De handleiding tegen sihr bezetenheid en het boze oog

(Al-Ladjnah Al-Daaimah lil Buhooth Al-‘ilmiyat wal Ifta nr 70 en Mdjalat
Al-Buhooth Al-Islamiah nr 27/4393)
Vraag:
Dezelfde vraag werd gesteld aan Shaych ‘Alee bin Husyan ‘AbdelHamid,
en hij antwoorde.
Antwoord:
En er is geen twijfel over dat het gebruik van bukhoor(bij behandelingen)
van het werk is van Musa’weedun(kwakzalvers en tovenaars), waarmee zij
de Djinn en Shayateen oproepen en ze gebruiken dit(de bukhoor) voor deze
intentie en dit is absoluut niet toegestaan. En voor wat betreft het
gebruiken van bukhoor met aangename en lekker ruikende geuren en
andere soorten in een ander gebruik dan deze is het toegestaan.
(Al-Manhadj Al-Shar’i fie Ithbaat Al-Mass wa Sar’).
We zien dus dat er grote meningsverschillen zijn omtrent dit onderwerp, en
beide meningen hebben hun antwoorden goed beredeneerd. Want weet dat
Al-Bukhoor opzichzelf als deze bestaat uit planten of kruiden die
toegestaan zijn toegestaan is met concensus van de geleerden, het gaat hier
om het gebruik van Bukhoor bij een specifieke handeling, namelijk het
behandelen van iemand met een Djinn gerelateerde ziekte.
En het gebruiken van Bukhoor in behandelingen is in 2 soorten:
- De manier die de tovenaars gebruiken en ander gespuis net als zij, en dit
doen ze door in de meestal gevallen onreine vieze geuren te gebruiken,
maar zelfs tovenaars gebruiken bij bepaalde betoveringen aangename
geuren. Bij deze bukhoor reciteren ze diverse duivelsspreuken en roepen de
Djinn aan.
- De manier die gebruikt wordt in de toegestane Roqyah en medische
geneeskunde, door bepaalde toegestane planten en kruiden, waarbij de
intentie wordt gedaan dat ALLAH geneest en niet de bukhoor en er is ook
geen intentie dat er Djinn of Shayateen worden opgeroepen. En bij deze
soort wordt er geen gebruik gemaakt van duivelsspreuken of andere
onverstaanbare zaken, en deze is de soort waarover er dus een
meningsverschil heerst.
En de geleerden die het toegestaan hebben baseren zich op het volgende: