klik hier - Groen Edegem

Edegem,
17/4/2009
Jeroen
Van
Laer
Hovestraat
87/1
2650
Edegem
T:
0499311456
E:
jeroen@groenedegem.net
Betreft:
En
nu
echt
betaalbaar
wonen
in
Edegem
Geachte
burgemeester
en
schepenen,
Geachte
collega’s
gemeenteraadsleden,
Naar
aanleiding
van
de
nota
van
Dirk
Vergauwen
rond
betaalbaar
wonen
hadden
wij
in
januari
een
eerste
discussiemoment
rond
dit
thema.
Een
aantal
nieuwe
elementen
dwingen
ons
echter
sneller
op
 dit
 thema
 terug
 te
 komen.
 In
 deze
 interpellatie
 willen
 we
 bovenop
 de
 voorstellen
 die
 werden
geformuleerd
 in
 de
 nota
 van
 Dirk
 een
 dringend,
 tweeledig
 voorstel
 doen
 opdat
 deze
 gemeente
betaalbaar
wonen
effectief
kan
realiseren.
Laten
 we
 opnieuw
 eerst
 teruggrijpen
 naar
 strategisch
 doel
 nummer
 10
 uit
 het
 strategisch
meerjarenplan
 van
 deze
 CD&V/VLD
 meerderheid:
 “Jong
 en
 oud
 kunnen
 betaalbaar
 en
 aangepast
wonen
in
Edegem.”
Een
knappe
doelstelling
die
verder
in
de
visietekst
wordt
geconcretiseerd
met
een
negental
op
stapel
staande
woonprojecten.
Bovenaan
de
lijst:
Project
Molenveld
Zuid.
Project
Molenveld
Zuid
(3,38
ha)
is
net
van
start
gegaan.
De
goedkoopste
woning
(Lot
7),
een
bel‐
etage
met
een
leefruimte
(living
+
eetkamer
+
keuken)
van
43m 2 
en
een
totale
kavelgrootte
van
163
m 2 
heb
je
voor
340.530
euro,
maar
met
15%
registratiekosten,
en
onafwendbare
notariskosten
nader
je
 al
 snel
 de
 400.000.
 Stel
 dat
 je
 als
 geïnteresseerde
 koper
 genoodzaakt
 bent
 80%
 van
 de
aankoopprijs
te
lenen
tegen
een
eerder
gunstige
variabele
rentevoet
van
3,24%
(KBC
afficherente)
en
de
veronderstelling
dat
deze
gunstig
blijft,
dan
komt
daar
gemakkelijk
nog
eens
150.000
euro
bij.
Lot
7
kost
je
dus
eigenlijk
3.374
euro/m 2 .
Men
kan
discussiëren
over
wat
betaalbare
prijzen
zijn,
maar
het
staat
buiten
kijf
dat
een
modaal
gezin,
en
vooral
jongeren
en
jonge
gezinnen
in
dit
project
niet
tot
de
doelgroep
behoren. 1 
Ondanks
de
wegenis
die
niet
per
definitie
slecht
is,
is
de
uitvoering
een
ramp.
Mensen
hebben
op
Molenveld
Zuid
geen
keuze
en
zeker
geen
waar
voor
hun
geld.
Wij
stellen
ons
ernstige
vragen
bij
de
strategie
van
dit
gemeentebestuur
om
voor
de
nieuwe
woonprojecten
in
Edegem
betaalbare
prijzen
af
te
dwingen.
Pagina
6
in
de
brochure
van
het
project
laat
in
elk
geval
weinig
aan
de
verbeelding
over:
“Golfclub
De
Drie
Eycken
is
gelegen
op
amper
één
kilometer
van
’t
Molenveld
[...]
Wanneer
u
een
woning
of
appartement
koopt
in
’t
Molenveld,
krijgen
alle
leden
van
het
gezin
een
gratis
intreding
en
1
jaar
lidmaatschap
cadeau
ter
waarde
van
405
euro
per
persoon.”
En
wat
met
de
inleiding
geschreven
door
Burgemeester
Snyders
zelf?
Er
zijn
in
het
verleden
ministers
voor
 minder
 ontslagen
 na
 zulke
 inmengingen
 in
 commerciële
 advertenties.
 Waar
 is
 toch
 de
deontologie?
 De
 strategie,
 anderzijds,
 begint
 wel
 stilaan
 duidelijk
 te
 worden:
 nieuwe
 projecten
moeten
 een
 publiek
 aantrekken
 dat
 het
 financieel
 zeer
 breed
 heeft.
 Dat
 is
 immers
 voor
 de
gemeentekas
ook
het
interessantste.
Ons
idee
van
een
goede
mix
van
inwoners
lijkt
toch
danig
te
verschillen.
De
ontwikkelingen
op
Molenveld
Zuid
en
de
gemiste
kansen
in
dit
project
zijn
kenschetsend
voor
het
totaal
 gebrek
 aan
 visie,
 interesse,
 ambitie
 en
 durf
 van
 dit
 gemeentebestuur
 om
 haar
 ruimtelijke
ordening
 en
 stedenbouwkundige
 invulling
 een
 niveau
 hoger
 te
 tillen.
 Groot
 is
 dan
 ook
 onze
1 
Betaalbaar
wonen
wordt
in
het
LSB
van
Boechout
als
volgt
gedefinieerd:
een
gezin
mag
slechts
1/5
van
het
inkomen
(aan
de
hand
van
documentatie
vanuit
kansarmoede)
besteden
aan
kwaliteitsvol
wonen.
Vanaf
dat
men
meer
dan
1/3de
van
het
inkomen
spendeert,
vormt
dit
een
problematische
situatie.
In
deze
1/5
wordt
alleen
het
bedrag
van
de
huur
of
de
kredietaflossing
verrekend.
De
energiekost
wordt
buiten
beschouwing
gelaten
maar
is
zeker
niet
verwaarloosbaar.
De
redenering
teruggedraaid
voor
de
bel‐etage
op
Molenveld
betekent
dus
een
maandelijks
gezinsinkomen
van
ongeveer
8.700
euro
netto...
1

ezorgdheid
nu
blijkt
dat
dezelfde
projectontwikkelaar
Genius‐Condomenium
Molenveld
Noord,
de
grote
broer
van
Zuid,
onder
handen
gaat
nemen.
Opnieuw
dreigen
er
enorme
kansen
in
rook
op
te
gaan
om
van
dit
gebied
van
maar
liefst
6,23
ha
‘iets’
te
maken,
niet
alleen
in
termen
van
betaalbaar
wonen,
maar
ook
in
termen
van
nieuwe
duurzame
en
ecologische
invullingen
van
woongebieden
en
woontypes.
 In
 tegenstelling
 tot
 Molenveld
 Zuid
 is
 er
 echter
 geen
 BPA
 dat
 de
 stedenbouwkundige
voorschriften
uitzet
voor
de
bouwlustigen.
Op
Molenveld
Noord
geldt
enkel
het
Gewestplan
en
dat
omschrijft
Molenveld
Noord
enkel
als
‘woongebied’.
De
projectontwikkelaar
kan
zijn
goesting
doen,
maar
 de
 gemeente
 heeft
 daardoor
 wel
 veel
 meer
 vrijheid
 om
 ingediende
 projecten
 af
 te
 keuren.
BPA’s
zijn
tegelijk
een
vloek
en
een
zegen.
Wij
hebben
in
een
vorige
interpellatie
reeds
het
belang
benadrukt
om
de
vele
verouderde
BPA’s
opnieuw
onder
de
loep
te
nemen,
en
eventueel
met
een
Algemeen
Stedenbouwkundige
verordening
de
meest
ouderwetse
regels
al
aan
te
passen.
BPA’s
zijn
een
zegen
omdat
ze
rechtszekerheid
bieden
en
zeer
stringent
bepalen
wat
stedenbouwkundig
kan
en
niet
 kan.
 BPA’s
 zijn
 een
 vloek
 omdat
 wanneer
 een
 bouwpromotor
 of
 projectontwikkelaar
 een
aanvraag
indient
conform
het
geldende
BPA,
ook
al
stamt
dat
uit
een
vorige
eeuw
en
voldoet
het
lang
niet
meer
aan
de
noden
en
wensen
van
vandaag,
dan
kan
de
gemeente
in
principe
de
aanvraag
niet
 weigeren
 of
 wordt
 ze
 toch
 teruggefloten
 door
 het
 Gewest.
 Het
 ontbreken
 van
 een
 BPA
 voor
Molenveld
Noord
betekent
dus
eigenlijk
–
gek
genoeg
–
dat
de
gemeente
hier
kansen
heeft
om
haar
visie
 door
 te
 drukken.
 Tenminste...
 als
 ze
 voet
 bij
 stuk
 houdt.
 In
 het
 verleden
 is
 er
 uitvoerig
gedebatteerd
 over
 de
 invulling
 van
 Molenveld
 Noord.
 Niet
 alleen
 met
 ons,
 maar
 ook
 met
 het
plaatselijk
wijkcomité,
en
met
studiebureau
Omgeving.
Dat
heeft
alvast
geleid
tot
een
meer
moderne
invulling
van
Molenveld
Noord.
Het
is
goed
dat
de
gemeente
dat
gedaan
heeft,
want
nu
hebben
wij
tenminste
iets
om
aan
de
nieuwe
projectontwikkelaar
af
te
geven
als
‘leidraad’.
Maar
wij
denken
dat
we
nog
verder
kunnen
gaan
en
stellen
voor
om
van
Molenveld
Noord
de
eerste
echte
ecowijk
mét
betaalbare
 woningen
 te
 maken.
 Het
 is
 op
 Molenveld
 Noord
 dat
 het
 moet
 gebeuren!
 Laat
 van
Molenveld
Noord
geen
tweede
Molenveld
Zuid
worden.
Eenzelfde
redenering
geldt
trouwens
voor
het
 projectgebied
 van
 bakkerij
 Molenveld.
 BPA
 Molenveld
 werd
 nooit
 goedgekeurd
 en
 dus
 geldt
enkel
het
Gewestplan
en
dus
kunnen
we
de
projectontwikkelaar
gemakkelijk
dwingen
onze
visie
te
volgen.
Ook
hier
kan
het
woonproject
een
echte
betaalbare
ecowijk
worden,
waar
wij
als
gemeente
fier
op
kunnen
zijn
en
als
voorbeeld
kunnen
uitdragen
naar
andere
gemeenten.
Van
de
negen
project
in
de
visietekst
hebben
we
er
al
drie
gehad.
Twee
anderen
zijn
zo
goed
als
rond
(Buyzegem
 Hof
 en
 Lode
 De
 Boningenstraat).
 Qua
 betaalbaarheid
 is
 Buyzegemhof,
 naar
 wat
 wij
kunnen
inschatten,
ook
niet
meteen
een
kanshebber.
Het
aantal
appartementen
(92)
is
relatief
laag
in
vergelijking
met
de
grootte
van
de
grond
(1,38
ha).
De
privé‐eigenaar
zal
daardoor
aangespoord
worden
 om
 de
 gemiddelde
 prijs
 gevoelig
 op
 te
 drijven
 om
 toch
 maximaal
 opbrengsten
 te
 kunnen
genieten.
Voor
Lode
de
Boningenstraat
gelden
dan
weer
speciale
voorwaarden,
want
niet
iedereen
komt
 in
 aanmerking
 voor
 een
 sociaal
 koopappartement.
 Voor
 deze
 twee
 projecten
 valt
 de
 hele
middenmoot
van
gezinnen
met
een
modaal
inkomen
uit
de
boot.
Op
het
eerste
zicht
hebben
we
dan
nog
vier
woonprojecten
te
gaan.
In
werkelijkheid
zijn
er
nog
zeker
27
andere
potentiële
locaties
voor
inbreidingsprojecten
 (zie
 overzicht
 in
 Woonbehoeftenstudie).
 Voor
 de
 meeste
 van
 deze
 gebieden
gelden
wel
BPA’s.
Een
erfenis
van
de
Edegemse
planningstraditie.
Maar
die
begint
zich
nu
tegen
ons
te
keren.
De
cruciale
vraag
die
wij
ons
moeten
stellen,
is
of
we
voor
de
aankomende
projecten
verder
gaan
 met
 de
 bestaande
 BPA’s
 of
 dat
 we
 deze
 herzien.
 Ik
 denk
 dat
 het
 antwoord
 duidelijk
 is.
 Ons
eerste
 voorstel
 is
 dan
 ook
 om
 onze
 stedenbouwkundige
 ambtenaar
 samen
 met
 de
 GECORO
 de
opdracht
 te
 geven
 de
 verschillende
 woonprojectgebieden
 op
 Edegems
 grondgebied
 die
 nog
 zijn
vervat
 in
 (verouderde)
 BPA’s
 te
 identificeren
 en
 voor
 elk
 van
 deze
 gebieden
 de
 gewenste
herziening
 uit
 te
 tekenen.
 Uit
 de
 losse
 pols
 gaat
 het
 meer
 bepaald
 over
 de
 RECO‐site,
 Fortis‐
Extraction
De
Smet,
de
verkaveling
aan
de
Molenlei/Lourdeslaan,
de
verkaveling
in
de
Mortselstraat,
het
woonproject
naast
en
over
Glacé
Jozef,
en
het
woonproject
aan
de
Heihoefseweg,
het
gebied
naast
de
geplande
seniorenflats
van
Bastyns.
Dit
is
geen
lichtzinnig
voorstel,
maar
wel
degelijk
een
hefboom
om
betaalbare
woningen
te
realiseren.
Kavelgroottes
moeten
kleiner,
andere
woningtypes
moet
 mogelijk
 zijn,
 en
 het
 origineel
 schakelen
 van
 de
 verschillende
 woningen
 moet
 ook
 kunnen,
waardoor
–
indien
gewenst
–
de
densiteit
van
wonen
omhoog
kan
zonder
verlies
aan
kwaliteit
van
2

leven.
 Interessante
 voorbeelden
 zijn
 er
 legio
 in
 Vlaanderen,
 op
 dit
 moment
 veelal
 gericht
 op
 de
sociale
woningbouw
(bv.
het
Hollainhof
te
Gent,
of
de
Mussenhoevenverkaveling
te
Boechout).
Het
huidige
bestuur
heeft
bij
de
start
van
deze
legislatuur
een
belofte
gemaakt:
betaalbaar
wonen.
De
 bevolking
 moet
 een
 goede
 mix
 zijn
 van
 jong
 en
 oud,
 maar
 ook
 met
 veel
 of
 minder
 financiële
middelen.
 Er
 is
 van
 het
 hele
 lijstje
 projecten
 slechts
 één
 gebied
 waar
 de
 gemeente
 het
 op
 dit
moment
 zelf
 volledig
 voor
 het
 zeggen
 heeft.
 Het
 stukje
 grond
 aan
 de
 Heldenstraat,
 waar
 nu
 het
Berkenhof
 zit.
 Voor
 de
 rest
 is
 er
 niets.
 Enkel
 twijfelachtige
 eenzijdige
 overeenkomsten
 met
projectontwikkelaars
waar
van
hun
primaire
doel
winst
maken
is.
Ik
denk
dat
we
veilig
kunnen
stellen
dat
project
Molenveld
Zuid
bewezen
heeft
dat
we
er
met
deze
eenzijdige
overeenkomsten
niet
gaan
komen.
De
herziening
van
de
BPA’s
is
een
eerste
strategische
stap
om
de
visie
betaalbaar
wonen
wel
in
de
realiteit
te
brengen,
maar
is
beperkt
voor
die
projecten
waarvan
we
er
hierboven
een
aantal
hebben
opgesomd.
Op
termijn
moet
Edegem
werken
aan
een
doordacht
grond‐
en
pandenbeleid.
Het
oprichten
van
een
Autonoom
Gemeentebedrijf
is
voor
ons
daarom
een
tweede
strategische
stap
om
betaalbaar
wonen
effectief
te
realiseren.
Wij
 hebben
 in
 het
 begin
 van
 de
 legislatuur,
 toen
 nog
met
 Marc
 Vanhaute,
 dit
 voorstel
 een
eerste
keer
 gedaan.
 Niet
 alleen
 om
 de
 gemeente
 meer
 slagkracht
 te
 geven
 wat
 betreft
 haar
 grond‐
 en
pandenbeleid,
maar
ook
om
deze
zaken
financieel
meer
aantrekkelijk
en
haalbaar
te
maken.
Onze
gemeente
heeft
het
nog
steeds,
daar
hamert
het
bestuur
toch
zelf
op,
financieel
niet
breed.
Voor
een
krachtdadig
 grond‐
 en
 pandenbeleid
 is
 echter
 geld
 nodig.
 Een
 Autonoom
 Gemeentebedrijf
 maakt
enkele
interessante
constructies
mogelijk
waardoor
ook
in
deze
magere
jaren
een
zinvol
grond‐
en
pandenbeleid
gericht
op
betaalbaar,
duurzaam
wonen,
binnen
handbereik
komt.
Bovendien
gaat
het
hier
over
investeringen
die
zichzelf
haast
zeker
terugbetalen
of
zelfs
winst
opleveren.
Het
bestuur
is
daar
 toen
 niet
 op
 ingegaan.
 Er
 zijn
 daardoor
 ongetwijfeld
 kansen
 gemist.
 Wij
 willen
 hier
 daarom,
vandaag,
opnieuw
een
dringende
oproep
doen
aan
het
huidige
bestuur.
Wij
wensen
een
gemeente
met
de
nodige
slagkracht
die
effectief
betaalbaar
wonen
kan
realiseren.
Wil
een
gemeente
zelf
of
mee
 instaan
 voor
 de
 realisatie
 van
 betaalbare
 woonprojecten
 kan
 zij
 via
 haar
 Autonoom
Gemeentebedrijf
niet
alleen
eigen
gronden
gaan
verkavelen
(zoals
in
de
Heldenstraat),
zij
kan
ook
nieuwe
gronden
verwerven
aan
financieel
interessantere
voorwaarden,
of
projecten
starten
in
PPS‐
constructies.
 Eigen
 gronden
 verkavelen,
 betekent
 in
 Edegem
 vooral
 eerst
 gronden
 verwerven.
 En
daarom
is
een
Autonoom
Gemeentebedrijf
een
werkbare
constructie.
Het
grootste
voordeel
is
dat
dit
 bedrijf
 een
 grote
 mate
 van
 autonomie
 heeft
 en
 zich
 volledig
 in
 de
 markt
 kan
 begeven
 naast
andere
privébedrijven,
maar
daarnaast
nog
steeds
een
hoge
mate
aan
democratische
fundamenten
en
legitimiteit
bewaart.
Het
AGB
wordt
immers
opgericht
(en
opgeheven)
door
de
Gemeenteraad,
de
Raad
 van
 Bestuur
 van
 het
 AGB
 wordt
 aangesteld
 door
 de
 Gemeenteraad,
 en
 (hoogstens)
 de
 helft
bestaat
uit
raadsleden
zelf.
De
verschillende
politieke
groepen
zijn
er
in
vertegenwoordigd.
Samengevat
stellen
wij
het
volgende
voor:
1. Eerst
en
vooral
de
herziening
van
de
BPA’s
waarvoor
op
dit
moment
projecten
in
de
pijplijn
zitten
of
er
snel
zitten
aan
te
komen.
De
cruciale
vraag
hier
is:
wil
onze
gemeente
verder
met
de
bestaande
BPA’s
of
heeft
ze
“de
ballen”
om
deze
te
herzien?
In
Boechout
heeft
het
gemeentebestuur
een
aantal
projecten
lopen
waarbij
via
de
nieuwe
gRUPs
betaalbaar
wonen
wordt
afgedwongen.
We
zouden
daar
zeker
ons
licht
eens
kunnen
opsteken.
Zij
hebben
jaren
van
non‐beleid
gekend,
zo’n
beetje
zoals
hier,
en
hebben
recent
de
draad
eindelijk
opgepikt.
2. Ten
 tweede
 de
 oprichting
 van
 een
 Autonoom
 Gemeentebedrijf
 dat
 zich
 toespits
 op
 het
grond‐
 en
 pandenbeleid
 in
 Edegem.
 Enkel
 via
 deze
 constructie
 kan
 de
 gemeente
 zich
 als
speler
mee
in
de
woningmarkt
begeven.
Enkel
op
die
manier
kan
zij
gronden
opkopen,
zelf
verkavelen
 en
 aan
 betaalbare
 prijzen
 doorverkopen.
 De
 oprichting
 en
 de
 controle
 gebeurt
door
 de
 gemeenteraad.
 We
 hoeven
 het
 warm
 water
 niet
 zelf
 uit
 te
 vinden.
 In
 onze
buurgemeenten
 zijn
 er
 op
 dit
 moment
 werkzame
 voorbeelden.
 In
 Antwerpen
 koopt
 AG
3

VESPA
kleine
kavels
op
om
die
vervolgens
te
renoveren
en
terug
tegen
betaalbare
prijzen
op
de
 markt
 te
 brengen.
 Waarom
 zou
 de
 gemeente
 trouwens
 niet
 zelf
 een
 gedeelte
 van
Molenveld
Noord
opkopen.
Bijvoorbeeld
de
rij
woningen
die
in
het
plan
van
Omgeving
aan
het
grote
groene
plein
ligt.
Ook
voor
Genius
kan
dat
interessant
zijn,
want
ze
zijn
voor
minder
kavels
verantwoordelijk
om
te
verkopen.
Voor
het
gekochte
gebied
kunnen
wij
dan
alvast
de
verkoopprijs
doen
zakken.
Het
wordt
dringend
tijd
dat
wij
als
gemeente
zelf
initiatief
nemen,
voor
dat
we
overrompeld
worden
door
privéprojectontwikkelaars.
Daarnaast
moeten
wij
dringend
nadenken
over
de
invulling
van
de
bestaande
huizen
en
villa’s.
Dirk
gaf
daartoe
al
een
eerste
aanzet
in
zijn
nota.
In
2010
zal
Edegem
ongeveer
op
haar
piek
qua
gemiddelde
inwonersleeftijd
zitten.
Na
2010
zullen
dus
heel
wat
huizen
(Elsdonk?)
vrij
komen
te
staan.
Met
wat
creatieve
architectuur
en
mits
een
doorgedreven
renovatie
en
 isolatie,
 kunnen
 heel
 wat
 van
 de
 grotere
 huizen
 en
 villa’s
 op
 ons
 grondgebied
 omgebouwd
worden
tot
woningen
voor
cohousing
of
woningen
voor
meerdere
gezinnen.
Als
bovendien
Genius
op
 Molenveld
 Noord
 het
 aantal
 appartementen
 wil
 laten
 zakken
 ten
 voordele
 van
 het
 aantal
woningen,
omdat
er
zogezegd
geen
markt
is
voor
appartementen,
dan
zouden
we
trouwens
in
de
toekomst
wel
eens
opnieuw
in
de
problemen
kunnen
komen.
Vele
van
de
senioren
die
binnenkort
te
groot
wonen
en
die
wel
in
Edegem
willen
blijven
zouden
wel
eens
zeer
geïnteresseerd
kunnen
zijn
in
de
 appartementen
 op
 Molenveld
 Noord.
 Het
 aanpassen
 en
 renoveren
 van
 woningen
 zal
 wellicht
enkel
 mogelijk
 zijn
 als
 de
 betrokken
 bouwreglementen
 navenant
 worden
 aangepast.
 Dat
 is
 dus
eigenlijk
een
derde
strategische
stap...
Een
 belangrijke
 taak
 is
 weggelegd
 voor
 de
 GECORO.
 Zij
 moeten
 de
 instrumenten
 gebruiken
 die
 er
zijn,
 maar
 ze
 moeten
 vooral
 aangemoedigd
 worden
 om
 creatief
 na
 te
 denken
 over
 hoe
 onze
gemeente
haar
grondgebied
ruimtelijk
vorm
geeft.
Zij
moet
daar
ook
de
tijd
en
ruimte
voor
krijgen.
Ik
denk
dat
de
manier
waarop
de
BPA‐ronde
er
nu
doorgeduwd
wordt
door
het
gemeentebestuur
géén
goede
 zaak
 is.
 Edegem
 geraakt
 tegen
 een
 sneltempo
 volgebouwd.
 Edegem
 is
 een
 zelfverklaarde
groene
gemeente,
maar
veel
van
het
groen
is
eigenlijk
privé‐eigendom.
Kostbare
open
ruimtes,
zoals
aan
de
Jan
Verbertlei
of
de
Heihoefseweg
zijn
we
wellicht
nog
tegen
het
einde
van
deze
legislatuur
kwijt.
Men
kan
zich
de
vraag
stellen
of
dit
wel
een
goede
evolutie,
los
van
het
feit
dat
sommige
zaken
nu
eenmaal
in
een
BPA
staan
neergeschreven.
De
 voorstellen
 die
 wij
 hier
 poneren
 zijn
 dus
 niet
 enkel
 ingegeven
 omwille
 van
 de
 hallucinante
prijszetting
 op
 Molenveld
 Zuid.
 Wij
 willen
 dit
 gemeentebestuur
 ook
 aanmoedigen
 om—als
 er
 dan
toch
 écht
 moet
 worden
 verkaveld—te
 durven
 kiezen
 voor
 nieuwe
 concepten
 van
 duurzame
ecowijken,
 meergezinswoningen
 of
 aanpassingswoningen
 die
 met
 minimale
 renovatiewerken
 een
onderdak
 voor
 diverse
 leeftijdsgroepen
 kunnen
 bieden.
 Flexibiliteit
 van
 woningbouw
 is
 hier
 niet
alleen
een
toverwoord,
maar
wel
degelijk
een
troef
voor
de
toekomst.
De
gemiddelde
densiteit
moet
bovendien
 omhoog.
 Door
 creatief
 woningen
 te
 schakelen
 is
 er
 een
 maximale
 bezetting
 mogelijk
zonder
verlies
aan
leef‐
en
woonkwaliteit.
Besturen
moeten
niet
alleen
meegaan

met
hun
tijd,
maar
ook
 
 met
 een
 gegeven
 realiteit.
 Edegem
 is
 niet
 zo’n
 heel
 grote
 gemeente,
 maar
 wel
 heel
 druk
bevolkt.
Naar
onze
meningen
zijn
de
uitdagingen
van
die
aard
dat
de
oprichting
van
een
Autonoom
Gemeentebedrijf
 voor
 het
 Edegemse
 grond‐
 en
 pandenbeleid
 voldoende
 gerechtvaardigd
 is.
 Wij
hopen
 dat
 het
 gemeentebestuur
 onze
 suggesties
 ter
 harte
 neemt
 en
 op
 zeer
 korte
 termijn
 een
werkgroep
opricht
om
zowel
de
herziening
van
de
bestaande
BPA’s
als
de
oprichting
van
dit
AGB
uit
te
werken
en
gestalte
te
geven.
Ik
zou
zelfs
durven
stellen
dat
de
heraanleg
van
het
gemeenteplein
van
 ondergeschikt
 belang
 is
 aan
 deze
 werkgroep.
 Tot
 slot,
 en
 dat
 wordt
 wel
 eens
 vergeten,
betaalbaar
wonen
is
meer
dan
het
aanbieden
van
sociale
koop‐
of
huurwoningen/appartementen.
Ons
inziens
gaat
het
over
betaalbare
woningen
en
appartementen
tout
court.
En
dan
echt
tot
slot:
op
9
mei
organiseert
het
ACW/ACV
een
infodag
rond
het
nieuwe
decreet
op
het
grond‐
en
pandenbeleid
en
een
visie
op
betaalbaar
wonen.
Ik
heb
alvast
ingeschreven!
Jeroen
Van
Laer
fractie
GROEN!‐SLP
4