Klik hier voor de tijdslijn. - Manu Helwegen

Rembrandt van Rijn
Jan Six
ca. 1654
Rembrandt had vele specialismen. De vele zelfportretten
waarbij hij zijn eigen gelaat met volmaakte objectiviteit
bestudeerde, laten een oprechtheid zien die
de vraag naar schoonheid en uiterlijk doen vergeten.
Het portret van Jan Six, olieverf op doen van 112 x 102
cm getuigt hiervan en laat daarbij zien dat Rembrandt
een kunstenaar was die vond dat hij zelf het recht had
om te bepalen wanneer een schilderij voltooid was, de
handschoen is daarom slechts schetsmatig afgebeeld.
Rembrandt is bekend om zijn weergave van licht
waarin hij bepaalt wat belangrijk is en onbelangrijke
details wegvallen in het donker. Daarnaast is zijn
etstechniek en droge naald techniek onovertroffen.
het genrestuk het stilleven
De Schilderkunst, Johannes Vermeer
ca. 1666
Johannes Vermeer (ca. 1632-1675) specialiseerde zich
in moraliserende genrestukken zoals dit doek van
120 x 100 cm. Genrestukken waren taferelen uit het
alledaagse huiselijke leven dat zijn ontstaan dankt aan
zijn publiek dat verbeelding en idealisering wantrouwden.
Het realisme van deze taferelen was echter geen
doel op zich, vaak hadden de schilderijen een morele
boodschap die terug te voeren was op ‘emblemata’.
Emblemata waren prenten met daarop een afbeelding
van een voorwerp of tafelreel met een beschrijving
van zijn morele betekenis. Johannes Vermeer wordt
geroemd om zijn gevoeligheid in het weergeven van
licht en zijn ongewone kleurschema’s waarin geel en
blauw overheersen.
Stilleven met kreeft, Willem Kalf
ca. 1653
Dit stilleven van olieverf op doek van 86,4 x 102,2 cm
is gemaakt door Willem Kalf (ca. 1619-1693). Net zoals
andere kunstenaars uit de Noorderlijke Nederlanden,
specialiseerde hij zich en was vooral geïnteresseerd
in de weerkaatsing en breking van licht in gekleurd
glas. Hoe meer schilders zicht gingen specialiseren,
des te detaillistischer werd hun uitwerking. Stillevens
deden het vooral goed in eetkamers en danken hun
belang aan de weerspiegeling van de identiteit van de
kunstenaar in een ogenschijnlijk natuurgetrouw beeld.
Daarnaast waren het stillevens waarbij de inhoud
betekenisloos leek maar de voorwerpen wel van grote
waarde waren voor de compositie en schoonheid van
het schilderij.
1700