De handleiding tegen sihr bezetenheid en het boze oog

De woorden ‘toestemming gaf’ duiden erop dat het eerst verboden was en
nu dus toegestaan, en dit is sterk bewijs voor degenen die juist het
tegengestelde beweren, namelijk dat het eerst toegestaan was en nu
verboden, sommige muhadithoon zoals ibn Hajr Al-‘Asqalani hebben
twijfels gezet of deze overlevering wel door Abu Sa’eed Al-Khudri is
overgeleverd, maar anderen hebben dit wel bevestigd.
De volgende hadith is zeer belangrijk bij deze discussie, omdat hier
duidelijk wordt dat het vasten afgeraden werd omdat het een persoon zwak
kon maken.
Anas(moge ALLAH tevreden met hem zijn) werd gevraagd”
“Keurden jullie allen Hijaamah af voor een vastende persoon?” en hij zei:
“Nee, behalve dat het een persoon zwak maakt.”(Bukhari nr 1940)
Hier wordt dus duidelijk dat de metgezellen niet van mening waren dat
Hijaamah het vasten verbreekt, maar dat ze liever niet Hijaamah deden als
ze aan het vasten waren omdat een persoon hierdoor zwak kon worden en
als gevolg van dit zijn vasten moest verbreken om te eten en te drinken.
Abdurrahman ibn Abi Layla overleverde van 1 van de metgezellen(naam
onbekend) dat hij zei:
“De Profeet(vrede zij met hem) verbiedde Hijaamah voor een vastende
persoon, en ook het vasten van dagen achter elkaar in de Ramadan zonder
het vasten te verbreken in de nacht, (en hij deed dit) als goedheid voor zijn
metgezellen, maar hij heeft het niet verboden verklaart(Abu Dawood nr
2374).
De goedheid hier in de hadith geeft aan dat Hijaamah doen tijdens het
vasten het vasten zwaar maakt net als achter elkaar vasten zonder het in de
nacht te verbreken, dus men ziet dat het verbod niet geldt in de essentie van
de Hijaamah zelf maar het is afgeraden omdat het het vasten vermoeilijkt.
We zien dus dat beide meningen met sterk bewijs komen, toch ben ik
overtuigd van het bewijs dat het doen van Hijaamah het vasten niet
verbreekt, Wa ALLAHOE A’lam.