Dr Mieke De Bie - Europa Ziekenhuizen

vóór
na
Historiek :
Lipo-aspiratie
van de heupen
(- 500 cc./kant).
De eerste liposuctie werd waarschijnlijk uitgevoerd in 1921
door Dujarrier. Zijn patiënte was een ballerina die lokale vetophopingen
ter hoogte van de knieën vertoonde… Tijdens de
procedure werd de arteria femoralis geperforeerd en deze
poging eindigde met een meer radicale chirurgie : de amputatie.
Dit heeft de geestdrift van de chirurgen, voor de komende jaren,
getemperd. Meer dan een halve eeuw later, in 1977, ontwikkelde
de fransman Illouz een geschikt instrument en legde daarmee de
basis van de moderne lipo-aspiratie. Het instrument bestond uit
een fijne canule met een soepel uiteinde, verbonden met een
krachtig zuiginstrument. Dit instrument laat toe de vasculonerveuze
structuren te sparen en een uitgebreide loslating van
de huid te vermijden. De techniek werd verder ontwikkeld met
toevoeging van ondermeer de hydrotomie en later ultrasone
geluidsgolven. De hydrotomie bestaat uit een voorafgaande
infiltratie van het vetweefsel met een adrenaline oplossing. Later
kwam de liposuctie geassisteerd door geluidsgolven. Dit principe
bestaat erin de energie opgewekt door ultrageluidsgolven te
gebruiken om de adipocyten te vernietigen door “cavitatie of
holtevorming ” en op die manier het vet te emulcifiëren en
vervolgens te aspireren. Omwille van de veelvuldige complicaties
werd deze techniek quasi volledig verlaten, zodat er slechts
enkele indicaties overblijven.
Indicaties :
Dit is elke vorm van een lokale vetophoping. De meer veralgemeende
vetophoping (obesitas) is geen indicatie en zelfs gecontraïndiceerd
gezien de belangrijke operatieve risico’s en de bovendien
vaak teleurstellende resultaten. Liposuctie is geen afslankkuur voor
zwaarlijvigen. Een lokale vetophoping bevat steatoma, die gelokaliseerd
zijn onder de fascia superficialis. Hun eigen specifiek metabolisme
maakt hen weerstandig tegen elke vermageringskuur. Illouz
stelt dat het verliezen van 1kg van dit “ingesloten” vet, betekent dat
men algemeen 6 kg moet vermageren. Ook omgekeerd zal de
minste gewichtstoename vooral een weerslag hebben op de
steatoma en oorzaak zijn van latere misvormingen. Bij vrouwen
komen deze steatoma voornamelijk voor ter hoogte van de trochanters
(klassiek ruitersbroekje), boven de crista iliacae, aan de interne
zijde van de knieën, en ter hoogte van de hypogastrische regio van
de buikwand. Deze steatoma zijn het doelwit van de lipo-aspiratie.
De beoordeling van de kwaliteit van de overliggende huid is heel
belangrijk. Wanneer de huid te fijn of te weinig elastisch is, limiteert
deze immers de hoeveelheid vetweefsel die kan geaspireerd
worden, met het risico op huidonregelmatigheden.
Tijdschrift van de europa ziekenhuizen
De liposculptuur
Dr Gaëtan Willemart
Plastische, Esthetische en Reconstructieve heelkunde
Sites St.-Elisabeth - 2 Alice
Mogelijke complicaties :
Er zijn twee groepen complicaties, de algemene heelkundige
complicaties ( trombo-embolie, infectie, etc.) en de meer specifieke
complicaties eigen aan de ingreep zelf. Dit zijn onder andere :
voorkomen van onregelmatigheden en asymmetrie ter hoogte
van de huid, de zogenaamde vochtophopingen van Morel-
Lavallée (seromen ter hoogte van de loslatingsruimte).
Frequent gestelde vragen zijn (FAQ) :
- Wat is ‘cellulitis’ ?
In feite is deze term onjuist, mits het hier noch om een ontsteking
noch om een infectie gaat.Het is daarom beter te spreken
over het aspect sinaasappelhuid.Het subcutane vet bestaat uit
kleine vetlobuli, gescheiden door bindweefselsepta: het
zogenaamde retinaculum cutis. Deze fibreuze septa zorgen
voor de verticale verbinding tussen de huid en de fascia
superficialis. Deze ‘sinaasappelhuid’ is bijgevolg te wijten aan
een stuwing ter hoogte van de vetkamertjes. Deze oppervlakkige
ophoping is toegankelijk voor de endermologie®.
- Biedt de lipo-aspiratie een oplossing voor cellulitis ?
Neen, cellulitis betreft immers het oppervlakkige vet,
gesitueerd tussen de huid en de fascia superficialis. Deze
dient gerespecteerd te worden, met het risico op necrose of
huidonregelmatigheden.
- Kunnen vetcellen, eens geaspireerd, regenereren ?
Neen, het aantal adipocyten is normaal vastgelegd na de
puberteit, gezien deze zich normaal niet meer vermenigvuldigen
op volwassen leeftijd. Uiteraard is het toenemen van
volume aan individuele adipocyten nog steeds mogelijk - een
hypertrofie van de vetcellen - en dit gebeurt in verhouding met
de gewichtstoename.
- Wat is de hoeveelheid vet die aan elke zijde geaspireerd wordt,
bij een klassieke ruitersbroek ?
Deze varieert tussen de 200 en de 800 cc.
- Kan een lipoom (=vetgezwel) behandeld worden door middel
van lipo-aspiratie ?
Neen. Zijn specifieke structuur maakt een verwijdering door
middel van deze techniek moeilijk, en bovendien verhindert
dit het noodzakelijke anatomo-pathologisch onderzoek.
nr 2 april 2003 | 21