Bulgaar in Wassenaar - Michael Eenhoorn.pdf - Overspoor

Voor het tweede gedeelte laste ik een korte pauze in om me voor te bereiden op de vele extra
kruisen die ik me van de korte repetitieperiode die ik aan dit stuk had gewijd kon herinneren. Mijn
verhoogde concentratie sorteerde aanvankelijk het gewenste effect. De eerste maten van het
tweede gedeelte speelde ik probleemloos en de aanval van de kruisen sloeg ik glansrijk af. De
direct daaropvolgende stormloop van herstellingstekens verraste me echter volledig. Ik speelde
enkele scherp dissonerende noten en raakte helemaal in de war toen kruisen en herstellingstekens
een gecombineerd slotoffensief op mijn klamme vingers ondernamen. Goddank was daar ineens
weer de mij inmiddels uit het eerste gedeelte vertrouwde forto-variatie op het hoofdthema. Mijn
opluchting was evenwel niet van lange duur, want ik realiseerde me dat aan de herhaling van het
hoofdthema ook het door Mozart zo onhandig opgeschreven slotloopje gekoppeld zat. Met angst
en beven stevende ik erop af, pakte met mijn pink de eerste hoge b, probeerde met mijn duim die
onbereikbare dis aan te slaan, voelde dat er in de linkerhand ook iets mis ging en bereikte
struikelend het einde. Da Capo.
Alvorens met de herhaling van het tweede gedeelte aan te vangen, besloot ik het toch al niet erg
hoge tempo nog eens drastisch te verlagen. Stapvoets sloeg ik het pad in naar de kruisen en
herstellingstekens. Op het slagveld aangekomen wist ik, door de muzikale beweging vrijwel geheel
tot stilstand te brengen, een eclatante overwinning te behalen. Forte en à tempo speelde ik de
variatie op het hoofdthema en toen ik het einde naderde kwam ik op het lumineuze idee het
vermaledijde loopje in z’n geheel weg te laten. Ik speelde de hoge b, de fis en de g en liet daar
meteen het slotmaatje op volgen. Het resultaat klonk me onverwacht welluidend in de oren. Ik
luisterde nog even of de stem in mijn oor er ook zo over dacht, maar ik hoorde niets. Hij deed er
trouwens al lange tijd het zwijgen toe. Kennelijk was alles in orde.
Gesterkt door de succesvolle herhaling van het tweede gedeelte begon ik vol moed aan het derde
en laatste gedeelte dat, zo wist ik nog, aanvankelijk zangerig en droevig van aard was, maar
allengs een stormachtiger karakter kreeg. Ik kon me ook nog herinneren dat ik goed moest
uitkijken voor de overal te voorschijn schietende mollen. Kruisen en herstellingstekens waren er
trouwens ook weer, ontdekte ik in maat drie, maar gelukkig gaf deze elegische muziek me de
gelegenheid het rechter pedaal flink in te drukken, zodat de kleine oneffenheden in die maat in de
door mij aan de vleugel ontlokte diepe, vibrerende galm oplosten.
Het was zaak het onderscheid tussen de treurige gelatenheid van het begin en de zich
hartstochtelijk tegen het noodlot verheffende stem die daarop volgde goed te laten uitkomen,
bedacht ik toen ik het eerste forto bereikte. Ik speelde deze herstelde f dan ook met geheel
ingedrukt pedaal en liet het pedaal niet los voor ik het accoordje zag dat als opmaat diende tot de
dramatische ontknoping. Forte! Steeds maar forte! Ik gloeide van opwinding, sloeg de kruisen,
mollen en herstellingstekens als lastige vliegen van me af en liet mijn pink duivelse sprongen
maken naar de zich op steeds onbereikbaardere hoogten nestelende noten. Maar ik kreeg hem te
pakken! Tot twee keer toe! De hoge bes! In trance klom ik naar de Mount Everest onder de
noten. De hoge es! Ik gleed bijna uit... spande mijn vingers tot het uiterste... en haalde de top! Op
het nippertje! En nu de afdaling! Vanaf de d, de glorieuze d, naar beneden! Ik keek met verblinde
ogen om me heen en zag toen tot mijn ontzetting dat er geen terugweg mogelijk was. Mozart had
een onneembare versperring opgericht, een loopje dat verdacht veel leek op het misbaksel uit het
eerste en tweede gedeelte, maar dat ook nog eens bezaaid was met grijnzende mollen, die in hun
midden een vals kruis verborgen hielden. Met van schrille dissonanten tuitende oren tuimelde ik
naar beneden. Het accoord waar ik met een smak in terechtkwam wist ik, al overeind krabbelend,