16 september - Gemeente Oisterwijk

1
NOTULEN VAN DE OPENBARE BUITENGEWONE VERGADERING VAN DE RAAD DER
GEMEENTE OISTERWIJK, GEHOUDEN OP WOENSDAG 16 SEPTEMBER 2009 IN HET
RAADHUIS, AANVANG 18.30 UUR.
Voorzitter: de heer C.P.J.M. van de Ven
Griffier: mevrouw P.G. van Wijk
Aanwezig: PrO
de heer A.T.W. van den Oord, mevrouw M. Bastiaan, de heer C.J.
Denissen, de heer R.H. Heijstee, de heer W.P.B.M. Oerlemans en
mevrouw I.P.J. Ogier
CDA
de heer C.P.J.M. van Beckhoven, de heer A.E.G.M. Mutsaers en
de heer A.C.G.M van Tuyl
Algemeen Belang
de heer A.J.J. van Beckhoven, de heer M.F.J.M. Mathijssen,
mevrouw E. Roborgh-Jansen en de heer R.C.M. van de Ven
Gemeente Belangen
De heer C.J.W. Brands, de heer P.F.C.M. Meeuwis en
de heer C.J.J. Rijnen
VVD
mevrouw J. Oldenhof-Schiereck en
de heer M.A.L.M. Schoenmakers
Fractie Oisterwijk Optimaal
de heer C.J.W. Brands
College
de heer L.J.M. van den Bosch, de heer H.J.P.M. van Hezik en
de heer J.C.A.M. Wagenmakers
Afwezig: de heer H.A.M. van Duijnhoven (PrO) en
Sprekers:
de heer G.M. Pijpers (VVD)
Namens de provincie: commissaris van de koningin mevrouw J.R.H. Maij-Weggen
Burgemeester: de heer J.F.M. Janssen
Namens de raad wnd voorzitter: de heer A.T.W. van den Oord
Namens de burgemeesterskring Midden Brabant: mevrouw Dirven-van Aalst
Familie de heer Janssen senior
Notulen: mevrouw L. Engelberts-Bol (Notuleerservice Nederland)

1. Opening
2
De tweede waarnemend raadsvoorzitter, de heer C. van de Ven, opent de vergadering om
18.40 uur op de gebruikelijke manier met een moment van stilte, zodat iedereen de vergadering
op eigen wijze kan aanvangen.
De heer Van de Ven heet alle aanwezigen welkom in Oisterwijk, in het bijzonder de commissaris
van de koningin, mevrouw Maij-Weggen. Hij vindt het fijn dat mevrouw de commissaris tijd
heeft willen maken om in haar laatste werkweek voor de Provincie Noord-Brabant de inwoners
van Oisterwijk te voorzien van een nieuwe burgemeester. De beëdiging volgt erg snel op het
Koninklijk Besluit. Vandaar dat men dacht dat mevrouw de commissaris wel met de HSL zou
komen. Maar in de ‘Parel in het groen’ en in ‘Moergestel fietsdorp’ past geen HSL. De snelheid
van de procedure heeft echter te maken met de wens van mevrouw de commissaris om de
benoemingsprocedure, die zij vanaf het begin heeft meegemaakt, zelf af te ronden. De
gemeente Oisterwijk stelt dit enorm op prijs en is de commissaris daarvoor buitengewoon
erkentelijk.
De heer Van de Ven spreekt zijn welkom uit richting Hans Janssen, zijn echtgenote Mia en hun
kinderen Michiel, Sander, Jannekee en Floris. De kinderen hebben het al prima naar hun zin
gehad in het raadhuis en vanavond wordt het bovendien een uurtje langer opblijven. De
ambtsketen die zij in januari in een tijdelijke vorm hebben geknutseld, kan nu een meer
duurzaam karakter krijgen. De heer Van de Ven stimuleert de kinderen om weer aan de slag te
gaan en er iets moois van maken. Hij wenst hen een fijne avond.
Vervolgens heet de heer Van de Ven de ouders van Hans Janssen bijzonder welkom evenals de
moeder van Mia Janssen, mevrouw Van Alphen-Olieslagers. Hij verwelkomt tevens de
raadsleden, collegeleden, genodigden en belangstellenden in het mooie, historische raadhuis bij
deze bijzondere raadsvergadering, waarin Oisterwijk haar nieuwe burgemeester inhuldigt.
De heer Van de Ven vervolgt dat het een bewogen jaar is geweest. Een levendige politieke en
bestuurlijke tijd waarin de inwoners van Oisterwijk een nieuwe burgemeester mogen
verwelkomen, en de raad en het college van burgemeester en wethouders een nieuwe
voorzitter. Een mooie tijd met veel uitdagingen, interessante klussen voor Oisterwijk, prachtige
projecten voor de toekomst, en daarbij nog een crisis van het laatste moment. Al met al vraagt
dit om een zware verantwoordelijkheid van politici en bestuurders. Daarnaast zal dit een enorme
uitdaging zijn voor de nieuwe burgemeester.
2. Uitspreken van het Koninklijk Besluit
Op 14 september 2009 heeft de raad van Hare Majesteit Koningin Beatrix het Koninklijk Besluit
ontvangen van dezelfde datum. De griffier, mevrouw Van Wijk, leest de tekst van het
Koninklijk Besluit voor waarin Hare Majesteit haar beslissing kenbaar maakt:
“Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje Nassau,
et cetera, et cetera, et cetera; Besluit van 14 september 2009, nummer 09002539,
inhoudende de benoeming van de burgemeester te Oisterwijk; op voordracht van onze
minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties van 10 september 2009,
nummer BK 0955155, Directoraat Generaal Bestuur en Koninkrijksrelaties, Directie
Arbeidszaken publieke sector, cluster politieke ambtsdragers Kabinetszaken; gelet op
artikel 61, eerste lid van de Gemeentewet; hebben goed gevonden en verstaan met
ingang van 16 september 2009 te benoemen tot burgemeester der gemeente Oisterwijk
de heer drs. J.F.M. Janssen te Berkel-Enschot. Onze minister van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties is belast met de uitvoering van dit Besluit.”
’s Gravenhage, 14 september 2009

Ondertekend door Koningin Beatrix en de minister van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties
3. Toespraak door de commissaris van de koningin en afnemen van de ambtseed
3
De voorzitter nodigt de commissaris van de koningin uit voor haar toespraak en het afnemen
van de ambtseed.
Mevrouw Maij-Weggen richt zich tot de heer Janssen, familieleden en ook kleine familieleden
(de commissaris vertelt dat ze al gezellig handjes hebben gegeven en hebben gezwaaid), tot de
leden van het college, de leden van de raad van Oisterwijk, aanstaande collega-burgemeesters
en alle aanwezige dames en heren.
Mevrouw Maij-Weggen verklaart dat zij vandaag een nieuwe burgemeester benoemt in een
gemeente die al heel goed weet wat zij aan haar nieuwe burgemeester heeft. Dat komt niet zo
vaak voor. Oisterwijk krijgt een burgemeester die ter plekke al een tijdje is ‘uitgeprobeerd’. Voor
een burgemeester is dat best een mooie aanloop naar een sollicitatie, en voor de raad kennelijk
een periode die aanleiding heeft gegeven om de heer Janssen in vaste dienst te laten
benoemen. De commissaris kan echter melden dat waarnemers – ook al wensen zij dat – niet
altijd de burgemeester worden in ‘hun’ gemeente. Zij vindt het daarom heel bijzonder om de
heer Janssen te beëdigen in de raadzaal te midden van de leden van het college en de raad met
wie hij al een tijdje samenwerkt. Dat gevoel heeft zij niet alleen omdat de raadzaal het hart is
van de lokale democratie. De raadzaal is ook de plek waar de waardering tussen de heer
Janssen en de raad tijdens het waarnemerschap is ontstaan en gegroeid.
Mevrouw Maij-Weggen vervolgt haar verhaal door op te merken dat de nieuwe burgemeester,
de heer Janssen, een bijzondere achtergrond heeft. Een raadslidmaatschap in de gemeente
Tilburg en een zesjarig wethouderschap in dezelfde gemeente hebben hem gepokt en gemazeld
voor het lokale bestuur. Gedurende die jaren heeft de heer Janssen samengewerkt met
bekwame burgemeesters als Johan Stekelenburg en Ruud Vreeman. Hij heeft ongetwijfeld van
hen geleerd hoe je burgemeester moet zijn. De commissaris noemt beide oud-burgemeesters
voorbeelden waar de heer Janssen straks in Oisterwijk nog veel voordeel mee kan doen.
Zij noemt nog een ander opvallend aspect aan de achtergrond van de nieuwe burgemeester. De
heer Janssen is eigenlijk theoloog. Hij is afgestudeerd in de Theologie, met als afstudeerrichting
Psychologie en als bijvak onder andere Bestuurskunde & Ethiek. De heer Janssen is echter niet
de enige; ook Woudrichem kent een theoloog als burgemeester. Mevrouw Maij-Weggen meent
dat de heer Janssen daarmee al tijdens zijn studie de basisingrediënten heeft meegekregen voor
het burgemeesterschap: inzicht en interesse in wat mensen beweegt; kennis van de technieken
van de bestuurskunde; belangstelling voor en opvattingen over wat wel kan en niet kan, zoals
normen en waarden in het openbaar bestuur. Zij vindt dat een heel belangrijk aspect van het
burgemeesterschap. De commissaris denkt bovendien dat het meewerken op jonge leeftijd op
het fruitteeltbedrijf van zijn ouders de heer Janssen óók heeft toegerust voor het ambt van
burgemeester. Uit eigen ervaring – om een centje bij te verdienen tijdens haar
middelbareschoolperiode – weet de commissaris dat het werken in de fruitteelt heel hard is,
maar ook heel mooi. Zij verzekert de heer Janssen dat hij als burgemeester ook heel hard zal
moeten werken.
Mevrouw Maij-Weggen is ervan overtuigd dat Oisterwijk vandaag een burgemeester krijgt waar
deze prachtige gemeente in de toekomst goed mee aan het werk kan. Zij wil de gemeente
daarom van harte feliciteren met de gemaakte keuze voor de nieuwe burgemeester. Zij richt
haar gelukwensen ook tot de heer Janssen zelf om hem te feliciteren met zijn benoeming. Met
Oisterwijk krijgt de heer Janssen volgens haar een gemeente waar hij naar hartelust kan werken
met al zijn talenten, om het ietwat Bijbels te zeggen. Tot besluit wenst zij de heer Janssen, zijn
familie en de gemeente Oisterwijk een heel mooie tijd toe.

4
Vervolgens gaat mevrouw Maij-Weggen over tot de beëdiging. Zij vraagt de heer Janssen om
naar voren te komen en verzoekt alle aanwezigen in de raadszaal te gaan staan.
“Ik zweer dat ik om tot burgemeester benoemd te worden, rechtstreeks nog middellijk,
onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.
Ik zweer dat ik, als burgemeester, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks
noch middellijk, enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.
Ik zweer dat ik getrouw zal zijn aan de Grondwet, de wetten zal nakomen en dat ik mijn
plichten als burgemeester naar eer en geweten zal vervullen.
Zo waarlijk helpe mij God Almachtig.”
Mevrouw Maij-Weggen verklaart dat de heer Janssen daarmee is beëdigd tot burgemeester
van de mooie gemeente Oisterwijk. Zij feliciteert hem nogmaals van harte en nodigt zijn vrouw
uit om eveneens naar voren te komen. De andere aanwezigen mogen weer gaan zitten.
Daarna volgt de officiële handeling van het ondertekenen van de akte van beëdiging, onder
veelvuldig geflits van de fotografen. Eén exemplaar is bedoeld voor de Provincie Noord-Brabant,
een tweede exemplaar is voor de gemeente Oisterwijk. Na het zetten van de handtekeningen
volgt een luid applaus.
Tot besluit overhandigt mevrouw Maij-Weggen een bos bloemen aan mevrouw Janssen. Voor
burgemeester Janssen heeft zij een bundel gedichten meegebracht, waaruit hij kan putten als
hij een speech moet voorbereiden.
De voorzitter de heer Van de Ven bedankt de commissaris van de koningin. Hij maakt meteen
van de gelegenheid gebruik om namens de gemeenteraad zijn gelukwensen te richten tot de
kersverse burgemeester van Oisterwijk, de heer Janssen.
4. Toespraak door de eerste waarnemend raadsvoorzitter de heer Van den Oord
en overhandiging van de voorzittershamer
De heer Van den Oord richt namens de gemeenteraad in zijn functie als waarnemend
raadsvoorzitter het woord tot burgemeester Janssen.
Hij verklaart dat roem de heer Janssen blijkbaar vooruitsnelt, vooral bij dramatische
gebeurtenissen. Zo kon het gebeuren dat ‘wethouder Janssen uit Tilburg’ in april 2008 opeens
landelijk ‘hot news’ was. In de NRC noemde politicoloog Marcel Boogers de heer Janssen ‘een
zakelijke en ondernemende wethouder’. Het Brabants Dagblad koos voor de kwalificatie
‘rasbestuurder met een groot relativeringsvermogen’. Op 16 april 2008 schreef het Brabants
Dagblad dat de ambities van de heer Janssen hem ongetwijfeld snel naar een volgende baan
zouden drijven: ‘eentje als burgemeester, wordt gefluisterd’. Profetische woorden van een
voormalig katholiek dagblad.
De heer Van den Oord vervolgt dat de positieve kwalificaties van de persen bleven rollen:
vernieuwend, spraakmakend, iemand die durft te leven met lef. Welke ondernemende gemeente
zou daar geen gebruik van willen maken? Oisterwijk werd de gelukkige, mede dankzij
commissaris van de koningin Maij-Weggen en politieke scouts op het gemeentekantoor.
De eerste de beste presidiumvergadering waarbij de heer Janssen als waarnemend
burgemeester aanwezig moest zijn, wilden de fractievoorzitters vervroegen. De heer Van den
Oord verklaart dat de heer Janssen ietwat schuchter naar hem toekwam met de mededeling dat
dit een probleem was. De heer Van den Oord verwachtte dat mogelijk nog lopende
miljoenenonderhandelingen met Fuji of iets dergelijks hiervoor de reden zouden zijn, maar
neen, de heer Janssen moest de pupillen van Jong Brabant trainen. En ook al is dat geen
Nevelo, toch moest de heer Van den Oord toen wel ‘vallen’ voor deze trainer-coach. Hij beweert
dat het hem niet zou verbazen als achter de voetbalclub Jong Brabant een politieke

5
jongehondenlobby schuilgaat die over pakweg twaalf jaar – de maximumtermijn die de
burgemeester van Oisterwijk van de raad meekrijgt – het Provinciehuis verovert.
De heer Van den Oord merkt echter op dat de heer Janssen zelf al heeft aangegeven dat er
meer op de wereld is dan politiek. Dat moet hij zeker hebben gemerkt in Oisterwijk. Vooral na
de eerste twee fantastische dagen – een overstap van de stedelijke Tilburgse allure naar de
carnavaleske tonpraat in Oisterwijk, Moergestel en Heukelom – waarin ‘die kermisgast uit
Tilburg’ een paar Moergestelse schoenen kreeg voor de stevigheid. Oisterwijk, waar de
burgemeester op een Doedag geacht wordt koffie te serveren. Om het Swiebertjegevoel niet al
te sterk te prikkelen, wordt dat Make A Difference Day genoemd. Dat verschil kan en moet ook
gemaakt worden in Oisterwijk. Het Centrumplan Moergestel en het onder waarnemerschap van
de heer Janssen aangekochte KVL-terrein vereisen ambities, externe gerichtheid en
vaardigheden als onderhandelaar, coach, teambuilder en lobbyist. Maar met iemand die onlangs
nog in zijn woonplaats Berkel-Enschot werd vereerd met het opspelden van de ‘Gouden Kruier’
moet dat volgens de heer Van den Oord lukken.
Duurzaamheid is een sleutelbegrip in de Oisterwijkse politiek. Niet zo verwonderlijk volgens de
heer Van den Oord, met het groene woud zo nabij. Die positionering midden in het groene woud
zal Oisterwijk moeten gebruiken bij de economische ontwikkelingen ten behoeve van onder
andere het toerisme en de centrumfunctie van de dorpskernen. Ook daarin heeft de raad hoge
verwachtingen van een oud-wethouder Economische Zaken.
“Waarnemer zet in op vergroten veiligheid”, kopte het Brabants Dagblad op 8 januari 2009. Dat
heeft Oisterwijk geweten, beweert de heer Van den Oord. Om de veiligheid van het door de
gemeente gesponsorde Oisterwijk Sculptuur te waarborgen, besloot waarnemend burgemeester
Janssen dat de oude vrijheidseik – de enige nog resterende in Nederland – gekapt moest
worden. Weer waren Oisterwijk en de heer Janssen landelijk nieuws. Al snel werd het de
waarnemend burgemeester duidelijk dat betreffende boom meer was dan een eik. De oude eik
symboliseert vrijheid, gelijkheid en broederschap en daarmee de drie belangrijkste politieke
ideologieën van de laatste twee eeuwen. Bovendien is de eik – zo is gebleken uit nader
onderzoek – stevig geworteld in de Oisterwijkse grond. Daarmee vertegenwoordigt de boom ook
de lokale politiek. De heer Van den Oord attendeert ‘theoloog Janssen’ met al zijn kennis van
goed en kwaad op het feit dat het kappen van een boom misschien nog erger is dan het eten
van een boom. Hij constateert gelukkig dat er is besloten dat de vrijheidseik blijft staan en dat
de boom het door de heer Janssen toegezegde grote feest in 2012/2013 zal meemaken in het
kader van ‘Oisterwijk 800 jaar’.
“Beleid maken en feesten moeten in de sfeer van ‘niet hullie en zullie maar samen’”, stelde de
heer Janssen kort na zijn installatie als waarnemend burgemeester, daarmee bewust of
onbewust voormalig minister-president Kok citerend. De heer Van den Oord is van mening dat
die opvatting goed aansluit bij wat er leeft in de raad van Oisterwijk. Oisterwijk kent een lange
traditie van opvang van vluchtelingen, en van het bij elkaar wonen van mensen met diverse
levens- en godsdienstige overtuigingen. Hij is ervan overtuigd dat burgemeester Janssen
evenals zijn voorganger boven de partijpolitiek zal staan en verenigend zal optreden.
Tot besluit rest de heer Van den Oord nog een ceremoniële actie om burgemeester Janssen te
installeren als voorzitter van de gemeenteraad. Hij had eigenlijk een volledige gereedschapskist
willen meenemen met daarin uiteraard de hamer. Persoonlijk had de heer Van den Oord ook een
sikkel willen aanbieden aan de heer Janssen, maar wethouder Wagenmakers heeft hem helaas
gemaand om ook de raad een steentje te laten bijdragen aan taakstellende bezuinigingen. Het
ambitieuze plan van de heer Van den Oord om in de gereedschapskist ook een zingende
decoupeerzaag te stoppen, heeft hij niet eens meer durven voorleggen aan het college. Daarom

6
moet burgemeester Janssen het in deze tijden van crisis doen met een tweedehands hamer, die
hij volgens de heer Van den Oord echter nimmer zal hoeven te gebruiken.
Vervolgens biedt de heer Van den Oord namens de raad de hamer met plezier aan en feliciteert
hij de heer Janssen van harte met het burgemeesterschap van de gemeente Oisterwijk. Hij
roept de burgemeester en zijn vrouw naar voren voor het overhandigen van de hamer en een
bos bloemen.
5. Toespraak door loco-burgemeester de heer Van Hezik en overhandiging van de
ambtsketen
De voorzitter geeft het woord aan de loco-burgemeester, wethouder Van Hezik, die spreekt
namens het college van burgemeester en wethouders.
De heer Van Hezik richt zich tot de commissaris van de koningin, tot de oud-burgemeesters
van Oisterwijk de heren Opheij en Kortmann, tot de leden van de gemeenteraad en de
commissieleden, alle aanwezigen, burgemeester Janssen, zijn echtgenote en hun dierbaren.
In zijn rol als loco-burgemeester wil de heer Van Hezik de heer Janssen als nieuwe eerste
burger van de gemeente Oisterwijk verwelkomen met een korte uiteenzetting over het belang
van humor en geluk en de samenhang daartussen bij bestuurders. In de eerste
raadsvergadering die de heer Janssen voorzat als waarnemend burgemeester, verraste hij
iedereen door de vergadering te openen met het opdiepen van een boekwerkje met wijsheden.
De spreuk die te lezen viel op de willekeurige pagina waar het boekje openviel, gaf de heer
Janssen toen mee als wijsheid voor zijn eerste raadsvergadering. Deze spreuk van een zekere
Comte de Buffon luidde: “Houd vol, houd vast, houd stand! Geduld is talent.” De heer Janssen
verklaarde bovendien dat hij elke lastige raadsvergadering zou beginnen met een spreuk uit het
boekje. Iedereen moest lachten, waarmee direct een ontspannen sfeer voor de vergadering
werd gezet. Het getuigde van de ontspannenheid en droge, bijna Engels onderkoelde humor die
de heer Van Hezik en zijn collega-wethouders zijn gaan waarderen als bijzondere eigenschappen
van de heer Janssen als bestuurder. Eigenschappen die bijdragen aan datgene wat de
wethouders van meet af aan wensten te zijn: een bont gezelschap van uiteenlopende
persoonlijkheden met uiteenlopende kwaliteiten, die desondanks en juist wellicht daardoor
teamgeest en collegiaal bestuur willen uitstralen. Om die reden heeft het college de euvele
moed gehad om – toen de gemeente Oisterwijk een waarnemend burgemeester zocht – tegen
alle regels in aan de commissaris der Koningin kenbaar te maken dat het college vooral een
teamspeler met een geheel eigen persoonlijkheid zocht en dat de heer Janssen aan dat plaatje
voldeed.
Als de heer Van Hezik de voorzitter van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters in het
laatste VNG Magazine mag geloven, dan moet een burgemeester vandaag de dag (citaat):
“eerder een schaap met vijftig poten zijn, dan een schaap met vijf poten”. De heer Van Hezik
maakt uit deze woorden op dat het college de heer Janssen altijd nog kan inzetten voor de
begrazing van de Voorste Stroom, want dat doet de gemeente Oisterwijk immers met schapen.
(gelach in de zaal)
Volgens de heer Van Hezik zal iedereen vandaag de heer Janssen veel geluk wensen in zijn niet-
eenvoudige functie als burgemeester van de gemeente Oisterwijk. Met zijn beide collega’s wil hij
dat ook doen. Bij de wethouders komt geluk uit een doosje, zijnde ‘een doosje vol geluk’.
Gemaakt van papier dat is vervaardigd volgens eeuwenoud Oosters procedé uit de
moerbeiboom, zonder de boom om te hakken of de natuur op andere manier te schaden.
Derhalve is het een duurzaam doosje, want Oisterwijk heeft duurzaamheid immers hoog in het
vaandel staan. In het doosje zitten – als een soort miniatuur Dode-Zeerollen – spreuken die met
geluk te maken hebben. De heer Van Hezik stelt voor dat burgmeester Janssen, voordat hij de
ambtsketen krijgt omgehangen, één rolletje uit het doosje pakt en dat voorleest. Die spreuk zal
vervolgens als motto gelden voor zijn eerste termijn als burgemeester (gelach in de zaal). De

7
heer Van Hezik waarschuwt dat er een zeker risico zit aan dit ritueel. Verder stelt hij voor dat
het doosje na afloop van de installatie ergens wordt neergezet zodat alle aanwezigen hun geluk
kunnen beproeven.
De heer Van Hezik vervolgt zijn relaas met de vraag wat geluk nu met humor heeft te maken bij
bestuurders. Gelet op de persoonlijke achtergrond van de heer Janssen in de theologie, wil hij
dat duidelijk maken aan de hand van een gebed. Het gebed is toegeschreven aan de beroemde
Engelse staatsman en filosoof Sir Thomas More. De heer Van Hezik beschouwt hem persoonlijk
als een van zijn grootste inspiratiebronnen. Hij vond het gebed in een boekje dat heel
toepasselijk de titel draagt ‘Ter bemoediging’. Met Sir Thomas More is het helaas niet zo goed
afgelopen, want hij is in het jaar 1535 onthoofd en dat wenst niemand burgemeester Janssen
toe (wederom gelach in de zaal). De les die de heer Janssen hieruit moet leren is dat een
burgemeester vandaag de dag nooit het hoofd mag verliezen. Sir Thomas More was een
tijdgenoot en vriend van Desiderius Erasmus, die vooral bekend is door diens boek ‘Lof der
zotheid’ dat aan Thomas More is opgedragen. Want ook Thomas More paarde een scherpzinnige
geest, een humanistische passie voor de menselijke waardigheid en een diepgaand geloof aan
de neiging om overal de humor van in te zien. De heer Van Hezik wil daarom besluiten met de
laatste regels van het gebed van Sir Thomas More:
“Geef mij een ziel die zich niet ophoudt met zuchten of jammeren of met beuzelingen.
Laat niet toe dat ik mij teveel zou bezighouden met dat hinderlijke ding dat ‘ik’ heet
Heer, geef mij gevoel voor humor, zodat ik ook wat geluk uit dit leven kan puren en
anderen daarmee mede geluk kan bezorgen.
Amen”
De heer Van Hezik verzoekt burgemeester Janssen naar voren te komen om hem de ambtsketen
om te hangen. Volgens hem zal dat het enige moment zijn – gelet op het postuur van de nieuwe
burgemeester – waarop de heer Janssen voor hem door de knieën zal moeten of moet buigen
(gelach), want anders zal het niet lukken. Hij overhandigt mevrouw Janssen een bos bloemen.
Vervolgens trekt burgemeester Janssen een rolletje met een spreuk uit het doosje en leest dit
voor. Op de achterkant staat volgens hem geschreven: “Altijd een beetje opletten voor Van
Hezik!” (luid gelach in de zaal) en op de voorkant staat: “Laat op tijd wat hooi van je vork vallen
voordat het te laat is!” (Gelach en applaus.)
6. Toespraak door de voorzitter van de burgemeesterskring Midden Brabant,
mevrouw Dirven-van Aalst
De voorzitter geeft het woord aan mevrouw Dirven-van Aalst, burgemeester van de gemeente
Dongen. Zij zal spreken namens de burgemeesterskring Midden-Brabant.
Mevrouw Dirven richt zich tot de leden van de gemeenteraad van Oisterwijk, tot mevrouw
Janssen, mevrouw de commissaris, alle aanwezigen. En natuurlijk tot de ‘edelachtbare
burgemeester Janssen’ aan wie zij vraagt of zij vandaag ‘Hans’ mag zeggen. Namens de
burgemeesters van Midden-Brabant feliciteert mevrouw Dirven Hans Janssen met zijn
benoeming tot burgemeester van de ‘Parel van Brabant’, Oisterwijk. De aanwezigen zijn zojuist
getuige geweest van een bijzondere gelegenheid waarbij de ambtsketen door commissaris van
de koningin, mevrouw Maij-Weggen, over zijn schouders is gelegd. (Mevrouw Dirven dacht dat
dit zou gebeuren, maar kon dit niet meer corrigeren in haar betoog.) Zij constateert dat de
ambtsketen hem goed staat. De beëdiging door de commissaris was een bijzondere. Het was
haar laatste in de mooie provincie Noord-Brabant. (Dit blijkt evenmin correct te zijn, waarop
gelach klinkt in de zaal. Mevrouw Dirven constateert dat zij maar eens moet gaan praten met
haar afdeling Communicatie…)

8
Als voorzitter van het eerder genoemde gezelschap heet mevrouw Dirven Hans Janssen in zijn
nieuwe hoedanigheid van harte welkom in de burgemeesterskring Midden-Brabant. Hij is de
jongste in hun midden, en de langste. Zij vraagt Hans Janssen of hij wel weet waar hij aan
begonnen is. Hij is natuurlijk geen groentje. In de knollentuin van Tilburg heeft hij al geproefd
van het ambt en dat ging hem goed af. Tot een komiek zijn pad kruiste, en de rest vergeet
men. In de tijden daarna hebben mevrouw Dirven en Hans Janssen samen geluncht. Ze hebben
elkaar ontmoet om te praten over Economische Zaken in Midden Brabant, beide als
portefeuillehouder EZ. Tijdens die lunches hebben zij gesproken over allerlei zaken in het
middenbrabantse. Over de landelijke politiek, de lokale politiek, soms een beetje roddel, soms in
wijsheden. Ze hebben toen vooral bijgepraat en zijn bij blíjven praten. Tijdens die bijzonder
vriendschappelijke ontmoetingen heeft mevrouw Dirven gemerkt dat Hans Janssen zijn oog
inderdaad liet vallen op het heel mooie burgemeestersambt. Zij verklapt dat zij indertijd een
bijbedoeling heeft gehad om met hem te lunchen. Eigenlijk was Hans Janssen een beetje haar
baas, als voorzitter van het CDA Brabant en lid van het bestuur. Met zulke mensen moet je vaak
praten.
Zoals mevrouw Dirven al zei, Hans Janssen liet zijn oog vallen op het mooie ambt van
burgemeester. Nu ze collega’s zijn, wil mevrouw Dirven het daar even over hebben. Hoe is het
ambt van burgemeester eigenlijk ontstaan? In het begin van de 15e eeuw is het ambt door
Graaf Albrecht van Beieren verleend aan Amsterdam. Het was een privilege waarin een aantal
burgemeesters – toen deed men het niet alleen – hoofdmacht van de stad werd. Dat is een
positie die velen ambiëren. Vóór 1750 was de functie van burgemeester, onder meer in Noord-
Brabant, een andere dan nu. Burgemeesters – of borgmeesters – beheerden de dorpskas, óók
een zeer wenselijke positie. Tegenwoordig bevinden burgemeesters zich in een volslagen andere
situatie. Zij zijn, evenals wethouders, ook afhankelijk geworden van het vertrouwen van de
gemeenteraad. Uit een onderzoek naar bestuurlijke probleemsituaties rond burgemeesters
(getiteld ‘Vallende burgemeesters’, in opdracht van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken,
de heer Remkes) bleek dat een burgemeester het vooral van persoonlijke eigenschappen moet
hebben om bepaalde situaties – vooral vertrouwenssituaties – het hoofd te kunnen bieden.
Mevrouw Dirven gelooft er zeker in dat Hans Janssen dat zal kunnen, samen met zijn
wethouders en raad. In de burgemeesterkring Midden-Brabant gebeurt dat ook sámen. Het is de
kleinste, maar ook de gezelligste kring van Brabant, juist omdat ze vaak bij elkaar komen.
Mevrouw Dirven sluit af door op te merken dat zij Hans Janssen ooit heeft getroffen in een leuk
cafeetje in Dongen. De nieuwe burgemeester heeft de mooie naam Janssen. In een anekdote is
haar ooit verteld: ”Je moet er wel rekening mee houden dat het om twee s’en gaat in de naam
Janssen.” Maar mevrouw Dirven kan Hans Janssen aftroeven: haar oma heette ook Janssens,
maar had drie s’en. Om terug te komen op het gezellige cafeetje, zegt mevrouw Dirven dat dat
‘Janssen & Janssen’ heette, beide met twee s’en. Namens de burgemeesterskring Midden-
Brabant mag Hans Janssen samen met zijn vrouw en jonge kinderen een keer lunchen bij
Janssen & Janssen. Tot besluit wenst zij Hans Janssen veel wijsheid, veel geluk en vooral veel
plezier samen met zijn gezin in de ‘Parel van Brabant’.
6.a Verrassing van een onaangekondigd spreker
De voorzitter meldt aansluitend een verrassing. Hij geeft het woord aan een onaangekondigde
gastspreker die niet op de agenda staat vermeld, de heer Janssen senior.
De heer Janssen senior wenst iedereen een goede avond. Namens zijn gezin feliciteert hij zijn
zoon Hans met deze mooie benoeming, die hem waarschijnlijk op het lijf geschreven is. Hij
spreekt de hoop uit dat, zoals Hans thuis altijd heeft gefunctioneerd, hij dat ook voor de burgers
van Oisterwijk zal kunnen en mogen doen. Mógen doen is namelijk ook een belangrijk punt. Op
de tweede plaats wil hij de commissaris van de koningin bedanken voor deze op-een-na-laatste
benoeming. De heer Janssen senior zegt dat hij zojuist in haar toespraak heeft gehoord dat

9
mevrouw Maij-Weggen haar loopbaan begonnen is op een fruitbedrijf om wat bij te klussen. Na
beëindiging van haar taak als commissaris wil de heer Janssen haar graag uitnodigen om daar
een vervolg aan te geven. Hij heet de commissaris van harte welkom om te zijner tijd wat bij te
komen klussen. Hij kan ook nog een leuk privéterreintje aanbieden, met een roeibootje. Daar
zou de commissaris zelfs kunnen doen aan meditatie en dergelijke.
Vervolgens zegt de heer Janssen dat hij er eigenlijk geen goede raad mee wist of hij nu moest
spreken of niet. Hij heeft het vanavond aan een paar mensen gevraagd, en die zeiden tegen
hem: “Doe het maar, de aanwezigen zijn nog wel even geduldig!” Eén persoon beweerde zelfs:
“Als je wat zegt, dan zal ik op het eind wel klappen!” (Gelach.) Dat heeft de heer Janssen senior
de moed gegeven om zijn plan door te zetten. Maar eigenlijk wil hij het anders doen. Hij stelt
dat iedere raadsvergadering een rondvraag heeft aan het einde, en dat die heel pittig kan zijn.
Daarom wil hij voorstellen of er mensen aanwezig zijn die iets willen weten over de achtergrond
van zijn zoon of zoiets... (Luid gelach en applaus.) Daarop reageert hij dat iedereen veel te
vroeg klapt. Dat kan altijd nog. De heer Janssen zegt dat hij natuurlijk ook nog het een en
ander kan vertellen, als men dat graag heeft.
Maar dan klinkt er een eerste vraag: “Was het de eerste ambitie van uw zoon om theoloog te
worden of burgemeester?” De heer Janssen wil daarop weten of de vraagsteller van de pers is.
(Luid gelach.) Hij beweert heel serieus te zijn. Volgens hem zijn er namelijk twee soorten
mensen in dit soort ambiance: mensen van de pers en gewone mensen. (Gelach.) Als de vrager
een gewoon mens is, dan wil de heer Janssen daar gewoon op ingaan. Hij vertelt dat toen Hans
een jaar of zeven, negen was… hij verontschuldigt zich dat hij in zijn tachtigste levensjaar zit en
dat hij er dus soms wat naast kan zitten. Zij liepen toen samen te wandelen en ze hadden het
over de toekomst van Hans. Toen zei hij spontaan: “Ik wil burgemeester worden!” Janssen
senior is daar vervolgens op doorgegaan. Hans heeft toen gevraagd: ‘Dat burge-mééster zijn…
Zijn die streng?’ De heer Janssen denkt dat dat komt omdat Hans in zijn lagereschooltijd zat en
heeft meegemaakt dat hij het wel eens moeilijk heeft gehad met een bepaalde meester. Hij
heeft hem toen getracht uit te leggen dat hij het zo moest zien: je bent dan eigenlijk een vader
voor de burgers, zoals een vader van een gezin. Dus als hij later burgemeester zou worden, dan
zou hij eigenlijk een burgervader zijn. Hij vertelde Hans dat hij het woord burgemeester ook niet
leuk vond, dat het een beetje afstand schept, vooral voor de jeugd. Misschien kan dat in
toekomst nog eens worden gewijzigd.
De heer Janssen senior vervolgt dat het met meer dingen zo is. Hij noemt de behuizing van
burgemeesters. Hij zegt dat hij het niet meer kan volgen als leek. Eerst hadden ze een
ambtshuis. Toen moest het ambtshuis weg. Nu willen ze weer terug naar een ambtshuis in de
gemeente. Wat moet hij als leek daar nu van denken? Is dat bestuur van hogerhand, of een
zwaktebod? De heer Janssen zegt dat hij samen met zijn vrouw in een rustig huisje woont en
daar zitten ze wel eens een beetje te mijmeren. Een van de zonen heeft het bedrijf
overgenomen, dus zijn vrouw en hij klussen nog een beetje bij. Dat mijmeren is begrijpelijk, als
ouder heb je zo je zorgen over je kinderen. Toen heeft hij op enig moment tegen zijn vrouw
gezegd: “Hoe moet dat nou met Hans met dat wonen? Hij zit vlak bij Oisterwijk, en dan zou hij
toch – volgens de regels – moeten verhuizen. Hij zit daar met een jong gezin, is helemaal
geïnfiltreerd in Berkel…” Hij heeft gezegd: “Waarom schuiven ze niet een stukje Berkel bij
Oisterwijk?” (Luid gelach.) De heer Janssen beweert dat dat ook voor de bestuurskracht van
Tilburg niet zou misstaan als die gemeente wat kleiner werd (nog meer gelach). Dat zou volgens
hem rustig kunnen. Bezorgd vraagt hij vervolgens of er toch geen vertegenwoordiger van
Tilburg aanwezig is… (toch wel!), biedt zijn verontschuldigingen aan aan de loco-burgemeester
van Tilburg en merkt op dat deze dat beter even had kunnen aankondigen… (gelach).
Hij vervolgt dat dat van die kleine dingen zijn waar je als ouders over denkt. Hij vindt het
eigenlijk te gek voor woorden dat zijn zoon op zo’n anderhalve kilometer zit (hij heeft het niet
nagemeten) en dan moet verhuizen met alles wat eraan vastzit om in Oisterwijk burgemeester

10
te zijn. En dan komt het volgens hem: moet Hans naar het rijke dorp Oisterwijk, of naar die
andere twee dorpen? Wat moet hij doen? Hans is van huis uit nederig en daarom zou Janssen
senior willen zeggen dat Hans voor de kleine dorpen kiest, maar hij weet het niet zeker. Hans is
bovendien een man die zijn sporen thuis ook heeft verdiend. Hij heeft jarenlang in de kerk orgel
gespeeld. Hij heeft een absoluut gehoor. Samen met zijn zus zong hij in de kerk voor. Dat heeft
hij jarenlang gedaan.
De heer Janssen senior valt stil en geeft aan dat het ook wel tijd wordt. (Hans knikt van ja.) Hij
rondt zijn betoog af door Hans en de gemeente nogmaals proficiat te wensen. Hij wenst zijn
zoon sterkte en drukt hem op het hart: “Je redt het!”
De voorzitter dankt de heer Janssen senior voor zijn bezielende bijdrage. Hij zal de raadsleden
aanbevelen om datgene wat de heer Janssen senior heeft ingebracht te betrekken bij hun
overwegingen en afwegingen in de toekomst. Het eerste spreekwoord dat de tweede
waarnemend raadsvoorzitter te binnen schiet, is de bekende appel die niet ver van de boom
valt. Hij heeft het zelden zo mooi in de praktijk en levend voor zich gezien.
7. Toespraak door de nieuwe burgemeester, de heer Hans Janssen
De voorzitter gaat over tot de laatste spreker van vandaag. Hij had deze spreker al wil
aankondigen als zoon van een appelboer: de kersverse burgemeester van Oisterwijk, Hans
Janssen.
Burgemeester Janssen begint met het woord te richten tot de voorzitter, de leden van de
raad, de commissaris van de koningin, burgemeesters en oud-burgemeesters, oud-collega’s, de
loco-burgemeester van Tilburg (die vandaag volgens hem 10 cm kleiner is geworden), de
burgers van Oisterwijk, de aanwezige dames en heren, jongens en meisjes. Dan richt hij zich
tevens tot zijn lieve vrouw Mia, zijn lieve kinderen Michiel, Sander, Jannekee en Floris, zijn lieve
vader en moeder, broers en zus en aanhang, zijn schoonmoeder en verdere schoonfamilie, zijn
peettante, zijn oom die naamgenoot is, vrienden van hem en deze Parel.
Burgemeester Janssen merkt vervolgens ietwat verbaasd op dat hij daar dan staat… Mét het
wapen van de gemeente Oisterwijk op zijn borst. Hij vindt het een groot genoegen en een grote
eer om de aanwezigen te mogen toespreken. Dat had hij op de manier van zijn vader
geïmproviseerd gekund, maar hij heeft het toch liever willen voorbereiden om ervoor te zorgen
dat alles aan bod komt wat aan bod hoort te komen.
Hij mag de aanwezigen nu aanspreken als de echte en de vaste burgemeester van Oisterwijk.
Zoals het eerder al eens voorkwam in zijn leven, heeft hij negen maanden mogen warmdraaien.
Negen maanden sinds zijn beëdiging in december 2008. Negen maanden ook met een gevoel
van vertrouwdheid. Alsof het nooit anders is geweest. Tegelijk waren het volgens hem ook
negen maanden in het permanente perspectief van een sollicitatieprocedure, met alle
oplettendheid van dien. Daarom noemt hij het goed om vandaag echt los te kunnen gaan en te
weten dat het informele gedeelte van deze dag nabij is.
Burgemeester Janssen noemde al het getal negen. Zijn vader noemde het ook. Negen jaar was
de leeftijd waarop Hans Janssen tegen zijn ouders zei dat hij burgemeester wilde worden. Hij
herinnert zich dat hij enkele jaren later als middelbare scholier op de tribune van de
gemeenteraad van het Gelders Druten zat. Toen had hij al belangstelling voor de lokale politiek.
Hij kende uiteraard alle namen van landelijk bekende politici in de heftige jaren van Dries van
Agt en Joop den Uyl. Eigenlijk was hij toen al een politicus in de dop.
Hij vervolgt dat er daarna gelukkig wat omwegen waren. Burgemeester Janssen is niet zo van
één discipline, want de wereld is groot en ook God is groot zo leerde hij in de theologie. Het
bloed bleef echter kruipen waar het niet kon gaan. Terwijl hij namens NCB (de Noordbrabantse
Christelijke Boerenbond) en ZLTO (de Zuidelijke Land- en Tuinbouw Organisatie) Brabant

11
doorkruiste en mensen van advies en support voorzag, werd hij tevens raadslid en later
wethouder. Het vak van bestuurder.
Vandaag komen voor hem al die lijnen samen in de uitspraak van die negenjarige Hans. Hij ziet
in het burgemeesterschap de verbinding tussen het ‘dienen van mensen’ en het besturen van de
samenleving. Er zijn voor mensen op de mooie en op de moeilijke momenten als symbool van
de gemeenschap. Samen met de raad en het college en met vele maatschappelijke partners
koersen naar een nog mooiere toekomst voor deze ‘Parel in het Groen’. Wat hem betreft wordt
dat gedaan op een toegankelijke, nuchtere en besliste manier met regelmatig een gezonde dosis
relativering.
De ambtsketen – waarvoor burgemeester Janssen loco-burgemeester Van Hezik bedankt – is
het teken van drie gemeenschappen binnen de gemeente Oisterwijk, destijds gemaakt bij de
herindeling. Hij zal de ambtsketen met eerbied dragen op de momenten die hij zojuist noemde.
Hij belooft de bodes dat hij de ambtsketen ook zorgvuldig zal bewaren.
De hamer – waarvoor burgemeester Janssen vice-voorzitter Ad van den Oord bedankt – zal
uitdrukking zijn van de beslistheid die hij noemde (ooit geeft hij er een klap mee) en tegelijk
van het respect (soms in de betekenis van afhameren) voor meerderheden en minderheden dat
zo wezenlijk is voor de democratie. Er is altijd heel veel wat mensen scheidt, maar uiteindelijk
gaat het erom te binden en om samen de samenleving te zijn.
Burgemeester Janssen richt zich daarna tot mevrouw de commissaris, en via haar tot
kabinetchef de heer Van Stappershoef. Het doet hem goed dat zij er eer in heeft gelegd om in
een van haar laatste werkweken zijn eerste werkdag in te luiden. De vice-voorzitter gaf al aan
dat mevrouw de commissaris een krap schema heeft, en volgens hem heeft Oisterwijk vandaag
een record gevestigd in de doorlooptijd tussen het gesprek met de minister van Binnenlandse
Zaken op donderdag 10 september jl., de handtekening van Hare Majesteit op maandag 14
september en vandaag het afnemen van de ambtseed. Hij dankt de commissaris voor haar
betrokkenheid en voor haar bewogenheid in de afgelopen periode. Hij merkt ten slotte op dat zij
weet wat haar te doen staat in het land van Maas en Waal…
Burgemeester Janssen dankt de burgemeesterskring van Midden-Brabant in de persoon van
Simone Dirven. Hij vindt het goed om te weten dat er fijne collega’s klaarstaan met goede raad
of (en dat kan ook heel heilzaam zijn) met goede wijn die ze zeker in Janssen & Janssen zullen
gaan drinken. Dat deed hem tevens denken aan dat prachtige café aan de Piushaven in Tilburg,
waar hij iedere dag langs reed op weg naar het gemeentehuis: ‘Burgemeester Jansen’. Dat was
één s te weinig, maar deed wel het perspectief al gloren…
Het verheugt burgemeester Janssen dat zijn voorgangers Harry Opheij en Ivo Kortmann
aanwezig zijn. Al kan een parel altijd nóg mooier glimmen, deze twee heren hebben een heel
fraai exemplaar achtergelaten. Overal waar burgemeester Janssen komt, bevestigen mensen dat
Oisterwijk de allermooiste gemeente is. Een reden voor extra trots.
Tegen de leden van de raad en het college, de medewerkers van de gemeente Oisterwijk, de
griffier en de secretaris verkondigt burgemeester Janssen dat zij samen aan de slag gaan.
Feitelijk zijn ze al aan de slag gegaan, maar nu komt er een tandje bij.
Hij verheugt zich op mooie onderwerpen zoals de doorbraak in de ontwikkeling van de brede
scholen in Oisterwijk en Moergestel. Hij heeft daar wellicht ook belang bij in de toekomst.
Hij verheugt zich op de invulling van de leerfabriek en daarmee ook op de goede omgang met
het vele erfgoed dat Oisterwijk, Moergestel en Heukelom is toevertrouwd.
Hij verheugt zich op de start van de actie Oisterwijk Veilig met en voor de burgers en in goede
samenwerking met de mannen en vrouwen van de diverse hulpdiensten.
Hij verheugt zich nu al op de naderende viering van 800 jaar vrijheidsrechten van Oisterwijk,
wetend dat Gestelnaren dan vaak zullen zeggen dat Moergestel nóg ouder is... Het is maar dat
men het weet.

12
Hij is benieuwd naar de discussie over de gemeentefinanciën zeer binnenkort, waarschijnlijk een
lastige discussie voor langere tijd. De gemeente Oisterwijk is minder rijk dan zij lijkt.
Hij kijkt uit naar de discussie over de duurzaamheidsagenda. Zijn thema daarbinnen is
‘Vergrijzing en Ontgroening’. Vergrijzing kent burgemeester Janssen inmiddels van nabij, dat
kan iedereen zien. Ontgroening betreft steeds minder jeugd in de dorpen. Zijn vrouw Mia en hij
hopen dat te bestrijden door hun komst met vier kinderen naar de gemeente Oisterwijk, tenzij
zijn vader daar voor gaat liggen (gelach in de zaal.) Dan houdt alles op, dat heeft men inmiddels
wel begrepen. Als het allemaal toch doorgaat, dan kan de makelaar aan de slag met de verkoop
van hun huis in Berkel-Enschot.
Ten slotte, maar niet in het minst, richt burgemeester Janssen zich – ook via de
volksvertegenwoordiging – tot de inwoners van Oisterwijk, Moergestel en Heukelom. Hij heeft in
de afgelopen maanden het gevoel en de signalen gekregen dat hij zeer welkom is in hun
midden. Hun grootste wens is: “Burgemeester, ben erbij, doe normaal en pak het samen met
ons op!” De aanwezigen zullen inmiddels begrijpen dat hij zo op zijn negende al wenste te zijn.
Ook anno 2009 voldoet burgemeester Janssen graag aan die wensen. De gemeenschap in de
drie kernen barst van de energie en de ondernemingsdrang. Burgemeester Janssen en zijn gezin
sluiten zich daar graag bij aan en fungeren met plezier als stimulator en ambassadeur. Hij
rekent op een blijvend goede samenwerking en dankt allen voor het gegeven vertrouwen.
Daarna dankt hij iedereen voor de aandacht. (Applaus.)
De voorzitter meldt dat zich nog een bijzondere spreker heeft gemeld: de heer Janssen.
Burgemeester Janssen geeft aan dat hij bewust een knip heeft gemaakt voor een bijzonder
moment voor de gemeente Oisterwijk. Deze maand neemt mevrouw Maij-Weggen afscheid als
commissaris van de koningin. Zij heeft in de afgelopen maanden een flinke tour gemaakt door
Noord-Brabant, op zoek naar een balans in de zes jaar dat zij met heel veel energie heeft
gefunctioneerd als commissaris van alle Brabanders. Mevrouw Maij-Weggen is tijdens haar
tournee ook in Oisterwijk geweest met als aanleiding de burgemeestersprocedure. Oisterwijk is
vanuit het afgelopen jaar én de voorgaande jaren zeer vertrouwd geworden voor haar, maar
met een bijzonder kleur in de afgelopen periode.
Burgemeester Janssen constateert dat het afscheid van de commissaris dus een bijzondere kleur
heeft. Namens raad en college wil hij graag zeggen dat dit moment van installatie daarom mede
gekleurd dient te worden met de inhoud van haar afscheid van Noord-Brabant. Daar hoort
uiteraard een cadeautje bij en daar is zeer veel over nagedacht. De commissaris heeft vandaag
al een arrangement aangeboden gekregen van de heer Janssen senior, dus eigenlijk is dat niet
meer nodig… Burgemeester Janssen weet zeker dat zijn moeder dan heerlijk kookt voor
mevrouw Maij-Weggen en haar echtgenoot, dat alles erop en eraan zit, in geuren en kleuren.
Dat heeft zij eerder al kunnen bemerken toen zij werd voorgelicht over de ontwikkelingen in de
fruitteelt in de afgelopen vijftig, zestig jaar. Dat welkom heeft al geklonken.
Het gemeentebestuur van Oisterwijk wil echter ook laten blijken dat het de inzet van de
commissaris tijdens de burgemeestersprocedure als onovertroffen en zeer bewogen heeft
beschouwd. In een van haar laatste werkdagen gaat de commissaris nog op bezoek bij een
ernstig zieke burgemeester in Brabant en dat beschouwt iedereen als een uitdrukking van haar
grote betrokkenheid bij het wel en wee van haar ‘mannen en vrouwen’ in het lokale bestuur.
Burgemeester Janssen spreekt daar zeer veel dank voor uit. Het gemeentebestuur biedt de
commissaris vervolgens een cultuurhistorisch actief arrangement aan, te genieten in de mooie
gemeente Oisterwijk, inclusief een diner voor twee in restaurant De Swaen.
Daarna volgt een geweldig applaus uit respect voor de inzet van mevrouw Maij-Weggen.

13
De voorzitter meldt dat men aan het einde is gekomen van de vergadering. De receptie van de
heer en mevrouw Janssen zal plaatsvinden op vrijdag 2 oktober aanstaande vanaf 15.30 uur in
Den Boogaard in Moergestel. Hij dankt alle aanwezigen voor hun komst en aandacht en nodigt
hen uit na afloop van de vergadering voor een informeel samenzijn in de Burgerzaal op de
begane grond van het Raadhuis.
Daarna verzoekt hij allen te gaan staan en een moment van stilte in acht te nemen, zodat
iedereen de vergadering op eigen wijze kan afsluiten (19.45 uur).
Aldus besloten in de openbare vergadering van de raad van de gemeente Oisterwijk, op
5 november 2009.
de griffier de voorzitter
Nelleke van Wijk Hans Janssen