Een mooi gebit met hier en daar een rotte kies - Bewonersplatform ...

wenselijkheid
van één zorgcentrum voor Langdonk. Dit zou de drempel voor bepaalde groepen als
allochtonen,
zorgbehoevende en vereenzaamde ouderen kunnen verlagen. Allochtone ouderen lijken
andere
verwachtingen van de hulpverlening te hebben: ‘Mijn vrouw kan niet koken, dat moeten
jullie doen’. Nogal
wat wensen worden eisend gebracht. De Thuiszorg wijst tevens op het gebrek aan
ontmoetingsmogelijkheden, wat gekoppeld wordt aan het ontbreken van een restaurant of
bistro. Dit
wordt onderschreven door de Evangelische Gemeenschap: ‘Wat ik wel mis is een
restaurantje of een
bakker met terras of zo. Dan kunnen ook de volwassen wijkbewoners elkaar soms
“spontaan”
tegenkomen’.
Een gemeenteambtenaar wijst erop dat senioren geen eenheidscategorie zijn en soms al
zelf het initiatief
nemen, zij het (nog) niet in Langdonk: ‘Zo zie je dat sommigen samen een aantal woningen
gaan bouwen
met een zwembadje in het midden, een fysiotherapeut erbij enzovoort. Geen “gated
community”, maar
een woonblok met een binnenplaats. Een soort hof. Knus en besloten. Allerlei nieuwe
ontwikkelingen
zullen in de toekomst ontstaan.’ Verder wijst hij op de mogelijkheid van een
‘woonservicezone’ in de wijk.
Wat door ouderen ook als een gemis wordt ervaren is het gebrek aan bankjes ‘om uit te
rusten’. Een
bewoner van de Luciadonk: ‘Laatst was ik ziek en kon ik maar 20 meter lopen. Ik moest
naar de
Lindenburg en nergens een bankje. Moest ik over een bruggetje hangen om uit te rusten.
Ook bij de
bushokjes: alle bankjes zijn weg. Eén bankje hebben we, bij de Lindenburg, en daar hangen
de jongeren,
rokend, drinkend, blowend, en het is smerig’.
74% van de kinderen gaat naar school in de eigen wijk. In Noord is dat bijvoorbeeld maar
45%. Daaruit
zou je kunnen afleiden, dat er in Langdonk (nog) geen sprake is van zwarte scholen. Maar
dat blijkt toch
niet zo te zijn. ‘Mijn kinderen zitten op Binnen de Donken,’ zegt een bewoner van de
Odiliadonk. ‘Door de
grote toestroom van Marokkaanse en Turkse kinderen gaan de Nederlandse kinderen naar
een andere
school. Dan hoor je: “In onze klas zitten geen Nederlandse kinderen meer”. Ik heb er niet
zo’n probleem
mee. Mijn kinderen doen het goed op school, hebben een mooi rapport en hebben het naar
hun zin. Ik
heb wel het gevoel dat het niveau van de school omlaag gaat.’ Ook een bewoner van de
herendonken
stelt dat veel ouders de laatste jaren de keus maken om hun kind naar de Kroevendonk te
brengen,
waardoor er steeds minder Nederlandse kinderen op Binnen de Donken en de Gezellehoek
(in Kroeven)
komen en er toch ‘zwarte’ scholen in de wijk ontstaan. En er is natuurlijk ook sprake van
een
Montessorischool in de wijk, waar sommige autochtone ouders voor kiezen: ‘Mijn kinderen
zitten op de
Montessorischool en daar ben ik zeer tevreden over. Gaat perfect. Er is heel goede
begeleiding en er