‘zij<br />

die wet<strong>en</strong> hoe<br />

het hoort’ nu is dat zij ook ge<strong>en</strong> e<strong>en</strong>heid vorm<strong>en</strong> <strong>en</strong> zich als individu <strong>daar</strong>om vrij<br />

machteloos voel<strong>en</strong><br />

teg<strong>en</strong>over de ‘niet weters’ <strong>en</strong> ‘niet willers’. ‘M<strong>en</strong>s<strong>en</strong> <strong>met</strong> e<strong>en</strong> ander woongedrag zoud<strong>en</strong> zich<br />

moet<strong>en</strong><br />

aanpass<strong>en</strong>’ <strong>en</strong> ‘Je krijgt <strong>hier</strong> e<strong>en</strong> overheerst gevoel’ <strong>en</strong> ‘Het lijkt wel alsof Nederlanders<br />

bang zijn voor<br />

buit<strong>en</strong>landers’. Kortom, de gevestigd<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> het gevoel dat het moeilijk is om de<br />

nieuwkomers aan te<br />

sprek<strong>en</strong> op hun gedrag. Het gevolg is dat zij zich terugtrekk<strong>en</strong> in hun eig<strong>en</strong> domein, waar<br />

ze schutting<strong>en</strong><br />

optrekk<strong>en</strong> <strong>en</strong> rolluik<strong>en</strong> neerlat<strong>en</strong>, zo letterlijk barrières mak<strong>en</strong>d teg<strong>en</strong> het oprukk<strong>en</strong>de<br />

‘andere’ in de wijk,<br />

het voor hun gevoel ook ontwricht<strong>en</strong>de.<br />

Mogelijkhed<strong>en</strong><br />

Er zijn twee strategieën d<strong>en</strong>kbaar:<br />

1. Erk<strong>en</strong>n<strong>en</strong> dat er drie groep<strong>en</strong> zijn in de wijk, die elkaar niet goed verdrag<strong>en</strong>, <strong>en</strong> deze in

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!