dichtbij - Kliek Publishing
dichtbij - Kliek Publishing
dichtbij - Kliek Publishing
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
psychiatrische patiënten. Maar dat<br />
was niet nodig, want over het algemeen<br />
zijn ze erg lief. Er zijn wel eens<br />
moeilijke mensen bij, die bijvoorbeeld<br />
verbaal agressief zijn. Dat is mentaal<br />
niet altijd even gemakkelijk, maar je<br />
wordt dat gewoon. Met schizofrene<br />
patiënten die denken dat ze iemand<br />
anders zijn praat ik intussen gewoon<br />
mee. Er zijn ook mensen die nooit iets<br />
zeggen. Na 9 jaar begin ik ze te kennen.<br />
En zij mij ook natuurlijk.”<br />
Geen hanenkammen<br />
Hanenkammen mag Veerle niet knippen.<br />
“Het moet deftig zijn. Er is eens<br />
een man geweest die blonde lokjes<br />
wou. Een maand later liep iedereen<br />
op de afdeling met blonde lokjes rond.<br />
Daarom moeten de patiënten eerst<br />
toestemming krijgen van de begeleiding<br />
voor een speciaal kapsel. Op<br />
sommige afdelingen kunnen hanenkammen<br />
en kale strepen bijvoorbeeld<br />
> veerle wast, knipt, brusht én biedt een luisterend oor.<br />
niet, omdat die agressief gedrag kunnen<br />
uitlokken.” Of er nog dingen zijn<br />
waarmee ze rekening moet houden?<br />
“Veel mensen kunnen moeilijk wachten.<br />
Daarom zorg ik ervoor dat ze dat<br />
niet hoeven te doen: als ze binnenkomen<br />
kunnen ze meteen gaan zitten<br />
om hun haar te laten wassen.”<br />
Begrip en geduld<br />
Intussen zijn er 2 vrouwen binnengekomen.<br />
Met de ene slaat Veerle een<br />
praatje over het weer. Daarna helpt ze<br />
de andere dame, die moeilijk te been<br />
is, uit haar rolstoel en brengt ze haar<br />
naar de kapperstoel, met veel begrip<br />
en geduld. “Ik doe het heel graag. Ik<br />
heb een goed contact met de patienten.<br />
Ze luchten hier hun hart wel<br />
eens. Als ze het niet eens zijn met de<br />
verpleging zullen ze dat hier uitspreken.<br />
Maar ze vertellen natuurlijk niet<br />
alles. En ik weet ook niet of ik alles<br />
moet geloven wat ze hier zeggen.”<br />
De meeste klanten kent Veerle bij de<br />
voornaam. En als zij op het domein<br />
rondloopt, herkent haast iedereen<br />
haar. “Ik haal er veel voldoening uit.<br />
Mijn werk is gevarieerd en het is toch<br />
wat zinvoller dan in een gewoon kapsalon.<br />
Ik hoop dat ik de patiënten kan<br />
helpen om zich een beetje beter te<br />
voelen.” Dat lukt, denk ik: één van de<br />
2 vrouwen wiens haar Veerle net gewassen<br />
en gebrusht heeft, is de hele<br />
tijd erg stil geweest, maar als ze het<br />
kapsalon verlaat, lacht ze naar Veerle.<br />
“Voor sommige patiënten ben ik soms<br />
even belangrijk als een verpleegkundige<br />
of een dokter.” n<br />
»Ik hoop dat<br />
ik hen kan<br />
helpen om zich<br />
wat beter te<br />
voelen.»<br />
WIe IS<br />
Veerle<br />
De Soete<br />
> Veerle is 41<br />
> Ze woont met haar man en haar<br />
3 dochters van 16, 11 en 9 in<br />
Brugge.<br />
> In haar vrije tijd kookt ze, leest<br />
en knutselt ze veel en gaat ze<br />
kamperen.<br />
> Na 3 sterfgevallen in korte tijd<br />
probeert ze meer van dag tot dag<br />
te leven.<br />
> P.C. sint-Amandus, reigerlostraat 10,<br />
8730 Beernem<br />
dit is het grootste psychiatrisch centrum<br />
van de organisatie Broeders van liefde.<br />
<strong>dichtbij</strong> April 2010 > 7