Dr Mieke De Bie - Europa Ziekenhuizen

9combinaties die ons de mogelijkheid geven om zich aan te
passen aan nagenoeg alle situaties, maar de inplanting is des te
meer delicater.
De techniek :
De incisieplaats wordt gekozen in weinig zichtbare zones:
peri-areolair ( hemi-circulaire incisie), langs de onderrand van
het tepelhof, paramammair (gesitueerd in de borstplooi) of
axillair. Deze laatste werd bijna verlaten gezien enkele belangrijke
nadelen : gevaar voor migratie van implant (naar de axilla),
een verhoogd risico op bacteriële besmetting en het feit dat het
niet mogelijk is het implant te vervangen via deze zelfde
toegangsweg.
Het implant wordt geplaatst posterieur van de borstklier
(anterieur van de pectoralis major) als deze voldoende groot is
en op voorwaarde dat de patiënte niet te mager is. Dit is
eveneens de beste plaats in geval van een verzakking (ptose)
geassocieerd aan een hypertrofie. Indien er te weinig weefsel
voorhanden is wordt de prothese het best geplaatst posterieur
van de pectoralis major.
Mogelijke problemen nadien :
- Vroegtijdige migratie van het implant met mogelijkheid tot
asymmetrie.
- Sereuze vochtuitstotingen.
- Sensibiliteitsstoornissen ter hoogte van de tepel – tepelhof;
patiënten dienen hiervan op voorhand verwittigd te worden.
- Hematomen (rapportering van 0,5 tot 3%).
- Infectieuze problemen (minder dan 1 tot 2,2% volgens
verschillende auteurs).
vóór
na
Vóór en na plaatsing
van borstimplantaten
(geprofileerde prothese
van 220 gr)
Tijdschrift van de europa ziekenhuizen
Frequent gestelde vragen (FAQ).
- Is borstvoeding nog toegelaten na het plaatsen van een
borstimplant ?
Ja, borstvoeding is geen contra-indicatie na borstvergrotingschirurgie.
- Bestaat er een risico in het nemen van het vliegtuig of het
duiken ?
Neen, de inhoud van de prothese staat niet onder spanning
en bovendien is de wand zeer elastisch en wordt de druk
verdeeld.
- Is er meer risico op borstkanker na borstvergrotingschirurgie ?
Neen, geen enkele studie heeft, tot op heden, een
verhoogd risico van borstkanker aangetoond bij deze
patiënten. Daarentegen, door de aanwezigheid van
prothesen wordt de interpretatie van een mammografie
bemoeilijkt gezien de radio-opaciteit van de silicone.
Echografie en kernspintomografie (NMR) zijn bijgevolg
de voorkeursonderzoeken.
- Welke is het gemiddeld gewicht van de gebruikte prothesen ?
Dit hangt uiteraard af van de gestalte, de grootte van de
borsten en de wensen van de patiënte. Normaal varieert dit
van 180 tot 300 g met bijvoorbeeld een gamma dat zich
uitstrekt tussen de 125 tot 475 g voor anatomische prothesen
van MC GHAN.
De mammopexie :
Normale borsten gaan wat uitzakken met de jaren gezien de
gravitatie en het normale verouderingsproces.
De borst wordt enkel ondersteund door de huid en een
fibreuze band met name het ligament van COOPER; er zijn
immers geen spieren die de borsten ondersteunen. Meer
specifiek zijn de dikte en de kwaliteit van de huid belangrijk
voor de natuurlijke ophanging van de borst. De welvingskwaliteit
van de huid kan veranderen naargelang de leeftijd,
gewichtstoename, moederschap, hormonale invloeden
(cyclus), … In een aantal gevallen vertoont de huid striemen
die een uiting kunnen zijn van diepe scheuren van de huid.
Het verlies van huidelasticiteit en volume van de borst dragen
in belangrijke mate bij tot ptose (verzakking).
nr 2 april 2003 | 19