JG 20 nr 2 - Reynaertgenootschap

119
als de koning ermee instemde, ten bate van hoor en wederhoor. Ook zeiden ze dat
ze graag wilden dat Tybeert de kater hiervoor boodschapper naar Reynaert zou
wezen. Al was hij zwak, slim was hij wel. Dit advies dunkt de koning goed.
(1015) Toen sprak de koning: ‘Heer Tybeert, ga op weg. Zorg ervoor, alvorens
terug te keren, dat Reynaert met u meekomt. Sommigen van deze baronnen zeggen
dat Reynaert, ook al is hij andere dieren vijandig gezind, u zozeer vertrouwt dat
hij graag uw raad volgt. Komt hij niet, dan staat hij er slecht voor. Men zal hem voor
de derde keer dagen, tot schande van al zijn verwanten. Ga, Tybeert, zeg hem dit.’
– ‘Ach, heer,’ sprak Tybeert, ‘ik ben een nietig wezen, een klein dier. Heer Bruun,
die sterk en dapper was, kon Reynaert niet de baas worden. Hoe zou ik het moeten
aanpakken?’ Toen sprak de koning: ‘Heer Tybeert, u bent wijs en ervaren. Al
bent u niet groot, toch kan menigeen met list en beleid bewerkstelligen wat hij met
geweld niet zou kunnen doen. Ga, volg snel mijn gebod.’ Tybeert sprak: ‘Nu helpe
mij God, dat het goed voor me zal aflopen. Ik zal een tocht ondernemen die mij
bedrukt. God geve dat het mij goed vergaat.’
Tweede indaging
(1043) Nu moet Tybeert, die erg somber en bevreesd is, de tocht ondernemen. En
toen hij op weg ging, zag hij van verre een Sint Maartens vogel komen aanvliegen.
Toen werd Tybeert blij en opgewekt en riep: ‘Sint Maartens vogel, wend uw vleugel
hierheen, nu vlieg langs mijn rechterzijde!’ De vogel vloog naar een struik waar hij in
wilde gaan en vloog langs Tybeerts linkerzijde. Deze ontmoeting leek Tybeert geen
gunstig voorteken. Had hij de vogel keurig rechts zien passeren, dan zou hij menen
voorspoed te ondervinden. Nu koesterde hij daarover geen enkele hoop. Toch vermande
hij zichzelf en hield zich – zoals menigeen doet – groter dan hem te moede
was. Zo ging hij verder met kalme tred tot hij te Manpertuus kwam en Reynaert in zijn
huis trof, nog altijd zelfverzekerd.
(1067) Tybeert sprak: ‘De almachtige God moge u een goede avond geven. De
koning bedreigt u met de dood, als u niet met mij naar het hof komt.’ Reynaert sprak:
‘Tybeert, edele held, neef, u bent welkom bij mij. God geve u eer en voorspoed. Bij
God, dat gun ik u graag!’ Wat kost het Reynaert om mooi te praten? Al spreekt zijn
tong fraaie woorden, in zijn hart is hij slecht. Dit zal Tybeert spoedig duidelijk worden*.
(1080) En hierop sprak Reynaert: ‘Neef, ik wil dat u vanavond mijn gast bent en
morgen wanneer het dag is, gaan we zonder mankeren naar het hof. Ik heb immers
onder al mijn verwanten niemand, Tybeert, in wie ik nu meer vertrouwen heb dan in
u. Bruun de vreetzak was hier gekomen. Hij was zo vijandig en leek me zo ontzettend
sterk dat ik niet voor duizend mark met hem op weg was gegaan. Dat doe ik
met u beslist, morgen bij dageraad.’ Tybeert sprak: ‘Het is verstandiger en het lijkt
me beter om vanavond nog naar het hof te gaan dan dat we tot morgen zouden
wachten. De maan schijnt zo helder op het veld dat het dag lijkt. Ik denk dat er geen
beter moment is voor onze tocht.’ – ‘Nee, beste neef,’ sprak Reynaert. ‘Menigeen
die ons bij een ontmoeting overdag zou aanspreken en groeten, zou ons zeker niet
goed behandelen als hij ons ’s nachts tegenkwam. U moet mijn gast zijn vanavond.’
(1109) Tybeert sprak: ‘Wat zouden we eten, Reynaert, als ik hier bleef?’
– ‘Daarover maak ik me zorgen, beste neef. Hier is weinig voedsel. U kunt, als het
u aanstaat, een stuk van een honingraat eten, die buitengewoon smakelijk is. Wat
dunkt u, lust u soms honing?’ Tybeert sprak: ‘Ik geef er niet om. Reynaert, heeft u
Tiecelijn, 20, 2007