Uit de Zwolse Courant - Mijn Stad Mijn Dorp

20-4-1900
Rechtbankzaken
“Dadelijk na de opening volgde reeds een scene. Een stokoud besje, de 69 jarige Zwaantje B.
wed. J.T. te Oldebroek, met mager, grauw, diep-gerimpeld gezichtje, een wit kapje, blauwe
katoenen japon, zwart wollen doekje om de schouders, donkerblauw katoenen schort en
zwarte onderrok, zou terecht staan wegens diefstal van een sinaasappel op de markt alhier.
Eensklaps viel bekl., die –naar medegedeeld wordt- veelal aan toevallen lijdt, met luiden slag
van het bankje. Haar handen waren samengeknepen en bleken bijna niet te openen. De armen
waren zijwaarts omhoog gestrekt. De mond bewoog zich krampachtig op en neer en ze
steunde “O, mien kind, mien kind in Transvaal”. Nadat dr. Hettema van Blokzijl, toevallig
aanwezig, de eerste hulp had verleend, werd bekl. de zaal uitgedragen en de zaak geschorst.
De dokter kon niet aanstonds uitmaken of men hier met een werkelijke ongesteldheid, of met
simulatie te doen had (….). Eisch bij recidive 2 mnd”
(Vonnis: 1 mnd)
30-4-1900
Rechtbankzaken
Verslag van de installatie van de nieuwe Officier van Justitie Mr. J.P. van Outeren.
11-5-1900
Rechtbank
“Een hoogst treurige zaak was ond tot slot bewaard. Een 11 jarig knaapje, een bol blond
vlaskopje, met goedig gezicht, D.J.S., zonder beroep te Zwolle, wordt beduid zijn klompjes
uit te trekken en de vier treden op te klauteren om achter het ijzeren hekje voor de groene tafel
plaats te nemen. De jongen had van de wed. Munster, die hem uit medelijden wel eens binnen
liet komen en hem dan een boterham sneed, uit een linnenkast een portemonnaie met eenig
geld, w.o. een rijksdaalder en een gulden, ontvreemd. Van het geld kocht de knaap volop
snoepgoed en gaf de rest aan zijn moeder; naar hij zegt, had hij deze verteld, dat hij het geld
had gekregen. De president meent tot den knaap, die onbevangen de zaal rondkijkt, eenige
ernstige doch gemoedelijke woorden te moeten spreken. “Je breurtje, dat is ook opgezonden
naar het gesticht. Ben jij niet blij, als je ook gaat?” De knaap bewaart het stilzwijgen. Het
O.M. deelt mede, dat het overweging had uitgemaakt, of dit kind vervolgd zou worden. Er
was onderzocht bij onderwijzers en predikant en de berichten waren van dien aard, dat ZEA
meent, dat beklaagde op een schromelijke wijze wordt verwaarloosd. Hij ging zeer
ongeregeld af en toe en met veel schoolverzuim ter school bij de heeren Kanstein en
Spruitenburg, waar het nodig was hem afzonderlijk te zetten. De inborst van den jongen blijkt
goed, doch elke leiding ontbrak hem. De inlichtingen omtrent de moeder zijn niet gunstig.
Zijn broer, die een zilveren horloge gestolen had, werd reeds naar een rijksopvoedingsgesticht
opgezonden. (…) Z. Eachtb. eischt ontslag van alle rechtsvervolging en opzending naar het
rijksopvoedingsgesticht tot zijn 18 e jaar, dus tot 31 Dec. 1906. “Wou je dat wel graag of wou
je liever bij je moeder blijven?” vraagt de president. Dan echter komen eensklaps de
waterlanders, die hij zich met den rug van de groezelige hand uit de oogen wrijft, terwijl hij in
een luid snikken eindigt. “Kan je lezen en schrijven?”. De jongen schudt neen. “Liep je altijd
maar op straat?””Ja”.
Uitspraak over 8 dagen “
(Vonnis: opzending)
39