De handleiding tegen sihr bezetenheid en het boze oog

23.14 Hijaamah tijdens het vasten?
Hijaamah tijdens het vasten is een discussie geweest tussen de fuqaha van
vroeger en nu, en er is dus ichtilaaf(meningsverschil) en beide meningen
hebben sterk bewijs. Ieder moet dus voor zichzelf kijken welk bewijs hem
het sterkste lijkt en dit dan te volgen, ikzelf volg het bewijs dat het
Hijaamah het vasten niet verbreekt.
Shidad ibn Aws(moge ALLAH tevreden met hem zijn) overlevert dat de
Profeet(vrede zij met hem) zei:
“Degene die Hijaamah uitvoert en degene bij wie het wordt gedaan, beide
hebben hun vasten verbroken.”(Sunan Ibn Maajah nr 1681)
Bovenstaand hadith is door vele metgezellen overgeleverd en wordt dus
door een aantal fuqaha als bewijs gezien voor het verbreken van het vasten
als men Hijaamah doet, dit was o.a de mening van Ishaq bin Rawayha, ibn
Mundhir en ‘Ata(moge ALLAH genadig met hen zijn) en van de
metgezellen Ibn ‘Umar, Ibn ‘Abbas en Annas ibn Malik(moge ALLAH
tevreden met hen zijn).
De 2 de mening die o.a aangehangen wordt door Abu Hanifa, Malik, Al-
Shafi’i en Al-Thawri(moge ALLAH genadigmet hen zijn) en van de
metgezellen Abu Sa’eed Al-Khudri, Ibn Mas’ud, ‘Aisha en Oemm
Salama(moge ALLAH tevreden met hen zijn).
Ibn ‘Abbas(moge ALLAH tevreden met hem zijn) overleverde dat de
Profeet(vrede zij met hem) ging zitte voor Hijaamah terwijl hij in een staat
van ihram was en hij ging zitten voor Hijaamah terwijl hij aan het vasten
was.(Bukhari nr 1938).
Imam Ahmad ibn Hanbal verklaarde het laatste deel van de hadith(over het
vasten) als niet authentiek, maar er is ook nog een andere overlevering die
het toestaat om Hijaamah te doen als men vast.
Abu Sa’eed Al-Khudri(moge ALLAH tevreden met hem zijn) overlevert
dat de Profeet(vrede zij met hem) toestemming gaf aan een vastende
persoon om te zitten en behandelt te worden met hijaamah.( Sharh Al-
Nasai Al-Kubra nr 3224)