Bulgaar in Wassenaar - Michael Eenhoorn.pdf - Overspoor

krabbend te verstaan dat een gezonde jonge hond geamuseerd diende te worden. Als Lars
thuiskwam raakte ze dan ook in vervoering. Hij dook met haar tussen de haren en het stof,
kietelde haar tepels, smeet alle hondenballen tegelijk door de kamer, rende met haar naar buiten,
liet haar hoog in de lucht buitelen, ving haar op, rende weer naar binnen en begon van voren af
aan. De blikken die Mamie me tussen de bedrijven door toewierp, logen er niet om. ‘Zo moet het
nou, luie zak, doe jij nou ook eens je best als we alleen zijn!’ Ze is net zo’n secreet als Lars, dacht
ik dan. Maar ik hield van mijn secreten, en Mamie had door haar komst de door ons bevredigende
seksleven toch al hechter geworden band tussen Lars en mij nog een extra dimensie gegeven. Lars
was zo verknocht aan haar dat hij mij nu nooit meer in de steek zou laten. Toen hij me op een
avond vertelde dat hij in het hotel een leuke Franse jongen had ontmoet, met wie hij de volgende
dag een ritje ging maken - want de jongen was in het bezit van een auto - protesteerde ik dan ook
niet. Lars mocht van mij best met andere jongens omgaan, als hij maar elke nacht voor mij
klaarlag. Bovendien gingen Franse jongens na verloop van tijd weer terug naar hun land. Toen
Lars me een week later vertelde dat de jongen teruggekeerd was naar Nice, waar hij een fabriek
bezat, was daarmee voor mij de kous af. Toen hij me een maand later vertelde dat de jongen hem
voor onbepaalde tijd in Nice had uitgenodigd en dat hij genoeg geld had gespaard voor de reis,
besloot ik hem voor zijn vertrek te vermoorden.
‘Ik maak hem af! Ik maak hem af!’ schreeuwde ik in de kroeg tegen Gijs van Affelen van
Saemsfoort, een aan lager wal geraakte aristocraat die de gewoonte had hardop in zichzelf te
discussiëren, waarbij hij zich danig kon opwinden, maar die die lichte gestoordheid met een soort
wanhopige geestigheid wist te compenseren.
‘Doen man! Doen!’ zei hij meteen. ‘Dat kereltje verdient niet beter. Jij bent veel te goed voor hem.
Weg ermee! Tuig is het!’ riep hij opgewonden, terwijl hij zijn stakige armen in de rondte liet
zwaaien.
‘Hij ligt godverdomme in mijn bed! Alsof er niks aan de hand is! En over een paar dagen vertrekt
meneer naar een rijke patser in Nice!’
‘Tuig is het! Weg ermee!’ herhaalde Gijs nog eens. ‘Maak hem af kerel!’
Na nog een paar borreltjes besloot ik mijn voornemen Lars te doden, althans voorlopig, te laten
varen, maar hem in ieder geval wel het huis uit te smijten. Ik stelde Gijs van mijn besluit op de
hoogte en deze bood aan mij naar huis te vergezellen voor het geval ik assistentie nodig mocht
hebben. We namen er nog één en marcheerden toen naar mijn huis. Daar aangekomen loodste ik
Gijs door het slaapkamertje naar binnen. Lars sliep of hield zich slapende, maar Mamie kwam
grommend onder de dekens vandaan en begon tegen Gijs te blaffen. Ik installeerde hem op de
bank in de zitkamer, maakte de hond vast aan de lijn en gaf Gijs opdracht haar niet te laten
ontsnappen.
‘Komt voor elkaar, beste man!’ zei hij, in zijn magere handen wrijvend. ‘Kom maar hier hondje!
Vooruit met de geit!’
Ik stormde het slaapkamertje weer binnen, sleurde Lars uit bed en duwde hem naakt de straat op.
Vervolgens griste ik een van zijn slipjes uit de kast, rende naar de keuken, vulde een emmer met
water en klom, begeleid door aanmoedigingskreten van Gijs en woest geblaf van Mamie, de ladder
op naar het dak. Lars zat neergehurkt tegen de voordeur. Ik gooide eerst het water over hem heen
en smeet toen het slipje naar beneden.
‘Sodemieter op klootzak!’ brulde ik hem toe.
Lars stond schijnbaar emotieloos op en trok het slipje aan. Bij de overburen was het licht
aangegaan. Even later ging daar de voordeur open en wenkte een man Lars naar binnen.