Uit de Zwolse Courant - Mijn Stad Mijn Dorp

Politierechter
“Getuige Kooiker: “Hij heeft ook al eens gezegd “’k zal je doodmaken”. Officier: “Dat heeft
hij dan blijkbaar nog niet gedaan”.
23-1-1940
Politierechter
“Everdina B. te Zwolle had in een winkel suiker gehaald zonder bon, of liever op een bon
voor erwten (….)Politierechter: “Je hebt toch suiker gekregen zonder bon?”Verdachte: “Mag
dat dan niet? Dat deed iedereen”. Politierechter: “Dat is het juist”
“(…) Verdachte: “Maar ik steel ook niet. Ik ben nog nooit voor diefstal met de justitie in
aanraking geweest”. “Voor diefstal niet, maar wel elf keer voor andere dingen”, wist de
politierechter. “O, van die wissewasjes” Zei S. “
26-1-1940
Rechtbank
“Doe je hand eens uit de zak” zei de president voor hij hem de eed afnam”.(…) “De hele
wereld verandert, maar Staphorst niet”, aldus de officier in zijn requisitoir. “De rechtbank
moet de zeden daar in toom houden door gevoelige straffen op de leggen”
30-1-1940
Politierechter
“(…) en stak naar me met een mes. Toen heb ik hem een schop gegeven (verdachte maakt een
flinke trap in de lucht, waarbij de modder den deurwaarder om de ooren vliegt)”
14-2-1940
Politierechter
“Politierechter: “Ze hebben je daar in de gaten, daar in Kampen””Ik heb Kampen nog veel
meer in de gaten”zei verdachte L. minachtend”
Mej. S.S.B. te Dalfsen werd verdacht van diefstal van wasgoed en was betrapt bij de waslijn
“Wat moest je daar bij die waschlijn?”, vroeg de politierechter. “Knollen halen” zei de
verdachte, wel een beetje onlogisch. “Je was het knollenveld toch al lang voorbij. Waarom
liep je verder?””Ik ben ‘schrokken”
“De volgende verdachtes Roelofje T. en Cathrien U. te Zuidveen wilden de ruzie in de
rechtszaal voortzetten. In het begin waren ze nog wat onder de indruk van de omgeving en
bleef het bij zijdelingsche blikken en sarcastische proestlachjes. Maar langzamerhand won de
woede het van de eerbied en was de ruzie weer in volle gang. “Ik geeft jullie twee minuten,
dan is ’t uit” zei de politierechter. Maar twee woedende vrouwen kunnen in twee minuten heel
wat zeggen (…)”
Rechtbank
H.M. te Blokzijl wordt verdacht van brandstichting in zijn huis. “Maar, aldus de president, het
is toch wonderlijk dat je vrouw in haar beste kleeren rond wandelde tijdens den brand.
Beste kleeren heeft mijn vrouw altijd aan, verweerde zich M. Mijn vrouw draagt geen
rommel.
President: Ze was zoo correct gekleed, dat zelfs het naadje van de kous op de juiste plaats zat.
Dat bestaat niet, ze de verdachte, want mijn vrouw draagt geen kousen met naadjes. Ze breit
ze zelf.
60