'Lokale ondernemers tonen ook in deze tijd volop lef' - De Winter ...

anderen in
vlakte beslaat 800.000 vierkante meter en
we hebben ruim 7.600 medewerkers in
dienst. Voor dit jaar verwachten we een
omzet van 1,6 miljard euro en een resultaat
van circa 66 miljoen euro. Verder is onze
strategie er op gericht om te produceren
in Nederland en Vlaams België. We willen
hier concurrerende producten maken en
verkopen over de hele wereld. Niet onze
productie verplaatsen naar lagelonenlanden
voor iets meer resultaat en onze mensen
hier op straat zetten.”
Industriebeleid
“Om te kunnen blijven produceren in
Nederland is volgens Wim van der Leegte
wel een goed industriebeleid nodig. “Zo’n
twee miljoen mensen in Nederland hebben
een baan in, of gerelateerd aan de industrie.
Dat is bijna vijfentwintig procent van
het totale aantal werkzame personen in
Nederland. De industrie is bovendien verantwoordelijk
voor zo’n zeventig procent
van de Nederlandse export. En export is
onze welvaartsmeter. Zonder industrie zou
Nederland veranderen in een economisch
rampgebied. Om te voorkomen dat industrieën
zich verplaatsen naar Oost-Europa
of Azië is een goed industriebeleid nodig.
Essentieel hiervoor is een gelijk speelveld in
West-Europa. Daarbij zijn kredietverlening,
kredietverzekering, arbeidsflexibiliteit en
technische opleidingen van groot belang.
Kredietverlening is een probleem, omdat
de solvabiliteitseisen ten aanzien van
de banken worden verhoogd. Dat is in
principe een goede zaak, maar daardoor
streven banken ook naar een lager balanstotaal.
Dat komt neer op minder leningen.
Ook kredietverzekering is een probleem.
Ik pleit daarom voor de terugkeer van
een Nederlandse kredietverzekeringsmaatschappij.
Ik noem een voorbeeld:
in Overijssel hebben wij een busorder
voor tweehonderd bussen verloren aan
Duitsland. Onze Duitse concurrent kon
de order, mede door steun van de Duitse
overheid, makkelijk gefinancierd en verzekerd
krijgen. Duitsland kwam medio 2009
met een exportondersteuningsfonds ter
grootte van 115 miljard euro, mede omdat
hun export in 2009 met vijf procent was
gedaald. In Nederland daalde de export
in datzelfde jaar met 17 procent, maar
hier werden echter geen exportondersteunende
maatregelen genomen. Daardoor is
er sprake van een ongelijk speelveld voor
onze industrie. “
Arbeidsflexibiliteit
“Een derde aandachtspunt voor een goed
industriebeleid is arbeidsflexibiliteit. Van
de werkzame personen tussen de 55 en 60
jaar werkt nog maar 65 procent. Tussen
de 60 en 65 jaar nog maar dertig procent
en na de 65 jaar nog minder. Verhoging
van de pensioengerechtigde leeftijd draagt
dus nauwelijks bij aan het vergroten van
de arbeidsparticipatie van ouderen. Wat
echter wel zou helpen is meer arbeidsflexibiliteit
bij het aannemen van 55-plussers.
Nu nemen werkgevers mensen van 55 jaar
of ouder niet zo makkelijk in vaste dienst,
door de nadelige consequenties. Er zijn
bijvoorbeeld geen ontslagmogelijkheden
en arbeidsongeschiktheid leidt bij werkgevers
tot een kostenpost van maximaal
vijf jaarsalarissen. Wat je mijns inziens
zou moeten doen, is werklozen boven de
55 jaar flexibel kunnen aannemen met
een vast contract, met als voorwaarde een
onvoorwaardelijke opzegtermijn van een
maand. Maak van de werkloze 55-plussers
een flexibele groep medewerkers. Een dergelijke
regeling zal de arbeidsparticipatie
van ouderen vergroten en de Nederlandse
‘We willen hier
concurrerende
producten maken
en verkopen over
de hele wereld’
economie een positieve impuls geven.”
Als vierde punt voor een goed industriebeleid
zijn volgens de Eindhovense ondernemer
technische opleidingen belangrijk.
“Ik maak mij grote zorgen over de geringe
instroom van technische medewerkers.
Er is in het beroepsonderwijs te weinig
instroom bij technische opleidingen.
De regering zal hiervoor samen met de
industrie en het onderwijs stimulerende
acties moeten opzetten. Jongeren met
een technische opleiding hebben op dit
moment vaak al een baan, voordat ze zijn
afgestudeerd. Bij niet technische opleidingen
is dat veel minder het geval. Het
zou goed zijn als het studieaanbod beter
wordt afgestemd op de vraag. Bijvoorbeeld
door studies voor beroepen waar veel
werk in is goedkoper of gratis te maken.
Of door premies te geven aan studenten
die voor een vaak moeilijkere technische
studie kiezen. Hierin is ook een rol voor
het bedrijfsleven weggelegd, bijvoorbeeld
door baangarantie plannen op te zetten.
Daarnaast zouden de overheid en het
bedrijfsleven gezamenlijk moeten investeren
in een campagne om het imago van
de technische industrie te verbeteren. Kijk
naar Duitsland: daar heeft het zelfs status
als je een technische studie doet of in de
techniek werkt.”
december 2012
31